بیماری التهابی لگن یا PID
بیماری التهابی لگن، عفونت دستگاه تولیدمثل زنان یعنی رحم، لوله‌های فالوپ، تخمدان و درون لگن است. این بیماری ممکن است هیچ علامت مشخصی نیز نداشته باشد. پس لازم است که در مورد آن آگاه باشید. در این مطلب با بیماری التهابی لگن، علائم و علل ایجاد آن، تشخیص و درمان بیماری التهابی لگن و بسیاری دیگر از آگاهی‌رسانی‌ها در مورد بیماری التهابی لگن آشنا شوید.
بیماری التهابی لگن (PID)
بیماری التهابی لگن Pelvic inflammatory disease و به اختصار، PID، یک عفونت دستگاه تناسلی زنانه است که شامل رحم، لوله‌های فالوپ (لوله‌های رحمی) و تخمدان‌ها می‌شود. اگر عفونت از واژن و دهانهٔ رحم به سمت بالا گسترش یابد، می‌تواند باعث التهاب در نواحی زیر شود:
- پوشش رحم به نام آندومتر
- لوله‌های فالوپ
- بافت اطراف رحم
- تخمدان‌ها
- پوشش داخلی شکم به نام صفاق
پاکت‌های حاوی مایع عفونی که آبسه نامیده می‌شوند نیز می‌تواند در تخمدان‌ها و لوله‌های فالوپ ایجاد شود.
علائم بیماری التهابی لگن (PID)
علائم و نشانه‌های بیماری التهابی لگن می‌توانند ظریف یا خفیف باشند. برخی از زنان نیز هیچ علامت یا نشانه‌ای را تجربه نمی‌کنند. در نتیجه، ممکن است تا زمانی که برای باردار شدن مشکلی نداشته باشید یا دچار درد مزمن لگنی نشوید متوجه ابتلا به آن نشوید. علائم در صورت بروز ممکن است شامل یک یا چند تا از موارد زیر باشد:
- درد؛ خفیف تا شدید، در لگن یا قسمت تحتانی شکم
- ناراحتی یا درد حین رابطهٔ جنسی که در عمق لگن احساس می‌شود.
- درد هنگام ادرار کردن، ادرار مکرر یا مشکل در ادرار کردن
- تب، گاهی همراه با لرز
- خونریزی بین قاعدگی‌ها و بعد از رابطهٔ جنسی
- پریودهای سنگین
- پریودهای دردناک
- ترشحات غیرمعمول واژن، به خصوص اگر زرد، سبز یا همراه با بوی نامطبوعی باشند.
تعداد کمی از مبتلایان نیز دچار علائم زیر می‌شوند:
- درد شدید در شکم
- درجه حرارت بالا و تب
- احساس تهوع و استفراغ
جدول رنگی ترشحات واژن را ببینید.
علل ایجاد بیماری التهابی لگن (PID)
در بیشتر موارد، این بیماری به دلیل انتشار عفونت باکتریایی از واژن یا دهانهٔ رحم به رحم، لوله‌های فالوپ و تخمدان‌ها ایجاد می‌شود. بیماری التهابی لگن اغلب توسط بیش از یک نوع باکتری ایجاد می‌شود و گاهی برای پزشکان دشوار است که مشخص کنند کدام‌یک از این باکتری‌ها مسئول این بیماری هستند. در بسیاری از موارد، این بیماری توسط یک عفونت آمیزشی (STI) مانند کلامیدیا یا سوزاک ایجاد می‌شود. باکتری‌های عامل این بیماری‌ها معمولاً در طول رابطهٔ جنسی محافظت‌نشده منتقل می‌شوند.
همچنین، تصور می‌شود که نوع دیگری از عفونت آمیزشی به نام مایکوپلاسما ژنیتالیوم به طور فزاینده‌ای مسئول موارد بیماری التهابی لگن است. اما در بسیاری از موارد دیگر، بیماری التهابی لگن توسط باکتری‌هایی که به طور معمول در واژن زندگی می‌کنند، ایجاد می‌شود.
