احیای قلبی تنفسی یا CPR در کودکان بزرگتر از یک سال
احیای قلبی تنفسی CPR، یک اقدام نجاتدهنده است که در صورت آموزش آن از قبل، شما میتوانید برای نجات جان شخصی که هیچ علائمی از زندگی نشان نمیدهد، یعنی بیهوش است و نفس نمیکشد انجام دهید. احیای قلبی ریوی با استفاده از فشار قفسهٔ سینه و تنفس مصنوعی، خون غنی از اکسیژن را تا زمان احیای کودک یا رسیدن اورژانس، در مغز و سایر اندامهای حیاتی او به گردش درمیآورد. حفظ گردش خونی که حامل اکسیژن است به جلوگیری از آسیب مغزی یا حتی مرگ که میتواند طی چند دقیقه رخ دهد کمک میکند. اما تأکید میکنیم که، لطفاً به هیچ مطلبی به عنوان تنها منبع اطلاعات خودتان اتکا نکنید و گمان نکنید که با یک بار خواندن و بدون تمرین عملی نزد یک فرد آموزشدهنده بتوانید CPR کودک را یاد بگیرید. پس برای یادگیری و تمرین تکنیکهای مناسب باید به قدر کافی وقت بگذارید و دورهٔ احیای قلبی تنفسی نوزاد، شیرخوار و کودکان بالای یک سال را در کلاسهای کمکهای اولیه بگذرانید، چون این تکنیکها با توجه به سن کودک متفاوت است و انجام نادرست آنها میتواند برای کودک خطرساز باشد. در این مطلب میتوانید با CPR کودکان بزرگتر از یک سال آشنا شوید.
مرحلهٔ یک: وضعیت کودک را بررسی کنید
اول ببینید کودک چه وضعیتی دارد. اگر او در وضعیت غیرپاسخگو یا بیهوشی بود، احیای قلبی تنفسی را شروع کنید. برای بررسی اولیه و ارزیابی چگونگی وضعیت کودک آسیبدیده میتوانید مراحل زیر را به ترتیب انجام دهید:
- روی شانهٔ کودک بزنید و اسم او را صدا کنید.
- اگر پاسخ نمیدهد، از شخصی بخواهید با ۱۱۵ یا شماره اورژانس تماس بگیرد و خودتان عملیات نجات را در صورت آگاهی کامل از چگونگی آن شروع کنید.
- اگر با کودک تنها هستید، فوراً با اورژانس تماس بگیرید و خیلی همزمان عملیات نجات را شروع کنید.
- سپس کودک را به پشت روی یک سطح محکم و صاف قرار دهید.
- کنار او زانو بزنید.
- مطمئن شوید که او خونریزی، به خصوص خونریزی شدید ندارد.
- اگر خونریزی دارد، با اعمال فشار بر ناحیه، اقدامات لازم برای توقف خونریزی را انجام دهید و تا زمانی که خونریزی تحت کنترل نباشد، احیای قلبی ریوی را انجام ندهید.
مرحلهٔ دو: مانور ۳۰ فشار روی قفسهٔ سینه یا ماساژ قلبی را انجام دهید
برای انجام ۳۰ فشار روی قفسهٔ سینه به شکل زیر عمل کنید:
- پاشنه یا کف یک دست را در مرکز قفسهٔ سینه کودک قرار دهید.
- برای یک کودک خردسال میتوانید از تکنیک احیای قلبی تنفسی یکدستی استفاده کنید، یعنی پاشنه یا کف یک دست را در مرکز قفسهٔ سینه کودک قرار دهید و برای کودکان بزرگتر دستها را مثل شکل زیر قرار دهید.
برای بزرگسالان سعی کنید انگشتان را با درهم پیچیدن یا بالا نگه داشتن آنها، از قفسهٔ سینه دور نگه دارید.
- بدن خود را طوری قرار دهید که شانههای شما مستقیماً بالای دستهایتان باشد.
- همانطور که دستهای خود را صاف نگه میدارید، مستقیماً چیزی در حدود ۵ سانتیمتر به پایین فشار دهید و سپس بگذارید قفسهٔ سینه به حالت عادی خود بازگردد.
- با توجه به سن کودک، محکم و سریع فشار دهید؛ فشارها باید یکنواخت باشند و تند و ناگهانی و پراکنده نباشد.
- ۳۰ فشار قفسهٔ سینه را با سرعت دو فشار در ثانیه انجام دهید.
- با صدای بلند بشمارید: «یک وَ دو وَ سه وَ ...» و در حینی که عدد را میگویید به پایین فشار دهید و وقتی که «وَ» را میگویید دستتان را بالا بیاورید.
مرحلهٔ سه: دو تنفس مصنوعی بدهید
اگر آموزش احیای قلبی تنفسی را که شامل ماساژ قلبی و تنفس مصنوعی است، ندیدهاید و آن را بلد نیستید، لازم است فقط برای انجام فشار قفسهٔ سینه یا همان ماساژ قلبی بالا تلاش کنید. اما اگر بلد هستید، بعد از ۳۰ فشاری که در بالا آمده است، برای انجام دو تنفس مصنوعی به این شکل عمل کنید:
- سر کودک را با یک دست به عقب خم کنید و با دست دیگر چانهٔ او را کمی بالا بیاورید؛ این کار راه مجاری هوایی او را باز میکند.
- بینی کودک را ببندید، دهان خود را مثل شکل زیر روی دهان او قرار دهید و تا وقتی ببینید قفسهٔ سینهاش بالا آمده است در ریههای او بدمید.
اگر بالا رفتن قفسهٔ سینه را نمیبینید، روش و چرخهٔ ۳۰ بار فشار قفسهٔ سینه که در بالا آمده است، بررسی جسم خارجی و تلاش برای دو تنفس مصنوعی را تکرار کنید.
- این کار را تا زمانی که جسم خارج شود و کودک شروع به نفس کشیدن واقعی کند یا کمک برسد ادامه دهید.
این فشارها و تنفس مصنوعی را ادامه دهید تا:
- متوجه یک نشانهٔ بارز و مشخص از حیات در کودک شوید.
- یک دستگاه شوک الکتریکی خودکار (AED) آمادهٔ استفاده توسط پرسنل یا پزشک اورژانس باشد. یادتان باشد هرگز خودتان بدون تسلط کامل از این محصولات استفاده نکنید.
- شما تقریباً دو دقیقه احیای قلبی ریوی را انجام دادهاید و شخص دیگری آماده است تا جای شما را بگیرد.
- شما با کودک تنها هستید و تقریباً دو دقیقه احیای قلبی ریوی را انجام دادهاید و حالا باید با شمارهٔ ۱۱۵، اورژانس یا شمارهٔ اضطراری مشخصی تماس بگیرید.
- پرسنل اورژانس جای شما را میگیرند.
- محل حادثه به شکلی غیرقابل ماندن یا ناامن شده است.
مرحلهٔ چهار: کودک را نزد پزشک ببرید
یادتان باشد که حتی اگر کودک در زمان رسیدن کمک خوب به نظر برسد، باز هم پزشک باید او را معاینه کند تا مطمئن شود که جاری و راههای هوایی او کاملاً باز است و کودک دچار هیچگونه جراحت داخلی نشده است.
همچنین خیلی بهتر است که یک فرد آگاه باشید و از قبل برای آموزش مراحل نجات کودک از خفگی اقدام کرده و آموزش دیده باشید. شاید بهتر باشد همین حالا برای یادگیری مراحل نجات یک کودک از خفگی در کلاسهای مربوطهٔ کمکهای اولیه اقدام کنید.