انواع کیست تخمدان: چند نوع کیست تخمدان وجود دارد؟
کیست تخمدان کیسه‌ای پر از مایع است که داخل یا روی تخمدان شکل می‌گیرد. این کیست‌ها بسیار شایع هستند و معمولاً هیچ علائمی ایجاد نمی‌کنند. بیشتر کیست‌های تخمدان به طور طبیعی ایجاد می‌شوند و در عرض چند ماه بدون نیاز به هیچ درمانی از بین می‌روند. آیا شما هم کیست تخمدان دارید؟ چقدر در مورد کیست تخمدان اطلاعات دارید؟ پزشک شما چه راه‌های درمانی را به شما معرفی کرده است؟ در این مطلب می‌توانید با انواع کیست‌های تخمدان فانکشنال و پاتولوژیک آشنا شوید.
تخمدان‌ها
تخمدان‌ها دو عضو بادامی‌شکل بدن هستند که بخشی از دستگاه تناسلی زنان را تشکیل می‌دهند. در هر طرف رحم یک تخمدان وجود دارد. تخمدان‌ها دو وظیفهٔ اصلی دارند:
- در سن باروری، به عنوان بخشی از چرخهٔ قاعدگی تقریباً هر 28 روز یک تخمک آزاد می‌کنند.
- هورمون‌های جنسی استروژن و پروژسترون را که نقش مهمی در تولیدمثل دارند، ترشح می‌کنند.
کیست تخمدان ممکن است فقط در یکی از تخمدان‌ها ایجاد شود یا هر دو تخمدان را به طور همزمان درگیر کند.
کیست تخمدان
کیست تخمدان یک کیسهٔ پر از مایع است که در داخل تخمدان یا چسبیده به آن ایجاد می‌شود. گاهی غیر از مایع، مواد دیگری هم در کیست تخمدان وجود دارد، مثل دیواره‌های ظریف یا ضخیم داخل کیست‌ها، خون تازه یا قدیمی، بافت‌های جامد که در این صورت به جای کیست تخمدان به آن تودهٔ تخمدان گفته می‌شود و می‌تواند خوش‌خیم یا بدخیم باشد.
علائم کیست تخمدان
کیست‌ها در بیشتر مواقع، ناراحتی کمی ایجاد می‌کنند یا اصلاً ایجاد ناراحتی نمی‌کنند. معمولاً کیست تخمدان تنها در صورتی همراه با علائم است که کیست پاره شود، بسیار بزرگ باشد یا خون‌رسانی به تخمدان‌ها را مسدود کند. در این شرایط کیست می‌تواند علائم جدی ایجاد کند. برای محافظت از سلامتی خود، معاینات منظم لگن را انجام دهید و علائمی را که می‌تواند نشان‌دهندهٔ مشکل جدی باشد، بشناسید. علائم در صورت وجود می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
- درد لگن که در رفت و برگشت است؛ این درد می‌تواند از یک حس ناراحتی یکنواخت و سنگین تا دردی ناگهانی، شدید و تیز متغیر باشد. درد در ناحیهٔ زیر ناف و به سمت یک پهلو احساس می‌شود.
- درد هنگام رابطهٔ جنسی
- مشکل در تخلیهٔ روده‌ها
- نیاز مکرر به ادرار کردن
- پریودهای سنگین، پریودهای نامنظم یا پریودهای سبک‌تر از حد معمول
- نفخ و شکم متورم
- احساس سنگینی یا سیری زیاد پس از خوردن غذای کم
- مشکل در باردار شدن؛ اما باروری معمولاً تحت تأثیر کیست تخمدان قرار نمی‌گیرد.
اگر علائم کیست تخمدان را دارید به یک متخصص زنان مراجعه کنید.
در صورت داشتن علائم زیر فوراً با یک پزشک عمومی، کلینیک شبانه‌روزی محلی، یا نزدیک‌ترین اورژانس تماس بگیرید:
- درد لگنی یا شکمی ناگهانی و شدید
- درد همراه با تب یا استفراغ
- علائم شوک؛ این علائم شامل پوست سرد و چسبنده، تنفس سریع و احساس سبکی در سر یا ضعف است.