در موارد نادر، هر زمان که سد طبیعی ایجادشده توسط دهانهٔ رحم کنار برود، باکتری‌ها می‌توانند وارد دستگاه تناسلی شما شوند. این اتفاق که باز شدن دهانهٔ رحم است می‌تواند در دوران قاعدگی و بعد از زایمان، سقط جنین القایی یا سقط جنین ناخواسته رخ دهد. همچنین به ندرت، باکتری‌ها می‌توانند حین قرار دادن دستگاه داخل رحمی (آی‌یودی) که نوعی روش کنترل بارداری طولانی‌مدت است یا هر پروسهٔ پزشکی دیگری که شامل قرار دادن ابزاری در رحم باشد، وارد دستگاه تناسلی شوند.
عفونت‌های آمیزشی (STIs)
علت اصلی بیماری التهابی لگن از طریق یک عفونت آمیزشی مانند کلامیدیا، سوزاک یا مایکوپلاسما ژنیتالیوم است. این باکتری‌ها معمولاً فقط دهانهٔ رحم را آلوده می‌کنند. در این زمان می‌توان آنها را به راحتی با آنتی‌بیوتیک‌ها درمان کرد. اما اگر درمان نشوند این خطر وجود دارد که باکتری‌ها به اندام‌های تناسلی زنانه سرایت کنند. اگر کلامیدیا دارید و درمان نشده‌اید، ممکن است در عرض یک سال به بیماری التهابی لگن تبدیل شود.
سایر علل بیماری التهابی لگن
در بسیاری از موارد، علت عفونتی که منجر به بیماری التهابی لگن می‌شود ناشناخته است. گاهی اوقات، باکتری‌های معمولاً بی‌ضرر موجود در واژن می‌توانند از دهانهٔ رحم عبور کنند و به اندام‌های تناسلی وارد شوند. اگرچه این نوع باکتری‌ها در واژن بی‌ضرر هستند، اما می‌توانند باعث عفونت در سایر قسمت‌های بدن شوند. در شرایط زیر احتمال بروز این اتفاق بیشتر است:
- قبلاً بیماری التهابی لگن داشته‌اید.
- پس از زایمان یا سقط جنین به دهانهٔ رحم آسیب وارد شده است.
- شما پروسه‌ای انجام داده‌اید که شامل باز کردن دهانهٔ رحم است، مانند سقط جنین، معاینهٔ رحم یا قرار دادن آی‌یودی داخل رحم.
تشخیص بیماری التهابی لگن (PID)
هیچ آزمایش واحدی برای تشخیص بیماری التهابی لگن وجود ندارد. تشخیص بر اساس علائم شما و یافتن حساسیت به لمس در طول معاینهٔ واژینال داخلی صورت می‌گیرد.
در طول ویزیت، پزشک ابتدا در مورد عادت‌های جنسی، سابقهٔ عفونت‌های آمیزشی و روش کنترل بارداری شما سؤال خواهد کرد. هر علائمی را که تجربه می‌کنید، حتی اگر خفیف باشند، به پزشک خود بگویید. گام بعدی انجام معاینهٔ لگن برای بررسی وجود حساسیت به لمس، ورم و ترشحات غیرطبیعی از واژن است. ممکن است در طول این معاینه کمی احساس ناراحتی کنید، به خصوص اگر بیماری التهابی لگن دارید.
معمولاً با سواب نمونه‌ای از داخل واژن و دهانهٔ رحم گرفته می‌شود. این نمونه‌ها به آزمایشگاه فرستاده می‌شوند تا نشانه‌های عفونت باکتریایی را جست‌وجو کنند و باکتری‌های مسئول را شناسایی کنند. اگر نتیجهٔ آزمایش برای کلامیدیا، سوزاک یا مایکوپلاسما ژنیتالیوم مثبت باشد از تشخیص بیماری التهابی لگن پشتیبانی می‌کند. گفتنی است که بیشتر افراد سواب منفی دارند اما نتیجهٔ منفی تست سواب به معنای رد شدن بیماری التهابی لگن نیست.
