آلرژی به حیوانات خانگی در کودکان
به گفتهٔ پزشکان، تمام کودکان به حیوانات خانگی آلرژی ندارند و این اتفاق اغلب در مورد کودکانی پیش میآید که والدینشان نیز سابقهٔ آلرژی داشتهاند. آلرژی میتواند آزاردهنده باشد و غیر از آلرژیهای غذایی که ممکن است در شروع خوردن برخی مواد غذایی در کودکان وجود داشته باشد، مواد آلرژیهای دیگری هم وجود دارد که یکی از آنها آلرژی به حیوانات خانگی در کودکان است که در این مطلب میتوانید با این مورد آلرژیزا و دلایل و راهکارهای پیشگیری از آن آشنا شوید.
واکنش آلرژیک به حیوان خانگی
گاهی کرک یا موی حیوانات به خودی خود آلرژیزا نیست اما میتواند گردههای گیاهان، گرد و غبار، کپک و سایر مواد آلرژیزا را در خود نگه دارد. بنا بر این اصل علمی، آلرژی به حیوانات خانگی یک واکنش ایمنی به شورهها یعنی ورقههای پوست مرده، بزاق، ادرار یا مدفوع حیوانات است، پس هر گونه حیوانی مثل سگ، همستر، خوکچهٔ هندی و به ویژه گربه میتواند باعث ایجاد واکنش در یک کودک مبتلا به آلرژی شود.
هنگامی که یک کودک مبتلا به آلرژی حیوانات خانگی، شورهٔ حیوانات را تنفس میکند یا با بزاق یا فضله و مدفوع آنها تماس پیدا میکند، سیستم ایمنی بدنش یک هشدار میگیرد و هیستامین و مواد شیمیایی دیگر را برای مبارزه با مادهٔ آلرژیزا آزاد میکند. هیستامین، بینی و مجاری هوایی را ملتهب میکند و مواد شیمیایی دیگر میتوانند علائم شناختهشدهٔ آلرژی را به دنبال داشته باشند.
علائم آلرژی به حیوان خانگی
برخی از علائم معمول آلرژی که حتماً آنها را میشناسید شامل موارد زیر است:
- آبریزش بینی
- آبریزش چشم
- عطسه
- آسم
- سرفه
- خسخس سینه
در واقع، بیشتر موارد آسم در دوران کودکی شروع میشود و جرقهٔ آن میتواند توسط حیوانات زده شود. اگر مادهٔ آلرژیزا با پوست کودک شما تماس پیدا کند، پوستش ممکن است راش یا کهیر بزند.
تشخیص آلرژی به حیوان خانگی
این امکان هست که وقتی کودک شما حتی دور از خانه و حیوان خانگی شماست، باز هم به حیوان خانگیتان واکنش نشان دهد. همچنین احتمال دارد مادهٔ آلرژیزا روی لباس و وسایل یا موارد دیگر به محیط جدید منتقل شود، پس خارج کردن سگ یا گربه از خانه برای یک دورهٔ آزمایشی کمک زیادی نخواهد کرد و چیز زیادی در مورد علت آلرژی به شما نمیگوید، زیرا ممکن است در خانهتان به اندازهٔ کافی از شورهٔ حیوان خانگی وجود داشته باشد که حتی زمانی که حیوان خانگیتان آنجا نیست، در کودکتان ایجاد آلرژی کند. به عبارت دیگر، ممکن است حدود شش ماه پس از خارج کردن حیوان خانگی از دسترس فرزندتان، تازه علائم آلرژی شروع به فروکش کند.
بر اساس این دلایل، ممکن است نیاز باشد حیوان خانگیتان مدت خیلی طولانیتری بیرون از خانه باشد تا بتوانید بفهمید آیا کودکتان بدون او، راحتتر است یا تفاوت چندانی ندارد.
جلوگیری از آلرژی به حیوان خانگی
اگر شما یا همسرتان آلرژی داشته باشید، کودک شما نیز از لحاظ ژنتیکی مستعد ابتلا به نوعی آلرژی خواهد بود، گرچه شاید نوع آلرژی او از همان نوع آلرژی شما نباشد، پس در هر صورت نمیتوان از بروز آلرژی پیشگیری کرد.
اگر مشخص شد حیوان خانگیتان است که علائم آلرژی را در کودکتان ایجاد میکند، احتمالاً باید خانهٔ جدیدی برای حیوان خود پیدا کنید ولی اگر هنوز از این تصمیم مطمئن نیستید میتوانید کودک خود را نزد یک متخصص آسم و آلرژی ببرید.
تفاوت آلرژیزا بودن حیوانات خانگی
بسیاری از مردم به اشتباه فکر میکنند که سگهای دارای موی کوتاه نسبت به نژادهای دارای موی بلند کمتر آلرژیزا هستند اما شواهد محکمی وجود ندارد که ثابت کند برخی نژادهای سگ بیشتر یا کمتر از بقیه آلرژیزا باشند، بلکه این شورهٔ حیوانات است که باعث ایجاد واکنش میشود، نه مو یا کرک آنها، ولی اتفاق نظری عمومی وجود دارد که گربهها با هر نژادی به یک اندازه آلرژیزا هستند. همچنین پرهیز از مواد آلرژیزای آنها دشوارتر از مواد آلرژیزای سگ است.
همچنین پرندگان، همسترها، موشهای صحرایی و دیگر جوندگان یا خزندگان نیز به عنوان حیوان خانگی برای کودکان آلرژیک توصیه نمیشوند، زیرا این کودکان میتوانند به ادرار و فضلهٔ آنها آلرژی پیدا کنند. پرورش نژادهای بدون مو در گربهها نیز به همین دلیل انجام شد تا عامل اصلی آلرژیزای این حیوان حذف شود.
راهحل داشتن حیوان خانگی
اگر میخواهید یک حیوان خانگی داشته باشید اما شک دارید که کودکتان مستعد ابتلا به آلرژی باشد، سعی کنید حداقل تا زمانی که او شش ساله میشود صبر کنید. علائم آلرژی اغلب در کودکان بزرگتر، خفیفتر است. برای مثال، آلرژی به حیوان خانگی در چهار یا پنج سالگی کودک ممكن است باعث ایجاد خسخس سینه شود، درحالیكه در هشت سالگی ممكن است تنها او را دچار سرفههای جزئی کند.
همچنین در نظر داشته باشید که اگر یک حیوان خانگی بگیرید، فرزند شما ممکن است فوراً علائم آلرژیک را نشان ندهد و حتی چند ماه زمان ببرد تا کودک در پاسخ به یک حیوان خانگی جدید علائم آلرژیک نشان دهد. در نهایت، اگر کودک شما به حیوانات خزدار یا کرکدار آلرژی دارد و همانطور که بزرگتر شد دلش خواست که یک حیوان خانگی داشته باشد، شاید بد نباشد سعی کنید که او را به داشتن آکواریوم و ماهیها علاقهمند کنید.