علل ایجاد کیست تخمدان
در صورت داشتن قاعدگی ماهانه، کیست تخمدان اغلب به طور طبیعی ایجاد می‌شود. کیست همچنین می‌تواند در زنانی که یائسه شده‌اند، ایجاد شود.
انواع کیست تخمدان
دو نوع اصلی کیست تخمدان عبارت است از:
- کیست‌های عملکردی تخمدان؛ کیست‌هایی که به عنوان بخشی از چرخهٔ قاعدگی ایجاد می‌شوند، معمولاً بی‌ضرر هستند و عمر کوتاهی دارند. این‌ها شایع‌ترین نوع کیست هستند.
- کیست‌های پاتولوژیک تخمدان؛ کیست‌هایی که در نتیجهٔ رشد غیرطبیعی سلول‌ها ایجاد می‌شوند. شیوع این نوع کیست بسیار کمتر است.
کیست‌های عملکردی یا فانکشنال (Functional)
کیست‌های عملکردی تخمدان یا فانکشنال (Functional) با چرخهٔ قاعدگی مرتبط هستند. اگر وارد دورهٔ یائسگی نشده باشید، اتفاق می‌افتند و بسیار شایع هستند. تخمدان‌ها هر ماه کیست‌های کوچکی به نام فولیکول ایجاد می‌کنند. فولیکول‌ها هورمون‌های استروژن و پروژسترون را تولید می‌کنند و حاوی مایعی هستند که از تخمک در حین رشد محافظت می‌کند. فولیکول هنگام تخمک‌گذاری، تخمک را آزاد می‌کند. اما گاهی اوقات فولیکول تخمک را آزاد نمی‌کند یا با تخلیهٔ مایع پس از آزاد شدن تخمک منقبض نمی‌شود. اگر این اتفاق بیفتد، فولیکول می‌تواند متورم می‌شود و به کیست تبدیل شود. دو نوع کیست عملکردی وجود دارد:
کیست فولیکولی یا فولیکولار (Follicular cyst)
در اواسط چرخهٔ قاعدگی، یک تخمک از فولیکول بیرون می‌آید. سپس تخمک به سمت لولهٔ فالوپ حرکت می‌کند. کیست فولیکولار زمانی شروع به شکل‌گیری می‌کند که فولیکول پاره نشود. این فولیکول تخمک خود را آزاد نمی‌کند و به رشد ادامه می‌دهد.
کیست جسم زرد یا کیست لوتئال (Corpus luteum cyst)
پس از اینکه فولیکول تخمک خود را آزاد می‌کند، منقبض می‌شود و شروع به تولید استروژن و پروژسترون می‌کند. این هورمون‌ها برای لقاح لازم هستند. اکنون فولیکول جسم زرد نامیده می‌شود. اما، گاهی اوقات محلی که تخمک از آنجا خارج شده مسدود می‌شود. در نتیجه، مایع در داخل جسم زرد جمع شده و باعث ایجاد کیست می‌شود.
کیست‌های عملکردی غیرسرطانی، یعنی خوش‌خیم و معمولاً بی‌ضرر هستند، اما گاهی می‌توانند علائمی مانند درد لگن ایجاد کنند. بیشتر این کیست‌ها طی دو تا سه سیکل قاعدگی خودبه‌خود و بدون نیاز به هیچ درمانی ناپدید می‌شوند.
کیست‌های پاتولوژیک (Pathologica)
کیست‌های پاتولوژیک به دلیل رشد غیرطبیعی سلول‌ها ایجاد می‌شوند و ارتباطی با چرخهٔ قاعدگی ندارند. این کیست‌ها می‌توانند قبل و بعد از یائسگی ایجاد شوند. کیست‌های پاتولوژیک یا از سلول‌های مورد استفاده برای ایجاد تخمک یا از سلول‌های پوشانندهٔ قسمت بیرونی تخمدان ایجاد می‌شوند.