از آنجا که تشخیص بیماری التهابی لگن می‌تواند دشوار باشد، ممکن است آزمایش‌های دیگری نیز برای جست‌وجوی علائم عفونت یا التهاب یا رد سایر علل احتمالی علائم شما مورد نیاز باشد. این آزمایش‌ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:
آزمایش ادرار یا خون: این آزمایش‌ها ممکن است برای آزمایش بارداری، اچ‌آی‌وی (HIV) یا سایر عفونت‌های آمیزشی مورد استفاده قرار گیرند. برای منظور تعداد گلبول‌های سفید خون یا سایر نشانگرهای عفونت یا التهاب در خون یا ادرار اندازه‌گیری می‌شود.
سونوگرافی: که معمولاً با استفاده از وارد کردن یک پروب به درون واژن انجام می‌شود و سونوگرافی ترنس واژینال نام دارد.
اگر هنوز نتوان به تشخیص درست دست یافت، ممکن است به آزمایش‌های اضافی نیاز داشته باشید که شامل موارد زیر است:
لاپاراسکوپی: این روش ممکن است برای تشخیص بیماری التهابی لگن استفاده شود. لاپاراسکوپی یک جراحی جزئی است که در آن دو برش کوچک در شکم ایجاد می‌شود. سپس یک دوربین نازک وارد شکم می‌شود تا پزشک بتواند اندام‌های داخلی را بررسی کند و در صورت لزوم از بافت‌ها نمونه‌برداری کند. لاپاراسکوپی معمولاً فقط در موارد شدیدتر انجام می‌شود که ممکن است علل احتمالی دیگری مانند آپاندیسیت نیز برای علائم وجود داشته باشد.
نمونه‌برداری آندومتر: طی این نمونه‌برداری، پزشک یک لولهٔ نازک را وارد رحم می‌کند تا نمونهٔ کوچکی از بافت آندومتر را خارج کند. این بافت سپس برای علائم عفونت و التهاب آزمایش می‌شود.
زمان مراجعهٔ فوری به پزشک برای بیماری التهابی لگن
مهم است که در صورت مشاهدهٔ علائم بیماری التهابی لگن که در بالا گفته شد یا وجود هر نوع نگرانی، به پزشک زنان خود مراجعه کنید. امام اگر علائم زیر را تجربه کردید فوراً به پزشک خود مراجعه کنید یا به دنبال مراقبت‌های پزشکی فوری باشید:
- درد شدید در پایین شکم
- تهوع و استفراغ، همراه با ناتوانی در پایین نگه داشتن غذا یا هر چیزی
- تب، با دمای بالاتر از 38/3 درجه سانتی‌گراد
- ترشحات بدبوی واژن
ترشحات همراه با بوی واژن، ادرار دردناک یا خونریزی بین قاعدگی می‌تواند از علائم عفونت آمیزشی نیز باشد. اگر این علائم و نشانه‌ها را مشاهده کردید، خیلی زود به پزشک مراجعه کنید. درمان سریع بیماری‌های آمیزشی می‌تواند به پیشگیری از بیماری التهابی لگن کمک کند.
تأخیر در درمان بیماری التهابی لگن یا داشتن دوره‌های مکرر بیماری التهابی لگن می‌تواند خطر عوارض جدی و طولانی‌مدت را افزایش دهد. اگر علائم و نشانه‌های بیماری التهابی لگن دارید که شدید نیستند، همچنان در زودترین زمان ممکن به پزشک خود مراجعه کنید.
زمان نیاز به بستری شدن در بیمارستان
در موارد زیر ممکن است فوراً در بیمارستان بستری شوید:
- باردار هستید، به خصوص اگر احتمال بارداری خارج رحمی وجود دارد.
- علائم شدیدی مانند تهوع، استفراغ و تب بالا دارید.
- علائم پریتونیت لگنی دارید.
- مشکوک به آبسه هستید.
- نمی‌توانید آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی مصرف کنید و باید آنها را از طریق داخل وریدی دریافت کنید.
- ممکن است به جراحی اورژانسی مانند آپاندیسیت نیاز داشته باشید.
