کابوس دیدن کودک: دو تا هشت سالگی
کابوس چیست و کابوس دیدن کودکان چه علتی دارد؟ در این مطلب با همه چیز در مورد کابوس دیدن کودکان دو تا هشت ساله آشنا شوید.
چگونه بفهمید با یک کابوس مواجهید؟
اگر کودکتان با گریه یا ترس از خواب بیدار شد و برای خوابیدن مجدد مشکل دارد، احتمالاً کابوس دیده است. این اپیزودهای ترسناک معمولاً در نیمهٔ دوم شب، یعنی وقتی که بیشترین احتمال خواب دیدن وجود دارد، اتفاق میافتد. فرزندتان احتمالاً روز بعد رویای بد خود را به یاد میآورد و ممکن است همچنان او را اذیت کند.
کابوسها را نباید با هراس شبانه اشتباه گرفت. هراس شبانه یک اختلال خواب کمتر شایع است که معمولاً در یک سوم آغاز شب رخ میدهد. بچههایی که دچار هراس شبانه میشوند، در تمام طول آن در خواب عمیق و بدون رویایی باقی میمانند، با این حال بسیار سراسیمه میشوند و آرام کردنشان دشوار است. پس از آن، به حالت خواب عمیق برمیگردند و صبح روز بعد هم چیزی از آن به یاد نمیآورند.
کابوس دیدن بچهها چه علتی دارد؟
برخی از علل شایع کابوس دیدن بچهها از دو تا هشت سالگی به شکل زیر است:
علل کابوس دیدن کودک دو تا چهار ساله
بیشتر بچهها هرازگاهی بار کابوس میبینند، اما بچههای دو تا چهار ساله، خیلی بیشتر مستعد آن هستند. این همان سنی است که ترسهای رایج بچهها ظاهر میشود، تخیل آنها شکوفا میشود و توانایی بیشتری برای توصیف یک خواب بد پیدا میکنند.
بسیاری از چیزها میتوانند باعث استرس و کابوسهای شبانه در بچههای دو تا چهار ساله شوند، از آموزش استفاده از توالت گرفته تا تغییر جای خواب از تختخواب قدیمی به یک تخت بزرگتر، تغییراتی در مهدکودک یا پیشدبستانی، یا بیکار شدن یکی از والدین. برای کودکی که در تلاش برای حل و فصل احساسات خود در مورد این اتفاقات استرسزاست، کابوس دیدن یک واکنش طبیعی است و اگر فرزندتان کابوس میبیند، شما پدر یا مادر بدی نیستید.
علل کابوس دیدن کودک پنج تا هشت ساله
بیشتر بچههای پنج تا هشت ساله نیز، با درک روزافزونشان از مخاطرات زندگی واقعی مانند تصادفات رانندگی، خشونت و مرگ یکی از اطرافیان، ممکن است بیشتر تحت تأثیر کابوسها قرار بگیرند. کابوسهای فرزندتان ممکن است از گوش دادن به داستانی ترسناک، حتی اگر به نظر شما ترسناک نباشد، یا تماشای یک برنامهٔ تلویزیونی یا فیلم ناراحتکننده، هیجانزدگی یا برانگیختگی قبل از خواب، یا احساس اضطراب یا نگرانی در طول روز ناشی شود.
بسیاری از اتفاقات میتوانند باعث استرس و کابوسهای شبانه در بچههای پنج تا هشت ساله شوند. از شروع مدرسه گرفته تا تغییر در شرایط مراقبتی کودک، طلاق والدین، مرگ در خانواده یا اخراج والدین از شغلشان. برای کودکی که در تلاش برای حل و فصل احساسات خود در مورد این اتفاقات استرسزاست، کابوس دیدن یک واکنش طبیعی است و اگر فرزندتان کابوس میبیند، همچنان شما پدر یا مادر بدی نیستید.
چگونه پس از کابوس به کودک خود کمک کنید؟
وقتی کودکتان گریه میکند، به سراغش بروید. نوازش و تسلای فیزیکی بسیار مهم است، بنابراین او را بغل کنید یا پشتش را ماساژ دهید تا آرام شود. اگر فرزندتان را برای آرام شدن به تخت خودتان میبرید، باید بدانید میتوانید عادتی در او ایجاد کنید که کنار گذاشتنش دشوار است.
