چطور تشخیص دهید که کودکتان آمادهٔ خشک ماندن در طول شب است؟
آموزش استفاده از توالت نقطهٔ عطف مهمی برای کودکتان است. اگر او به طور مرتب از لگنش استفاده میکند و در طول روز تشخیص میدهد که چه موقع باید به توالت برود، احتمالاً به خودش افتخار میکند. اما شبها، داستان فرق دارد. در حقیقت، بهتر است در گاهشمار آموزش دستشویی رفتن، خشکی شبانه را به عنوان یک نقطهٔ عطف جداگانه اما مرتبط در نظر بگیرید. کاملاً طبیعی است که ماهها یا حتی سالها طول بکشد تا بدن کودک برای خشکی مداوم شبانه بالغ شود و شبادراری رایج و غیرارادی است. در این مطلب با یک نقطهٔ عطف رشد به نام خشکی شبانه در کودکتان آشنا شوید.
چطور تشخیص دهید که کودکتان آمادهٔ خشک ماندن طی شب است؟
برای تشخیص این موضوع که کودکتان در طول شب خشک میماند، نکاتی وجود دارد که برخی از آنها به شکل زیر است:
به علائم توجه کنید: مگر اینکه کودک شما حداقل شش ماه در طول روز خشک مانده باشد، در غیر این صورت هنوز برای خشکی شبانه خیلی زود است. علائمی که نشان میدهد کودک آمادهٔ پوشیدن لباس زیر معمولی است میتواند شامل موارد زیر باشد:
- در طول روز مستقلاً از دستشویی استفاده میکند، بدون اینکه لازم باشد در مورد نیاز به دستشویی رفتن از او سؤال شود.
- مرتباً صبحها خشک از خواب بیدار میشود.
- شبها بیدار میشود تا به تنهایی به دستشویی برود یا به شما بگوید.
شرایط کودکتان را در نظر بگیرید: به غریزهٔ خودتان اعتماد کنید. اگر به نظر میرسد فرزندتان آماده است، اجازه دهید لباس زیر معمولی بچهها را امتحان كند. مثبتاندیش باشید اما به او یادآوری کنید که شبادراری گهگاهی چیزی طبیعی است. اگر کودک دو بار در هفته یا بیشتر رختخوابش را خیس میکند، ممکن است هنوز از نظر فیزیکی برای خشک ماندن در شب آماده نباشد. این راهکار را هم در نظر بگیرید که به پوشک شورتی یا شورت آموزشی، اگر هنوز اندازه هستند و نشتی ندارند برگردید، یا از شورت یکبارمصرف طراحیشده برای کودکان دچار شبادراری استفاده کنید. وقتی به شکل باثباتتری صبحها خشک بود، دوباره امتحان کنید.
همچنین به این اتفاق به عنوان یک شکست نگاه نکنید. برگشت به پوشیدن پوشک طی شب یا شورت آموزشی پیشرفتی را که کودکتان در یادگیری استفاده از لگن به دست آورده است خنثی نخواهد کرد. این کار فقط فشار را از روی شما دو نفر برمیدارد و به بدن او زمان بیشتری برای بالغ شدن میدهد.
چرا خشک ماندن در طول شب بیشتر از خشک ماندن در روز زمان میبرد؟
خشکی شبانه ممکن است ساده به نظر برسد، اما قبل از رسیدن او به این نقطهٔ عطف تغییرات زیادی باید در بدن کودکتان اتفاق بیفتد. این تغییرات فیزیکی است و در بعضی از کودکان بیشتر از بقیه زمان میبرد. درست مانند زمان درآمدن اولین دندان، خشکی شب نیز یک پیشرفت فیزیکی است که با سرعت خاص خود اتفاق میافتد و نمیتوان آن را به عجله واداشت.
برای خشک ماندن در تمام طول شب، کودک یا باید شب را بدون ادرار کردن بخوابد یا برای دستشویی رفتن از خواب بیدار شود. هر دوی اینها مستلزم سطحی از رشد است که فراتر از رشد و بلوغ مورد نیاز برای خشک ماندن در طول روز است.
برای اینکه کودک شما تمام شب را بدون ادرار کردن بخوابد، مثانه باید بتواند ادراری را که در طول شب تولید میشود نگه دارد. برای کمک به این اتفاق، بدن او نیاز به تولید هورمونی دارد که تولید ادرار را کند میکند. در نتیجه ادرار کمتری وجود دارد اما غلظت آن بیشتر است. کودکانی که شبادراری دارند ممکن است هنوز مقدار کافی از این هورمون تولید نکنند.
برای اینکه کودک شبها بیدار شود و به دستشویی برود، مثانهٔ پر او باید بتواند سیگنالی قوی به مغز ارسال کند که قادر به بیدار کردن کودک باشد. در همان زمان، مغز او باید بتواند عضلات اطراف مثانه را کنترل کند و تا رسیدن به دستشویی از ریختن ادرار جلوگیری کند. اما این تحولات فیزیکی هم هستند و در زمان خودشان اتفاق میافتند.