این کیست‌ها گاهی اوقات می‌توانند بترکند یا بسیار بزرگ شوند و مسیر خون‌رسانی به تخمدان‌ها را مسدود کنند. کیست‌های پاتولوژیک معمولاً غیرسرطانی هستند، اما تعداد کمی از آنها سرطانی (بدخیم) هستند و اغلب با جراحی برداشته می‌شوند.
سایر کیست‌ها
انواع دیگری از کیست وجود دارد که مربوط به چرخه‌های قاعدگی نیستند. این کیست‌ها شامل موارد زیر می‌شوند:
کیست درموئید (Dermoid Cysts): این کیست که تراتوم نیز نامیده می‌شود، از سلول‌های تولیدمثلی تشکیل می‌شود که تخمک را می‌سازند (سلول‌های زاینده). کیست درموئید می‌تواند شامل بافت‌هایی مانند مو، پوست یا دندان باشد. این نوع کیست به ندرت سرطانی است.
سیستادنوما (Cystadenoma): این نوع کیست از سلول‌های سطح تخمدان ایجاد می‌شود. کیست ممکن است پر از مواد آبکی یا مخاطی باشد. همچنین کیست سیستادنوما می‌تواند بسیار بزرگ شود.
اندومتریوما (Endometrioma): آندومتریوز عارضه‌ای است که باعث می‌شود سلول‌هایی مشابه سلول‌های داخل رحم در خارج از رحم رشد کنند. برخی از بافت‌های تشکیل‌شده از این سلول‌ها می‌توانند به تخمدان بچسبند و کیست تشکیل دهند. این عارضه اندومتریوما نامیده می‌شود.
کیست‌های درموئید و سیستادنوما می‌توانند بزرگ شوند و تخمدان را از موقعیت طبیعی خود خارج کنند. این وضعیت احتمال پیچ‌خوردگی دردناک تخمدان را که تورشن تخمدان نامیده می‌شود، افزایش می‌دهد. پیچ‌خوردگی تخمدان ممکن است باعث کاهش یا توقف جریان خون به تخمدان شود.
عوارض کیست تخمدان
عوارض کیست تخمدان زیاد شایع نیستند اما ممکن است اتفاق بیفتند. این عوارض شامل موارد زیر است:
پیچ‌خوردگی تخمدان
کیست‌هایی که بزرگ می‌شوند می‌توانند باعث حرکت تخمدان شوند. این امر احتمال پیچ‌خوردگی دردناک تخمدان را افزایش می‌دهد. در این حالت، ممکن است فرد دچار درد ناگهانی و شدید لگن و حالت تهوع و استفراغ شود. پیچ‌خوردگی تخمدان همچنین می‌تواند جریان خون به تخمدان را کاهش دهد یا متوقف کند.
پارگی کیست
کیستی که باز می‌شود می‌تواند باعث درد شدید و خونریزی در داخل لگن شود. هرچه کیست بزرگ‌تر باشد، خطر پارگی بیشتر است. همچنین فعالیت شدیدی که شامل لگن است، مانند رابطهٔ جنسی واژینال، خطر پارگی را افزایش می‌دهد.
عارضه‌های ناشی از کیست تخمدان
چه بیماری‌هایی باعث ایجاد کیست تخمدان می‌شود؟ برخی عارضه‌هایی که در اثر وجود برخی کیست‌های تخمدان به وجود می‌آیند و بین زنان شایع هستند نیز شامل موارد زیر است:
آندومتریوز
در برخی موارد، کیست تخمدان به دلیل یک بیماری زمینه‌ای مانند آندومتریوز ایجاد می‌شود. آندومتریوز زمانی رخ می‌دهد که تکه‌هایی از بافت پوشانندهٔ رحم یا اندومتر در خارج از رحم، مثلاً در لوله‌های فالوپ، تخمدان‌ها، مثانه، روده، واژن یا رکتوم یافت می‌شود. گاهی اوقات در این بافت، کیست‌های پر از خونی ایجاد می‌شود.