درمان بیماری التهابی لگن (PID)
اگر بیماری التهابی لگن در مراحل اولیه تشخیص داده شود، می‌توان آن را با یک دوره آنتی‌بیوتیک درمان کرد. اما هیچ راهی برای معکوس کردن هر گونه اسکار یا آسیب به دستگاه تناسلی که در اثر بیماری التهابی لگن ایجاد شده است، وجود ندارد. به‌طورکلی درمان‌ها به شکل زیر است:
آنتی‌بیوتیک‌ها
درمان با آنتی‌بیوتیک‌ها باید به سرعت، قبل از آماده شدن نتایج نمونهٔ سواب شروع شود. بیماری التهابی لگن معمولاً توسط باکتری‌های مختلف ایجاد می‌شود، حتی در مواردی که کلامیدیا، سوزاک یا مایکوپلاسما ژنیتالیوم به عنوان عامل آن شناسایی شده‌اند. این بدان معناست که به شما مخلوطی از آنتی‌بیوتیک‌ها داده می‌شود تا محتمل‌ترین عفونت‌ها را پوشش دهد.
پس از دریافت نتایج آزمایش‌ها، پزشک ممکن است نسخهٔ شما را به گونه‌ای تغییر دهد که با عامل ایجاد عفونت مطابقت بیشتری داشته باشد.
اگر فکر می‌کنید ممکن است قبل از شروع درمان آنتی‌بیوتیک باردار شده باشید، به پزشک خود اطلاع دهید، زیرا باید از مصرف برخی آنتی‌بیوتیک‌ها در دوران بارداری خودداری شود.
معمولاً باید قرص‌های آنتی‌بیوتیک را به مدت 14 روز مصرف کنید. گاهی اوقات درمان با یک تک‌دز تزریقی آنتی‌بیوتیک شروع می‌شود. بسیار مهم است که حتی اگر حالتان بهتر شد، باز هم کل دورهٔ درمان با آنتی‌بیوتیک را کامل کنید، تا اطمینان حاصل شود که عفونت به طور کامل از بین می‌رود. همچنین مهم است که از برقراری رابطهٔ جنسی در این مدت اجتناب کنید.
در موارد شدید بیماری التهابی لگن، ممکن است مجبور شوید در بیمارستان بستری شوید تا آنتی‌بیوتیک‌ها را به صورت داخل وریدی دریافت کنید.
اگر در لگن یا شکم خود درد دارید، می‌توانید حین درمان با آنتی‌بیوتیک از مسکن‌هایی مانند استامینوفن یا ایبوپروفن استفاده کنید.
پیگیری درمان
در برخی موارد، ممکن است به شما توصیه شود که سه روز پس از شروع درمان یک ویزیت داشته باشید تا پزشکتان بررسی کند که آیا آنتی‌بیوتیک‌ها مؤثر بوده‌اند یا خیر. اگر به نظر برسد که آنتی‌بیوتیک‌ها مؤثر هستند، ممکن است در پایان دوره، ویزیت دیگری برای بررسی موفقیت‌آمیز بودن درمان داشته باشید.
اگر علائم شما در عرض سه روز شروع به بهبود نکردند، ممکن است به شما توصیه شود که برای آزمایش و درمان بیشتر در بیمارستان حاضر شوید.
در صورتی که دستگاه داخل رحمی (آی‌یودی) دارید، ممکن است به شما توصیه شود که اگر علائم شما ظرف چند روز بهبود نیافت، آن را خارج کنید، زیرا ممکن است علت عفونت همین دستگاه آی‌یودی باشد.
جراحی
جراحی به ندرت مورد نیاز است. با این حال، اگر یک آبسه پاره شود یا احتمال پارگی وجود داشته باشد، پزشک ممکن است آن را تخلیه کند. همچنین اگر به درمان آنتی‌بیوتیکی پاسخ نمی‌دهید یا تشخیص مشکوک دارید، مثلاً وقتی یک یا چند مورد از علائم یا نشانه‌های بیماری التهابی لگن وجود ندارد، ممکن است نیاز به جراحی داشته باشید.
