سه سال و یک ماه: توپبازی
کودک سه سالهٔ شما حالا در ماه دوم از سه سالگیاش شده است. در این مطلب با بخشی از روزهای زندگی فرزند سه سالهٔ خود آشنا شوید.
توپبازی
برخی توپ را بهترین اسباببازی مینامند. به باتری نیاز ندارد، با توپ میتوانید تقریباً هر جور میخواهید بازی کنید و احتمالاً همیشه چند تا توپ در خانه دارید. فرزند سه سالهٔ شما نمیداند که گرفتن و شوت زدن توپ، هماهنگی دست و چشم را تقویت میکند و مهارتهای حرکتی ظریف و درشت را که به او در یادگیری همه چیز، از نگه داشتن مداد گرفته تا دوچرخهسواری کمک میکنند، تمرین میدهد. او فقط میداند که بازی با توپ خیلی سرگرمکننده است.
در سه سالگی، کودک شما احتمالاً میتواند شوت کردن و پرتاب توپ، چه از زیر بغل و چه از بالای سر را نسبتاً خوب انجام دهد. اما انجام این کارها با هدفگیری خوب موضوع دیگری است و گرفتن توپ نیز کمی برایش سختتر است. بیشتر بچهها تا ۱۰ سالگی واقعاً توپگیرهای هماهنگی نیستند. در حال حاضر، ممکن است بتوانند وقتی هر دو دستشان را صاف جلوی خود نگه داشتهاند یک توپ بزرگ را بگیرند، به ویژه اگر فرد بزرگسال هدفگیری خوبی داشته باشد. گام بعدی نیز گرفتن توپ با آرنج خم است. اما شاید یک یا دو سال دیگر طول بکشد تا در این کار ماهر شوند.
در این سن، مهارت گرفتن توپ بین بچهها بسیار متفاوت از یکدیگر است. بعضی از بچهها از ابتدا مثل حرفهایهای بیسبال توپ میگیرند. دیگران نیاز به تمرین بیشتری دارند یا در مقابل توپ خیلی ترسوتر هستند. در این گروه سنی فکر خوبی است که این بازی را با یک توپ بزرگ، نرم و شکلپذیر یا توپ ساحلی که تا حدی باد شده باشد انجام دهید، چون گرفتن آن آسانتر است و وقتی به فرزندتان برخورد میکند کمتر ترسناک است.
نکتهٔ والدین: دوباره پرسیدن
دفعهٔ بعدی که به یکی از خواستههای فرزندتان «نه» میگویید، تعجب نکنید اگر او به اتاق بغلی رفت و همان چیز را از همسرتان درخواست کرد. کودکان خردسال در حین تلاش برای تشخیص مرزها و محدودیتهای رفتاری مختلف یاد میگیرند که زیرک و زبل باشند و هر روشی را امتحان کنند.
آنها همچنین شروع به مذاکره و چانهزنی میکنند. مثلاً ممکن است این سؤالها را در ذهنشان مرور کنند: «باید یه لقمهٔ بزرگ دیگه بخورم یا یک لقمهٔ کوچولو؟»، «لیس زدن هم یه لقمه حساب میشه؟» یا «اگه مامان بگه نه، ممکنه بابا بگه بله؟» شما میتوانید با تعیین قوانین واضح و بیتناقض در خانواده، از این مورد آخر جلوگیری کنید، اما حتی با این وجود هم آماده باشید که این طرف معاملهٔ ناقلا و سرسخت، شما را در مسائل کوچکتر دور بزند و به همسرتان مراجعه کند. اگر اینطور شد نارضایتی خود را در مورد جواب «نه» که به کودکتان دادهاید به فرزندتان و همچنین به همسرتان اعلام کنید و برای علت آن توضیح دهید.
در مورد نه گفتن کودکان بدانید.