در طول یک دوره عادت ماهانۀ طبیعی، پوشش داخلی رحم به نام آندومتریوم به منظور آماده‌سازی برای بارداری شروع به ضخیم شدن می‌کند. اگر در آن ماه باردار نشوید، بدن شما در طول عادت ماهانه، لایۀ آندومتریوم را فرو می‌ریزد و بعد فرایند ضخیم شدن دوباره در دوره بعدی شروع می‌شود. در عارضۀ آندومتریوز به دلایلی که پزشکان به طور کامل نمی‌دانند، بافتی بسیار شبیه به آندومتریوم در خارج از رحم شروع به رشد می‌کند.
سندرم تخمدان پلی‌کیستیک یا Polycystic Ovaries
سندرم تخمدان پلی‌کیستیک (PCOS) نیز عارضه‌ای است که باعث می‌شود تعداد زیادی کیست کوچک و بی‌ضرر روی تخمدان ایجاد شود. کیست‌ها فولیکول‌های تخمک کوچکی هستند که به رشد لازم برای آزاد شدن در حین تخمک‌گذاری نمی‌رسند و در اثر تغییر سطح هورمون‌ها ایجاد می‌شوند.
زنان در حالت عادی طی هر ماه، تخمک‌گذاری دارند و یک تخمک بالغ‌شده در فولیکول‌های تخمدان آزاد و وارد لوله‌های رحم می‌شود. در مورد زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی‌کیستیک، میزان بیش از حد هورمون‌های مردانه مانع از بلوغ تخمک و آزاد شدن آن می‌شود و تخمک در داخل فولیکول باقی می‌ماند و به شکل یک کیست می‌شود. بسیاری از زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی‌کیستیک، تخمدان‌های بزرگ‌شده‌ای دارند که حاوی خوشه‌هایی از این کیست‌هاست.
دیگر عوامل خطرساز کیست تخمدان
دیگر عوامل خطرساز کیست تخمدان شامل موارد زیر است:
- مشکلات هورمونی. این مصرف داروهای باروری تحریک‌کنندهٔ تخمک‌گذاری، مثل کلومیفن یا لتروزول است.
- بارداری. گاهی اوقات، فولیکولی که هنگام تخمک‌گذاری تشکیل می‌شود در طول بارداری روی تخمدان باقی می‌ماند. در برخی موارد این فولیکول می‌تواند بزرگ‌تر شود.
- عفونت شدید لگن. اگر عفونت به تخمدان‌ها سرایت کند، می‌تواند باعث ایجاد کیست شود.
- کیست‌های قبلی تخمدان. اگر یک کیست تخمدان داشته‌اید، احتمالاً باز هم دچار آن خواهید شد.
تشخیص کیست تخمدان
کیست روی تخمدان می‌تواند در طول معاینه لگن یا در آزمایشی مثل سونوگرافی لگن پیدا شود. بسته به اندازه کیست و مایع یا جامد بودن داخل مواد آن، پزشک احتمالاً آزمایش‌هایی را برای تعیین نوع کیست و اینکه آیا به درمان نیاز دارد یا نه، توصیه می‌کند. آزمایش‌های احتمالی تجویزشده برای کیست تخمدان شامل موارد زیر است:
تست بارداری
یک آزمایش مثبت ممکن است نشان دهد که شما کیست جسم زرد دارید.
سونوگرافی لگن
یک مبدل با ارسال و دریافت امواج صوتی با فرکانس بالا، تصویری از رحم و تخمدان‌ها را روی یک صفحه ایجاد می‌کند. از این تصویر برای تأیید وجود کیست، دیدن محل آن و تعیین اینکه آیا کیست جامد است یا پر از مایع، استفاده می‌شود. اگر کیست در طول سونوگرافی شناسایی شود، شاید لازم باشد چند هفته بعد سونوگرافی دیگری به منظور نظارت بر کیست انجام شود.
