چهار تصور غلط در مورد شبادراری بچهها
شبادراری شایع است و تصورات متداول و غلطی نیز در مورد آن وجود دارد. فهمیدن علت واقعی مسئله، کمک کردن به کودک و مواجهه با اثرات شبادراری را برای کل خانواده آسانتر میکند. در این مطلب با چهار تصور اشتباه در مورد شبادراری کودک که باید آنها را کنار بگذاریم آشنا شوید.
کودک من تنها بچهای است که هنوز رختخوابش را خیس میکند
بنا به گفتهٔ کارشناسان درصد بسیار زیادی از بچهها حتی تا سن ۱۰ سالگی هم شبادراری دارند. از آنجا که شبادراری میتواند باعث شرمساری کاذبی شود، مردم معمولاً در موردش صحبت نمیکنند. سکوت در چنین مواقعی میتواند این برداشت را ایجاد کند که شبادراری خجالتآور است و در نتیجه باعث احساس انزوای کودک میشود.
مهم است که فرزندتان بداند بسیاری از مردم رختخوابشان را خیس میکنند و این غیرارادی است و دلیلی برای شرمساری نیست. بسیاری از افراد سرشناس دنیا مثل زیگموند فروید هم هم آن را تجربه کردهاند.
اما حواستان باشد که شبادراری موضوعی شخصی است، بنابراین از اشارهٔ تحقیرکننده به آن در مقابل دیگران، از جمله خواهر و برادرهای کودکی که شبادراری دارد خودداری کنید.
علل شبادرای در کودکان را بهتر بدانید.
کودک من رختخوابش را خیس میکند، چون تنبل است
بچهٔ شما نمیتواند شبادراری را کنترل کند. شبادراری زمانی اتفاق میافتد که فرزندتان کاملاً خواب است. او انتخاب نمیکند که رختخواب را خیس کند، بنابراین گفتن اینکه او تنبل، یا کژرفتار، بیادب، بیعرضه و بدرفتار است، منصفانه نیست. سرزنش یا تنبیه فرزندتان برای خیس کردن رختخواب کمکی نخواهد کرد. شما قطعاً نمیخواهید به خاطر چیزی که کنترلی روی آن ندارد، احساس بدی به او بدهید.
برای خشک ماندن در طول شب، بدن فرزندتان باید بتواند تمام ادرار تولیدشده در طول شب را نگه دارد یا او را برای رفتن به دستشویی از خواب بیدار کند. هر دوی اینها مستلزم سطحی از رشد فیزیکی است که در زمان خودش اتفاق میافتد و نمیتواند جلو انداخته شود. همانطور که در آمدن اولین دندان را نمیتوان تسریع کرد.
فرزندتان را به عنوان تنبیه وادار به عوض کردن ملافههایش نکنید. اگر میخواهد کمک کند، ایرادی ندارد که تشویقش کنید و بعد، از کمکش تشکر کنید. درگیر شدن در این کار باعث میشود احساس کند کنترل بیشتری بر موقعیت دارد.
خویشاوندان مسنتر ممکن است توصیههایی در مورد نحوهٔ مقابله با شبادراری به شما بدهند. آنها نیت خیری دارند اما چیزی که در گذشته مقتضی و پذیرفته بوده است، الزاماً امروز هم بهترین رویکرد نیست.
در مورد کمک به کودکتان هنگام شبادراری بدانید.
قطع نوشیدن مایعات هنگام شب، خیس کردن رختخواب را تمام خواهد کرد
این موضوع که نوشیدن مایعات کمتر هنگام شب خیس کردن رختخواب را پایان خواهد شاید منطقی به نظر برسد اما اینطور نیست. اگرچه باید از نوشیدن مایعات بیش از حد در شب، مخصوصاً درست قبل از خواب جلوگیری کنید، اما ننوشیدن مایعات کافی نتیجهٔ عکس خواهد داد. هم افراط و هم تفریط در نوشیدن مایعات میتواند شبادراری را بدتر کند.
به دلایل زیادی، مهم است که فرزندتان آب کافی بنوشد. ناکافی بودن آب بدن ریسک او برای ابتلا به یبوست و عفونتهای دستگاه ادراری را که هر دو میتوانند شبادراری را بدتر کنند، افزایش میدهد.
اما هیدراته نگه داشتن کودکتان در طول روز میتواند او را از نوشیدن مایعات زیاد در اواخر روز که باعث فشار بیشتر به مثانه در شب میشود، باز دارد. این نسبت برای برخی از والدین مفید بوده است: نوشیدن 40 درصد از مایعات در صبح، 40 درصد در بعدازظهر، و 20 درصد در شب.
اما این راهکار را به عنوان راه حلی جادویی تلقی نکنید، چون اینکه فرزندتان شبها مایعات کمتری مینوشد به معنای این نخواهد بود که به طور جادویی شبادراری را متوقف خواهد کرد. فقط ممکن است کمتر مرطوب باشد.
حتماً جایی درمانی جادویی برای شبادراری وجود دارد
بهترین درمان برای شبادراری معمولاً زمان است. هر کودکی منحصربهفرد است و کودک شما به احتمال خیلی زیاد وقتی بدنش از لحاظ فیزیکی قادر به خشک ماندن در شب باشد، آن را پشت سر خواهد گذاشت.
نسبت به کتابها، سیستمها یا محصولات گرانی که قول درمان قطعی را میدهند محتاط باشید. تحقیق، دانش و شهود خودتان بسیار باارزشتر از هر گونه محصول معجزهگری است.
اگر فرزندتان از خیس کردن رختخوابش کلافه شده است یا شما احساس استرس میکنید، با پزشک او صحبت کنید. پزشک میتواند تدابیری را توصیه کند و اطلاعات و نکات بیشتری در مورد نحوهٔ کمک به فرزندتان در مدت ادامه داشتن شبادرای به شما بدهد.
مطلب شبادراری طبیعی و شبادراری غیرطبیعی را ببینید.
