آبله میمون در کودکان چقدر شایع است؟

پس از چند سال زندگی پراسترس با همه‌گیری کووید-19، شاید از خودتان بپرسید آیا حالا باید نگران آبله میمون نیز باشیم؟ اما نگران نباشید، چون خطر بیماری آبله میمون برای کودکان، بسیار پایین است، به خصوص در ایران! اما اگرچه موارد ابتلای کودکان به آبله میمون نادر بوده است اما برای احتیاط در این مطلب با نحوهٔ انتقال آبله میمون، علائمی که باید مراقب آنها باشید، واکسن آبله میمون و گزینه‌های درمانی آشنا شوید. 

آبله میمون چیست؟

آبله میمون عفونتی است که توسط ویروس آبله میمون ایجاد می‌شود؛ ویروس آبله میمون با ویروس آبلهٔ معمولی مرتبط است. با وجود نام آن، منشأ آبله میمون هنوز مشخص نیست. دانشمندان می‌دانند که در سال 1958، میمون‌هایی که برای تحقیقات مورد استفاده قرار می‌گرفتند به بیماری آبله‌مانندی مبتلا شدند.

گفته می‌شود این اولین موارد کشف‌شده آبله میمون بود. اما کارشناسان می‌گویند بسیاری از جوندگان و حیوانات آفریقایی مانند میمون‌ها می‌توانند به ویروس مبتلا شوند و آن را انتقال دهند. اولین مورد آبله میمون در انسان در سال 1970 ثبت شد.

در مورد آبله میمون بیشتر بدانید.

آبله میمون چه شکلی است؟

آبله یک بیماری ویروسی است که باعث ایجاد ضایعات کوچک یا چاله‌چاله‌های آبله می‌شود. آبله میمون نیز به همین شکل است؛ بثوراتی شبیه به جوش یا تاول را روی صورت، داخل دهان و روی پاها، دست‌ها، سینه یا اندام تناسلی ایجاد می‌کند.

در برخی موارد، ابتدا بثورات ظاهر می‌شود و سپس علائم دیگری به دنبال آن می‌آید، اما گاهی این راش‌های پوستی تنها علامت آبله میمون است.

آبله میمون در کودکان چه علائمی دارد؟

کودکان زیر هشت سال، زنان باردار و افرادی که اختلالات سیستم ایمنی دارند بیشتر در معرض خطر ابتلا به بیماری شدید آبله میمون هستند. شایع‌ترین علامت بیماری بثورات پوستی است که می‌تواند به صورت لکه‌های مسطح شروع شود؛ لکه‌ها بعداً به برآمدگی و سپس به تاول‌های پر از مایع تبدیل می‌شوند. سایر علائم رایج آبله میمون عبارت است از:

  • تب
  • تورم غدد لنفاوی
  • سردرد
  • گلودرد
  • سرفه کردن

اگر پزشک مشکوک به ابتلا کودک به آبله میمون باشد، یک گوش پاک‌کن را به پوست کودک می‌زند و سپس آن را به آزمایشگاه می‌فرستد.

آبله میمون چگونه پخش می‌شود؟

بزرگسالان و کودکانی که به آبله میمون مبتلا می‌شوند می‌توانند به محض بروز علائم شروع به انتقال ویروس کنند و تا زمانی که همهٔ علائم از بین بروند، یعنی بین دو تا چهار هفته مسری هستند. کسانی که علائمی ندارند نمی‌توانند ویروس را انتقال دهند. آبله میمون از روش‌های زیر انتقال می‌یابد:

  • تماس مستقیم با بثورات، دلمه، یا مایعات بدن فرد آلوده
  • تنفس ویروس هنگام تماس نزدیک با فردی که آبله میمون دارد، از جمله بوسیدن، در آغوش گرفتن و آمیزش جنسی
  • دست زدن به وسایلی مانند لباس و ملافهٔ در تماس با بثورات عفونی یا مایعات بدن فرد بیمار
  • گاز یا خراش ایجادشده توسط حیوان آلوده، یا آماده‌سازی یا خوردن فرآورده‌های گوشتی حیوان مبتلا به آبله میمون

آیا واکسن آبله میمون وجود دارد؟

دو واکسن معروف به جینئوس (JYNNEOS) و ACAM2000  برای درمان آبله میمون در افراد بالای 18 سال ساخته شده است. اما در حال حاضر، هیچ واکسنی برای کودکان وجود ندارد. از آنجا که خطر ابتلا به آبله میمون بسیار پایین است، واکسیناسیون گسترده در حال حاضر ضروری به نظر نمی‌رسد. با این حال، بزرگسالانی که در برابر آبله میمون آسیب‌پذیر هستند، باید واکسینه شوند. افراد آسیب‌پذیر شامل موارد زیر است:

  • افرادی که در معرض آبله میمون قرار گرفته‌اند یا در تماس نزدیک با فرد مبتلا به آن هستند.
  • افرادی که شغلشان ممکن است آنها را در معرض ویروس‌های ارتوپاکس قرار دهد، مانند کسانی که این ویروس‌ها را آزمایش می‌کنند و سایر پرسنل بخش بهداشت و درمان

در مورد واکسیناسیون کودکان بخوانید.

گزینه‌های درمان آبله میمون برای کودکان کدام است؟

برای کودکان زیر هشت سالی که به آبله میمون مبتلا می‌شوند، می‌توان داروی ضدویروس تی‌پاکس را که تکویویریمات نیز نامیده می‌شود و برای درمان آبله ساخته شده است، تجویز کرد. این دارو می‌تواند توسط پزشک کودک به صورت داخل وریدی یا خوراکی تجویز شود.

اگر کودک شما علائمی دارد یا با فردی مبتلا به آبله میمون در تماس بوده است، با پزشک خود تماس بگیرید تا در مورد گزینه‌های درمانی صحبت کنید.

آیا باید نگران آبله میمون باشم؟

اگرچه آبله میمون می‌تواند نگران‌کننده به نظر برسد و مخصوصاً پس از تجربۀ همه‌گیری کووید-19، اما ریسک آن برای کودکان پایین است.

همچنین، کارشناسان از نزدیک آبله میمون را زیر نظر دارند. اعلام آن به عنوان یک وضعیت اضطراری به این معناست که پزشکان از این بیماری آگاهی بیشتری دارند و می‌توانند علائم را زودتر تشخیص دهند، بیماران خود را با دقت بیشتری تحت نظر داشته باشند و در صورت نیاز درمان لازم را ارائه دهند.

با این وجود، همیشه فکر خوبی است که آخرین اخبار سلامت را بخوانید و خانوادۀ خود را تا حد امکان از میکروب‌ها و عفونت‌ها محافظت کنید. اطمینان حاصل کنید که دست‌های خود را خوب می‌شویید و تا جایی که می‌توانید از افراد بیمار دوری می‌کنید. در حال حاضر، این اقدامات باید برای کمک به کاهش خطر گسترش وسیع آبله میمون ادامه یابد.

با دوستانتان به اشتراک بگذارید

مقاله مرتبط