لاپاراسکوپی
گاهی از لاپاروسکوپی برای تشخیص کیست استفاده می‌شود. در صورت یافتن کیست، درمان معمولاً همان موقع انجام می‌شود. پزشک با استفاده از لاپاراسکوپ، می‌تواند تخمدان‌ها و کیست شما را ببیند. در صورت یافتن کیست، درمان معمولاً طی همان روش انجام می‌شود.
آزمایش‌های نشانگر تومور یا تومور مارکر
وقتی سرطان تخمدان وجود دارد، سطح پروتئینی به نام آنتی‌ژن سرطانی اغلب در خون افزایش می‌یابد. اگر کیست جامد به نظر برسد و بیمار ریسک بالایی برای سرطان تخمدان داشته باشد، ممکن است پزشک آزمایش آنتی‌ژن سرطانی 125 (CA 125) یا سایر آزمایش‌های خون را تجویز کند. اما داشتن سطح بالای CA 125 لزوماً به معنای ابتلا به سرطان نیست، زیرا می‌تواند ناشی از شرایط غیر سرطانی مانند اندومتریوز، عفونت لگنی، بیماری التهابی لگن، فیبروم‌ها، یا پریود بودن شخص باشد.
گاهی اوقات، شخص دچار انواع کمتر شایع کیست می‌شود که پزشک در طول معاینهٔ لگن پیدا می‌کند. کیست‌های جامد تخمدان که بعد از یائسگی ایجاد می‌شوند ممکن است سرطانی (بدخیم) باشند. به همین دلیل انجام معاینات منظم لگن مهم است.
پیشگیری از کیست تخمدان
هیچ راهی برای پیشگیری از اکثر کیست‌های تخمدان وجود ندارد. اما، معاینات منظم لگن کمک می‌کند که تغییرات تخمدان‌ها در زودترین زمان ممکن تشخیص داده شود. مراقب تغییرات در چرخهٔ قاعدگی خود باشید. علائم غیرعادی قاعدگی، به خصوص علائمی را که بیش از چند دوره قاعدگی ادامه دارند، یادداشت کنید. در مورد تغییراتی که شما را نگران می‌کند با پزشک خود صحبت کنید.
درمان کیست تخمدان
این موضوع که کیست تخمدان نیاز به درمان دارد یا نه به موارد زیر ارتباط دارد:
- اندازه و ظاهر کیست
- سن شما
- اینکه آیا علائمی دارید یا خیر؟
- اینکه آیا یائسه شده‌اید یا نه؛ در صورت یائسگی، خطر ابتلا به سرطان تخمدان اندکی بیشتر است.
پزشک معمولاً یکی از رویکردهای زیر را توصیه می‌کند:
انتظار هشیارانه
در بیشتر موارد، سیاست «انتظار هشیارانه» توصیه می‌شود. این بدان معناست که شما درمان فوری دریافت نخواهید کرد. اگر هیچ علامتی ندارید و سونوگرافی نشان می‌دهد که کیست کوچک و پر از مایع است، انتظار هشیارانه صرف‌نظر از سن شما، یکی از گزینه‌هاست. ممکن است چند سونوگرافی لگنی را چند هفته یا چند ماه بعد برای بررسی تغییر اندازه یا ظاهر کیست انجام دهید.
اگر وارد یائسگی شده باشید، ممکن است به شما توصیه شود که هر چهار ماه یک بار به مدت یک سال، سونوگرافی و آزمایش خون انجام دهید، زیرا خطر ابتلا به سرطان تخمدان برای زنان یائسه کمی بیشتر خواهد بود.
اگر اسکن‌ها نشان دهند که کیست ناپدید شده است، معمولاً آزمایش‌ها و درمان بیشتری لازم نیست. اگر کیست هنوز وجود داشته باشد، ممکن است جراحی توصیه شود.