اگر خودش میخواهد بگذارید کابوسش را برای شما تعریف کند، اما به این کار اصرار نکنید. به او دلگرمی کلامی بدهید اما به خاطر داشته باشید که هرچند گفتن «فقط یه خواب بود» کمک زیادی نخواهد کرد، زیرا فرزند شما تازه شروع به درک تفاوت بین واقعیت و خیال کرده است، اما باز هم ارزش گفتن را دارد، چون بچهها در این سنها آماده میشوند که کمکم یاد بگیرند کابوسها واقعی نیستند.
همچنین میتوانید به فرزندتان نشان دهید که هیچ نوع موجود ترسناکی که از آن اسم میبرد در زیر تخت یا کمد او مخفی نشده است. اما خیلی در این مورد به شکلی علاقهمند و پرهیجان رفتار نکنید تا درگیر یک مراسم شکار پر طول و تفصیل موجودات ترسناک و روشن کردن تمام چراغها و بیدار کردن دیگر افراد خانه نشوید. اسباببازی یا حیوان عروسکی محبوب کودکتان را کنارش بگذارید و ماجرا را با روشن گذاشتن یک چراغ خواب خیلیخیلی کمنور تمام کنید، هرچند خیلی بهتر است موقع خواب بچهها، چراغی در اتاقشان روشن نباشد. همچنین به فرزندتان یادآوری کنید که شما در همان نزدیکی هستید و مراقب همهٔ خانوادهتان هستید.
چطور از کابوس دیدن کودکتان پیشگیری کنید؟
گاهی اوقات، کودکان اگر تلاش کنند که کنترل یک وضعیت ترسناک را به دست بگیرند، احساس بهتری پیدا میکنند. اگرچه همهٔ بچهها با چنین کارهایی دلگرم نمیشوند، اما چند ترفند شبانه وجود دارد که میتوانید امتحان کنید تا اثرش را روی فرزندتان ببینید:
روتین یک خواب خوب را مهیا کنید
اول، با اطمینان از خواب کافی کودک، استرس عمومی را به حداقل برسانید. برای این کار، یک روتین پیش از خواب آرامبخش، مثلاً حمام گرم، شستن دست و پاها، خواندن یک داستان شاد، یک ترانه یا آهنگ آرامبخش و یک چراغ خواب میتواند به دور کردن کابوسها کمک کند. خواندن کتابهایی با موضوع خوابها و خوابیدن را هم امتحان کنید.
تابلوی ورود رویاهای خوب درست کنید
تابلویی با محتوای «فقط خوابهای خوب اجازهٔ ورود دارند» یا چیزی مشابه درست کنید و کنار تخت کودکتان آویزان کنید. از او بخواهید آن را با برچسبها یا نقاشیهایی از چیزهایی که دوست دارد و میخواهد خوابشان را ببیند، تزئین کند.
لوسیون خوابهای خوب را امتحان کنید
بگذارید قبل از رفتن به رختخواب، کمی لوسیون یا کرم صورت را به شکم یا پیشانیش بمالد، میتوانید آن را «کرم خوابهای خوب» بنامید.
اسپری ضدکابوس بسازید
یک بطری اسپری را با آب معطر شده با چند قطره عصارهٔ وانیل پر کنید و اسمش را بگذارید «اسپری ضدکابوس» و اجازه دهید فرزندتان قبل از خواب با پاشیدن کمی از آن به در و دیوار اتاقش خوابهای ترسناک را دور کند.
در نهایت، اگر فکر میکنید اضطراب یا استرس خاصی پشت خوابهای بد فرزندتان است، سعی کنید با او در مورد چیزهایی که در ساعتهای آرامتر و روشن روز آزارش میدهد، صحبت کنید. اگر کابوسها ادامه پیدا کرد و او از خوابیدن به شدت میترسد یا در طول روز ترسیده است، موضوع را با پزشک کودک خود مطرح کنید، چون گاهی خوابها میتوانند یک مسئلهٔ عاطفی را نشان دهند که نیاز به رسیدگی دارد.
