کروناویروس جدید کووید-۱۹: چطور صورت خود را لمس نکنیم؟
یکی از راههای محافظت از خود در برابر گرفتن و انتقال دادن کروناویروس کووید-۱۹، لمس نکردن صورت، بینی و چشمهاست. برای این کار لازم است خودآگاهی را افزایش دهیم، محرکها را کم کنیم و به دنبال جایگزین کردن رفتارهایی به جای این عادتهایمان باشیم. ابزارهای رفتاری که این اختلالات را درمان میکند میتواند به شما و اطرافیانتان کمک کند تا لمس صورت خود را کاهش دهید. اما حتی با تلاش زیاد، باز هم مواردی از لمس صورت اتفاق میافتد. بنابراین در حین یادگیری این موارد، نسبت به خود و دیگران بیش از حد سختگیر نباشید.
افزایش خودآگاهی: شما نمیتوانید کاری را که نمیدانید در حال انجامش هستید متوقف کنید
اغلب ما صورتمان را لمس میکنیم بدون اینکه حتی متوجه شویم داریم این کار را میکنیم. هنگامی که جایی از پوست یا صورتمان میخارد یا حس خاصی دارد، قبل از اینکه حتی وقت فکر کردن به آن را داشته باشیم، به طور خودکار پوستمان را لمس میکنیم. اما این امکان وجود دارد که آگاهی خودآگاه به جایی را که دستتان به سمتش میرود افزایش دهید. آن لحظهی آگاهی همان چیزی است که باعث میشود اقدامی برای کمک به خود انجام دهید. اما چطور این کار را برای افزایش آگاهی از بدنمان انجام دهیم:
یک تایمر تنظیم کنید: یک تایمر را روی مدت پنج دقیقه تنظیم کنید و سپس بنشینید و دستهایتان را تکان ندهید. به خارشهایی که تحریکتان میکند یا حسی که در صورتتان دارید و میخواهید ببینید چیست، توجه کنید. اما بههیچوجه دستهای خود را حرکت ندهید. تمرین مشاهدهٔ بدن به مدت پنج دقیقه در روز به شما کمک میکند بهتر بتوانید یک میل فوری یا غریزی را مشاهده کنید بدون اینکه به میل و انجام آن نیاز داشته باشید.
یادآوریکننده برای خودتان درست کنید: یادداشتهایی را در گوشه و کنار خانه بچسبانید یا ریمایندرهایی روی موبایل خود بگذارید تا وقتی آنها را میبینید یا میشنوید بررسی کنید که دستهایتان کجاست!
از چسب زخم استفاده کنید: چسب زخم یا نوعی چسب دیگر را روی انگشت اشاره یا شست خود بچسبانید تا وقتی صورت خود را لمس میکنید حس لمسی متفاوتی داشته باشد.
کاهش وسوسه: خارش و لکههای پوست آهنربای انگشتان دست ما هستند
تقریباً غیرممکن است که به محض فکر کردن در مورد حس خارشی که دارید، آن محل را نخارانید و برای بیشتر مردم تقریباً غیرممکن است که جوشی را نکنند. تکنیکهای ذهنآگاهی کمک میکنند خودآگاهی کافی پیدا کنید تا بتوانید کنترل خود را به دست بگیرید اما اگر در وهلهٔ اول، محرک لمس صورت را تجربه نکنید، کارتان سادهتر هم میشود.
محرکها همیشه فیزیکی نیستند. وول خوردن و حرکات تکرارشونده میتواند پاسخی به احساسی مانند اضطراب یا بیحوصلگی باشد. توجه به چنین رفتاری فرصتی است تا به خود بازگردید و ببینید چه احساسی دارید و چگونه میتوانید بهتر با این احساسات روبهرو شوید. اما برای مقابله با محرکها چه کاری میتوان کرد:
- از یک ماسک صورت یا مرطوبکنندهٔ صورت برای تسکین پوست خشک و خارشدار استفاده کنید.
- چسب ضدجوش را به عنوان درمان و سدی در برابر لمس کردن جوشها بزنید.
- موهای خود را از صورتتان عقب بزنید تا رشتههای مو باعث غلغلک پوست نشوند.
- به طور مرتب ورزش کنید تا کسالت و افسردگی کاهش یابد.
- یوگا را امتحان کنید.
- برای تسکین اضطراب، تنفس عمیق را تمرین کنید.
- تمرینات تنآرامی را انجام دهید.
وول خوردن و جنبیدن: به انرژی مسیر دیگری برای تخلیه بدهید
وقتی نیاز دارید انرژیتان را تخلیه کنید یا به تحریک حسی نیاز دارید، استفاده از اسباببازیهای بیقراری با نام فیجت را امتحان کنید. اگر این اسباببازیها را ندارید، کارهای دیگری را امتحان کنید: چند اسباببازیهای بیقراری محبوب برای تخلیهٔ انرژی اینهاست:
- حلقهٔ چرخشی یا حلقهٔ انگشت (Spinner rings)
- اسباببازیهای فشاری یا اسفنجی (Squishies) یا عروسکهای کوچک نرم
- خمیر بازی
- برسهای حسی (Sensory brushes)
- فرفرههای بیقراری یا فیجت اسپینر (Fidget spinner)
خلاصهٔ کلام
برای اینکه صورت و چشمهای خود را مدام لمس نکنید کارهای زیر را انجام دهید:
- دستها را مشغول نگه دارید.
- ماساژ پا، برس کشیدن موها یا مدل دادن به موها را امتحان کنید.
- در صورت خارش چشمها، آنها را با یک پارچهٔ تمیز پاک کنید.
- از محرکها دوری کنید.
- فعال بمانید.
- موسیقی برای تمرکز و مدیتیشن گوش کنید.
- برقصید.
- طناب بزنید.
- پرتاب یک توپ کوچک و سبک به دیوار را امتحان کنید.
- در مقابل وسوسهٔ سرزنش کردن خودتان به هر دلیلی مقاومت کنید.
- از دنبال کردن مداوم اخبار خودداری کنید.
- تا جای ممکن خونسردی خود را حفظ کنید.
- از شنیدن توضیحات زیاد در مورد کرونا خودداری کنید.