داروها
داروهای ضدبارداری هورمونی، مانند قرص‌های ضدبارداری، مانع از تخمک‌گذاری می‌شوند. این ممکن است مانع از ایجاد کیست‌های تخمدان بیشتر شود. اما، قرص‌های ضدبارداری کیست‌های موجود را کوچک نمی‌کنند.
عمل جراحی
پزشک احتمالاً پیشنهاد می‌کند کیستی که بزرگ یا پایدار است، شبیه کیست عملکردی نیست، در حال رشد است یا ایجاد درد می‌کند، برداشته شود. برخی از کیست‌ها را می‌توان بدون برداشتن تخمدان یا سیستکتومی (Cystectomy) خارج کرد. در برخی موارد، تخمدان همراه با کیست برداشته می‌شود که اوفورکتومی نام دارد. همچنین در صورت وجود نگرانی در مورد سرطانی بودن کیست، معمولاً جراحی توصیه می‌شود. دو 2 نوع جراحی برای برداشتن کیست تخمدان وجود دارد:
- لاپاراسکوپی
- لاپاراتومی
این عمل‌ها معمولاً تحت بیهوشی عمومی و به شکب زیر انجام می‌شود:
لاپاراسکوپی
بیشتر کیست‌ها را می‌توان با استفاده از لاپاراسکوپی که یک روش کم‌تهاجمی است، برداشت. این عمل نوعی جراحی سوراخ کلید است که در آن برش‌های کوچکی در شکم ایجاد می‌شود و گازی به داخل لگن دمیده می‌شود تا اجازهٔ دسترسی به تخمدان را به جراح بدهد. عمل جراحی لاپاروسکوپی نیازمند بیهوشی است.
یک لاپاروسکوپ که میکروسکوپ کوچک لوله‌ای‌شکلی با یک لامپ در انتهای آن است، وارد شکم می‌شود تا جراح بتواند اندام‌های داخلی را ببیند. سپس جراح کیست را از طریق برش‌های کوچک ایجادشده در پوست شکم خارج می‌کند.
پس از برداشتن کیست، برش‌ها با استفاده از بخیه‌های قابل جذب بسته می‌شوند. لاپاراسکوپی روش ترجیحی است، زیرا درد کمتری ایجاد می‌کند و زمان بهبود سریع‌تری دارد. بیشتر افراد می‌توانند در همان روز یا روز بعد مرخص شوند.
گاهی نیز از لاپاروسکوپی برای تشخیص کیست‌ها استفاده می‌شود. در صورت یافتن کیست، درمان معمولاً همان موقع انجام می‌شود.
لاپاراتومی
اگر کیست خیلی بزرگ باشد، یا احتمال سرطانی بودن آن وجود داشته باشد، ممکن است لاپاراتومی توصیه شود. در طول لاپاراتومی، یک برش بزرگ‌تر در شکم ایجاد می‌شود تا جراح دسترسی بهتری به کیست داشته باشد. ممکن است کل کیست و تخمدان برداشته و به آزمایشگاه فرستاده شوند تا سرطانی بودن آن بررسی شود. برای بستن برش از بخیه یا منگنه استفاده می‌شود. ممکن است لازم باشد بیمار چند روز بعد از عمل در بیمارستان بستری شود.
غیر از این موارد، اگر بیماری دارید که می‌تواند باعث کیست تخمدان شود، مانند اندومتریوز یا سندرم تخمدان پلی‌کیستیک، درمان شما ممکن است متفاوت باشد. به عنوان مثال، آندومتریوز ممکن است با داروهای مسکن، داروهای هورمونی یا جراحی برای برداشتن یا تخریب نواحی بافت اندومتریوز درمان شود.
بعد از جراحی
مدت زمان بهبود پس از جراحی برای هر فردی متفاوت است. پس از برداشتن کیست تخمدان، بیمار دردی در شکم احساس خواهد کرد، اما در عرض چند روز بهبود می‌یابد. پس از لاپاراسکوپی یا لاپاراتومی، ممکن است 12 هفته طول بکشد تا بتوانید فعالیت‌های عادی خود را از سر بگیرید.
