چه کار کنید وقتی کودک دو ساله چیزی را که متعلق به او نیست از مهد به خانه می‌آورد؟
قبل از هر چیز یادتان باشد که هیچ نوع واکنش تندی نداشته باشید، داد نزنید، فریاد نکشید و دعوایش نکنید. یک کودک دو ساله چیز زیادی در مورد مرزها نمی‌فهمد، بنابراین هرگز کاری را که انجام داده است «دزدی» ننامید و او را مجبور به عذرخواهی نکنید.
اما مشخص کنید که مثلاً عروسک جدیدی که در دست دارد مال او نیست. سپس کمکش کنید تا شیء مورد نظر را به صاحبش برگرداند. در ادامه هم مفهوم همدلی را به کودکتان معرفی کنید و به عنوان مثال بگویید: «معلمت وقتی متوجه بشه یکی از عروسک‌ها گم شده غمگین می‌شه. بهتره بهش برش گردونیم».
شاید کودک شما برای پذیرش این واقعیت که نمی‌تواند هر چیزی را که می‌خواهد داشته باشد، کاملاً آماده نباشد اما با تمام این اماها، چنین اتفاق‌هایی فرصت خوبی برای طرح موضوع همدلی هستند.
اگر کودکتان در مرحلهٔ پیش‌دبستانی است، باز هم باید بدانید که مالکیت هنوز برای یک کودک پیش‌دبستانی مفهومی گنگ و مبهم است. او می‌داند که برداشتن چیزهایی که متعلق به خودش نیست پذیرفته نیست اما از سوی دیگر، همیشه نمی‌تواند تصور کند که گرفته شدن چیزی از او چه حسی دارد. در نتیجه، تمایلش به یک شیء خاص گاهی اوقات کنترل او را به دست می‌گیرد و به سادگی چیزی را که می‌خواهد برمی‌دارد.
اگر در چنین موقعیتی قرار داشتید، تأکید کنید که آنچه انجام داده است قابل قبول نیست. از او بخواهید شیء مورد نظر را پس بدهد و عذرخواهی کند. اما روی عمل دزدیدن تمرکز نکنید، زیرا موقعیت را منفی‌تر از آنچه در این سن لازم است، خواهد کرد. در عوض، با گفت‌وگو در مورد این‌که کارش چه احساسی در دوست یا معلمش ایجاد کرده است و همچنین اگر شخصی یکی از وسایل خودش را بردارد چه احساسی خواهد داشد، احساس همدلی رو به رشد او را تقویت کنید.
