بیماری لگ کالو پرتس چیست و چطور درمان می‌شود؟
بیماری لگ-کالو-پرتس چیست و علائمش کدام است؟ در این مطلب با بیماری لگ کالو پرتس از علائم تا تشخیص و درمان آن آشنا شوید.
بیماری لگ کالو پرتس چیست؟
بیماری لگ کالو پرتس (LCPD) عارضه‌ای است که در آن خونرسانی به استخوانی در مفصل ران مختل می‌شود. مفصل ران مفصلی توپی (گوی و کاسه‌ای) است. قسمت «توپی» استخوان بلند پا در نقطه‌ای که داخل «کاسه‌ٔ» استخوان ران جا می‌گیرد، تحت تأثیر این بیماری قرار می‌گیرد. در برخی موارد ممکن است هر دو مفصل ران درگیر شود.
هیچ‌کس نمی‌داند چه چیزی باعث این مشکل می‌شود، اما با گذشت زمان کمبود خون می‌تواند استخوان را تضعیف و احتمال شکستن یا آسیب آن را بیشتر کند. خوشبختانه، خونرسانی معمولاً خودبه‌خود به ناحیه برمی‌گردد و استخوان به طور معمول پس از حدود 18 تا 36 ماه بهبود می‌یابد. بیشتر بچه‌ها دچار هیچ ناتوانی و کم‌توانی طولانی‌مدتی نمی‌شوند.
بیماری لگ کالو پرتس در پسران چهار برابر بیشتر از دختران شایع است و معمولاً در بچه‌های بین سن چهار تا 9 سال دیده می‌شود. این بیماری همچنین در بچه‌هایی که قدی کوتاه‌تر از متوسط دارند و استخوان‌های آنها به سنشان نسبتاً نارس است، شیوع بیشتری دارد.
علائم لگ کالو پرتس چیست؟
این عارضه باعث لنگیدن کودک خواهد شد. او همچنین ممکن است از درد در ناحیه‌ٔ مفصل ران، کشاله ران یا جلوی ران شکایت کند، یا ممکن است لنگیدن دردی نداشته باشد و او هیچ شکایتی نداشته باشد.
برخلاف علائم جراحت مفصلی معمولی که به طور ناگهانی ظاهر می‌شوند، علائم این عارضه معمولاً به تدریج بروز می‌کنند. اگر متوجه شدید کودک شما بیش از چند روز است که می‌لنگد، با پزشکش تماس بگیرید.
بیماری لگ کالو پرتس چطور درمان می‌شود؟
اگر پزشک متخصص اطفال مشکوک به این بیماری باشد، او را معاینه‌ٔ فیزیکی می‌کند و درخواست عکس‌برداری از مفصل خواهد کرد. هنگامی که پزشک تشخیص بیماری لگ کالو پرتس را تأیید کرد، احتمالاً فرزندتان را به یک متخصص ارتوپدی، یعنی پزشک استخوان ارجاع می‌دهد که با توجه به سن کودک و میزان آسیب به استخوان، تعیین می‌کند که چه نوع درمانی مناسب است. اگرچه استخوان در نهایت به خودی خود بهبود می‌یابد، اما پزشک ممکن است برای جلوگیری از تغییر شکل دائمی استخوان یا آرتریت، درمان را توصیه کند.
برخی از بچه‌ها فقط به پیگیری دقیق و مشاهده نیاز دارند. برخی مجبورند فعالیت‌های خود را محدود کنند. برخی از آنها باید تا زمانی که استخوان بهبود یابد بریس بپوشند یا استخوان را گچ بگیرند. آنهایی که مورد شدیدی از بیماری را دارند، برای تثبیت استخوان یا اصلاح هر گونه بدشکلی آن نیاز به جراحی دارند. هرچه کودک کوچک‌تر باشد، احتمال نیاز به درمان یا آسیب به مفصل کمتر است. همچنین می‌توانید برای تسکین درد به کودک خود و طبق دستور پزشکش، مسکن‌های مخصوص کودکان بدهید.