اگر کیست به آزمایشگاه فرستاده شود، نتایج طی چند هفته آماده می‌شود و پزشک در مورد نیاز به درمان بیشتر یا بیمار صحبت خواهد کرد. در صورت مشاهدهٔ علائم زیر در دوران نقاهت باید به پزشک مراجعه کرد:
- خونریزی شدید
- درد شدید یا تورم در شکم
- درجه حرارت بالا یا تب
- ترشحات تیره یا بدبو از واژن
این علائم ممکن است نشان‌دهندهٔ عفونت باشد.
کیست تخمدان و باروری
کیست تخمدان معمولاً مانع باردار شدن نمی‌شود، اما گاهی اوقات می‌تواند باردار شدن را دشوارتر کند. اگر خارج کردن کیست نیازمند انجام جراحی باشد و بیمار یائسه نشده است، جراح سعی می‌کند تا جایی که می‌تواند از سیستم تناسلی او محافظت کند. اغلب ممکن است فقط کیست را بردارند و هر دو تخمدان را دست‌نخورده باقی بگذارند که به معنای آن است که باروری معمولاً تحت تأثیر قرار نمی‌گیرد.
اگر یک تخمدان نیاز به برداشتن داشته باشد، تخمدان باقی‌مانده همچنان هورمون‌ها و تخمک‌ها را طبق معمول آزاد می‌کند. در این شرایط، باروری شخص معمولاً تحت تأثیر قرار نمی‌گیرد، اما ممکن است باردار شدن برای او کمی دشوارتر باشد.
گاهی اوقات ممکن است نیاز به برداشتن هر دو تخمدان باشد، حتی اگر بیمار یائسه نشده باشد. این کار باعث یائسگی زودرس می‌شود و به این معنا است که بدن دیگر هیچ تخمکی تولید نمی‌کند. با این حال، هنوز هم ممکن است بتوان با کاشت تخمک اهدایی در رحم، بچه‌دار شد. در مورد این موضوع باید با متخصصان تکنیک‌های کمک‌باروری صحبت کرد.
اگر بیمار یائسه شده باشد، هر دو تخمدان ممکن است برداشته شوند زیرا دیگر تخمکی تولید نمی‌کنند. اگر نیاز به جراحی دارید، حتماً قبل از آن با جراح در مورد اثرهای بالقوهٔ آن روی باروری صحبت کنید.
همچنین اگر نتایج آزمایش نشان دهد که کیست سرطانی است، امکان دارد هر دو تخمدان، رحم، دهانهٔ رحم، لوله‌های فالوپ و برخی از بافت‌های اطراف آنها برداشته شوند. این اتفاق باعث یائسگی زودرس می‌شود و به این معناست که دیگر امکان بارداری وجود ندارد. همچنین درمان ممکن است شامل شیمی‌درمانی یا پرتودرمانی باشد.
آماده شدن برای ویزیت پزشک
در صورت داشتن علائم کیست، اولین ملاقات شما احتمالاً با یک متخصص زنان باشد. در صورت امکان یکی از اعضای خانواده یا دوستی را همراه خود به مطب پزشک ببرید. او می‌تواند به آنچه پزشک می‌گوید گوش دهد و به شما کمک کنند تا بعداً اطلاعات را به خاطر بیاورید. قبل از ویزیت پزشک، فهرستی از موارد زیر تهیه کنید:
- علائم شما، از جمله علائمی که به نظر می‌رسد بی‌ارتباط با دلیل وقت گرفتن از پزشک باشد و علائمی که فاصله زمانی زیادی با این علائم جدید دارند.
- تمام داروها، ویتامین‌ها، گیاهان و سایر مکمل‌هایی که مصرف می‌کنید و دزهای مصرفی آنها
- سابقهٔ پزشکی شما، از جمله بی‌نظمی‌های قاعدگی
- سؤالاتی که باید از پزشک خود بپرسید.