درمان شرکای جنسی
هر شریک جنسی که در شش ماه قبل از شروع علائم خود با او رابطهٔ جنسی داشته‌اید، باید آزمایش و درمان شود تا از عود عفونت یا سرایت آن به دیگران جلوگیری شود، حتی اگر علت خاصی برای بیماری التهابی لگن مشخص نشده باشد. اگر در شش ماه گذشته شریک جنسی نداشته‌اید، آخرین شریک جنسی شما باید آزمایش و درمان شود. اگر هر دو شریک به طور همزمان تحت درمان قرار نگیرند، احتمال بازگشت عفونت بیشتر است.
بیماری التهابی لگن می‌تواند در روابط طولانی‌مدت که در آن هیچ یک از شرکای جنسی با شخص دیگری رابطهٔ جنسی نداشته‌اند نیز رخ دهد. یادتان باشد تا زمانی که هم شما و هم همسرتان دورهٔ درمان را کامل نکرده‌اید، باید از داشتن رابطهٔ جنسی اجتناب کنید.
عوارض بیماری التهابی لگن (PID)
بیماری التهابی لگن (PID) گاهی اوقات می‌تواند منجر به مشکلات جدی و طولانی‌مدت شود، به ویژه اگر به سرعت با آنتی‌بیوتیک‌ها درمان نشود. اما بیشتر افراد مبتلا به بیماری التهابی لگن که دورهٔ آنتی‌بیوتیک خود را کامل می‌کنند، دچار مشکل طولانی‌مدتی نمی‌شوند. عوارض مختلف بیماری التهابی لگن می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
آبسه‌ها
بیماری التهابی لگن گاهی اوقات می‌تواند باعث ایجاد توده‌هایی از مایع عفونی به نام آبسه شود که بیشتر در لوله‌های فالوپ و تخمدان‌ها ایجاد می‌شود.
آبسه ممکن است با آنتی‌بیوتیک درمان شود، اما گاهی نیز ممکن است نیاز به جراحی لاپاراسکوپی برای تخلیهٔ مایع باشد. همچنین گاهی اوقات می‌توان مایع را با استفاده از سوزنی که با استفاده از اسکن اولتراسوند به محل هدایت می‌شود، تخلیه کرد.
اپیزودهای مکرر بیماری التهابی لگن
گاهی اوقات شخص دچار اپیزودهای مکرر بیماری التهابی لگن می‌شود. این بیماری به عنوان بیماری التهابی عودکنندهٔ لگن شناخته می‌شود. اغلب علت عود بیماری این است که دوره آنتی‌بیوتیک کامل نشده است یا این‌که شریک جنسی آزمایش و درمان نشده است.
همچنین اگر یک دوره بیماری التهابی لگن به رحم یا لوله‌های فالوپ آسیب برساند، در آینده آلوده کردن این نواحی می‌تواند برای باکتری‌ها راحت‌تر باشد و احتمال ابتلای مجدد به بیماری التهابی لگن را افزایش دهد. شایان ذکر است که دوره‌های مکرر بیماری التهابی لگن با افزایش خطر ناباروری همراه است.
درد لگنی طولانی‌مدت
گاهی اوقات بیماری التهابی لگن می‌تواند منجر به درد طولانی‌مدت (مزمن) در ناحیهٔ لگن و پایین شکم شود که زندگی با آن دشوار است و منجر به مشکلات بعدی مانند افسردگی و مشکل در خواب و بی‌خوابی می‌شود.
اگر دچار درد مزمن لگنی شوید، ممکن است آزمایشاتی برای تعیین علت آن انجام شود و برای کنترل علائم به شما مسکن داده شود. اگر مسکن‌ها درد شما را کنترل نکنند، ممکن است به یک تیم مدیریت درد یا یک کلینیک تخصصی لگن ارجاع داده شوید.
بارداری خارج رحمی
بیماری التهابی لگن یکی از دلایل اصلی بارداری خارج از رحم است. بارداری خارج رحمی زمانی است که یک تخمک بارورشده در خارج از رحم، معمولاً در یکی از لوله‌های فالوپ کاشته می‌شود.
اگر بیماری التهابی لگن لوله‌های فالوپ را آلوده کند، می‌تواند پوشش لوله‌ها را زخمی کند یا باعث باریک شدن لوله‌ها شود و در نتیجه عبور تخمک‌ها از آنها را دشوارتر کند.
اگر یک تخمک بارورشده در لوله فالوپ گیر کند و در داخل لوله شروع به رشد کند، می‌تواند باعث ترکیدن لوله شود که گاهی اوقات منجر به خونریزی داخلی شدید می‌شود و تهدیدکنندهٔ زندگی شخص است. این وضعیت نیاز به مراقبت‌های پزشکی اورژانسی دارد.
اگر بارداری خارج رحمی برای شما تشخیص داده شود، ممکن است برای متوقف کردن رشد تخمک دارویی به شما داده شود یا برای خارج کردن آن تحت جراحی قرار گیرید.
ناباروری
برخی از افراد مبتلا به بیماری التهابی لگن در نتیجهٔ این بیماری نابارور می‌شوند. اگر درمان را به تعویق انداخته‌اید یا دوره‌های مکرر بیماری التهابی لگن داشته‌اید، بیشترین ریسک را برای این اتفاق دارید.
علاوه بر افزایش خطر بارداری خارج از رحم، وجود اسکار یا آبسه در لوله‌های فالوپ می‌تواند باردار شدن را برای شما دشوار کند، زیرا تخمک‌ها نمی‌توانند به راحتی وارد رحم شوند.
گاهی اوقات لوله‌های فالوپ مسدودشده یا آسیب‌دیده را می‌توان با جراحی درمان کرد. اگر این کار امکان‌پذیر نیست و می‌خواهید بچه‌دار شوید، می‌توانید یک روش کمک‌باروری مانند لقاح آزمایشگاهی IVF را در نظر بگیرید.
لقاح آزمایشگاهی شامل برداشتن تخمک‌ها از تخمدان‌ها و بارور کردن آنها با اسپرم در آزمایشگاه و سپس قرار دادن تخمک‌های بارورشده در رحم است. اگر نمی‌توانید به طور طبیعی بچه‌دار شوید، این تکنیک می‌تواند به شما کمک کند. اما میزان موفقیت آن با توجه به سن شما و عوامل دیگر متفاوت است.
اما یک مطالعهٔ طولانی‌مدت نشان داد افرادی که با موفقیت برای بیماری التهابی لگن تحت درمان قرار گرفته‌اند، نرخ بارداری مشابهی با بقیهٔ جمعیت داشتند.
مقابله و حمایت
بیماری التهابی لگن می‌تواند احساسات ناراحت‌کننده یا استرس‌زایی را ایجاد کند. ممکن است علاوه بر آن، با تشخیص عفونت آمیزشی، ناباروری احتمالی یا درد مزمن مواجه باشید. برای کمک به مقابله با فراز و نشیب‌های این اتفاق، راهکارهای زیر را در نظر بگیرید:
درمان شوید: بیماری التهابی لگن اغلب توسط یک عفونت آمیزشی ایجاد می‌شود. فهمیدن این‌که شما یک عفونت آمیزشی دارید می‌تواند برای شما یا شریک زندگی‌تان آسیب‌زا باشد. با این وجود، شما و همسرتان باید برای کاهش شدت بیماری التهابی لگن و جلوگیری از عفونت مجدد، به دنبال درمان فوری باشید.
آماده باشید: اگر بیش از یک دوره بیماری التهابی لگن را تجربه کرده‌اید، بیشتر در معرض خطر ناباروری هستید. اگر بدون موفقیت مدتی برای بارداری تلاش کرده‌اید، برای ارزیابی ناباروری از متخصص وقت بگیرید. از پزشک خود بخواهید مراحل آزمایش و درمان ناباروری را توضیح دهد. درک این فرایند ممکن است به کاهش اضطراب شما کمک کند.
به دنبال پشتیبانی باشید: اگرچه سلامت جنسی، ناباروری و درد مزمن مسائلی عمیقاً شخصی هستند، اما برای دریافت کمک و حمایت با همسرتان، اعضای نزدیک خانواده یا دوستان خود یا یک متخصص تماس بگیرید. بسیاری از گروه‌های پشتیبانی آنلاین به شما این امکان را می‌دهند که به صورت ناشناس دربارهٔ نگرانی‌های خود صحبت کنید.
پیشگیری از بیماری التهابی لگن (PID)
چطور از بیماری التهابی لگن پیشگیری کنید؟ راهکارهای زیر در این زمینه به شما کمک می‌کند:
اصول ایمنی رابطهٔ جنسی را رعایت کنید: هر بار که رابطهٔ جنسی دارید از کاندوم استفاده کنید، تعداد شرکای جنسی خود را محدود کنید و در مورد سابقهٔ جنسی یک شریک بالقوه سؤال کنید.
با پزشک خود در مورد روش‌های پیشگیری از بارداری صحبت کنید: بسیاری از اشکال پیشگیری از بارداری در برابر ابتلا به بیماری التهابی لگن از شما محافظت نمی‌کنند. استفاده از روش‌های فیزیکی مانند کاندوم به کاهش خطر کمک می‌کند. حتی اگر قرص‌های ضدبارداری مصرف می‌کنید، برای محافظت در برابر بیماری‌های مقاربتی، هر بار که با شریک جدید رابطهٔ جنسی دارید، از کاندوم استفاده کنید.
آزمایش بدهید: اگر در معرض خطر ابتلا به عفونت‌های آمیزشی هستید، برای آزمایش از پزشک خود وقت بگیرید. در صورت نیاز با مشورت پزشک یک برنامه غربالگری منظم برای خود ایجاد کنید. درمان زودهنگام عفونت‌های آمیزشی بهترین کمک برای اجتناب از بیماری التهابی لگن است. همچنین اگر به یک پروسهٔ تهاجمی مختص زنان مانند قرار دادن دستگاه داخل رحمی (آی‌یودی) یا سقط جنین نیاز دارید، قبل از آن یک چک‌آپ انجام دهید.
درخواست کنید که شریک جنسی شما آزمایش شود: اگر به بیماری التهابی لگن یا یک عفونت آمیزشی مبتلا هستید، به همسرتان توصیه کنید که آزمایش و درمان شود. این می‌تواند از گسترش عفونت‌های آمیزشی و عود احتمالی بیماری التهابی لگن جلوگیری کند.
از دوش واژینال استفاده نکنید: استفاده از این دوش‌ها باعث بر هم خوردن تعادل باکتری‌ها در واژن می‌شود.
سؤالات متداول در مورد بیماری التهابی لگن (PID)
چه کسانی بیشتر در معرض خطر بیماری التهابی لگن هستند؟
هر فردی که اندام‌های تناسلی زنانه دارد می‌تواند به بیماری التهابی لگن مبتلا شود، اما شما احتمال بیشتری برای ابتلا به آن دارید اگر:
- بیش از یک شریک جنسی داشته باشید.
- یک شریک جنسی جدید داشته باشید.
- شریک جنسی شما بیش از یک شریک جنسی داشته باشد.
- بدون کاندوم رابطهٔ جنسی داشته باشید.
- سابقهٔ بیماری‌های مقاربتی داشته باشید.
- در گذشته بیماری التهابی لگن داشته‌اید.
- زیر 25 سال باشید.
- رابطهٔ جنسی را از سن پایین شروع کرده‌اید.
- به طور منظم از دوش واژینال استفاده می‌کنید. دوش واژینال تعادل باکتری‌های خوب و مضر در واژن را به هم می‌زند و ممکن است علائم را پنهان کند.
پس از قرار دادن دستگاه آی‌یودی در داخل رحم ریسک ابتلا به بیماری التهابی لگن به مقدار اندکی افزایش می‌یابد. این افزایش ریسک معمولاً به سه هفتهٔ اول پس از وارد کردن آی‌یودی محدود می‌شود.
