آیا طبیعی است که کودکتان فقط چیزهایی با یک رنگ خاص را بخواهد؟

برخی والدین می‌گویند که کودک آنها فقط چیزهایی با یک رنگ خاص، مانند غذاهای قرمز، لباس‌های قرمز و مدادرنگی قرمز را می‌خواهد. آیا این طبیعی است؟

به احتمال زیاد، بله، طبیعی است. اگرچه شاید کنار آمدن با آن کمی برای شما دشوار باشد، اما درک گاهاً کمال‌گرایانه‌ٔ کودک شما از نظم در این مورد، یعنی رنگ، احتمالاً مرحله‌ای طبیعی از رشدش است. این روشی مقابله‌ای است که کودکان برای کسب مقداری کنترل در جهانی بزرگ و گیج‌کننده استفاده می‌کنند.

کودکان خردسال مدام در معرض چیزهای جدیدی قرار می‌گیرند و تمام تلاش خود را می‌کنند تا درکی از آنها به دست آورند. این امر اغلب کودکان را به سمت ایجاد «قوانین زندگی» انعطاف‌ناپذیری سوق می‌دهد که برای بزرگسالان منطقی نیست. والدین معمولاً شروع این رفتار را از ۱۸ تا ۲۴ ماهگی می‌بینند و در سن دو تا سه سالگی بیشترین شدت را پیدا می‌کند. اگرچه برای بعضی از کودکان، می‌تواند کمی بیشتر هم ادامه یابد.

اگرچه نقاشی کشیدن فقط با مداد قرمز مسئله‌ٔ مهمی نیست، اما داشتن یک رژیم غذایی متشکل از غذای قرمز باعث کمبود مواد مغذی می‌شود، ولی همان‌طور که هر پدر و مادری می‌داند، وقتی کودک دو ساله نمی‌تواند چیزها را دقیقاً همان‌طور که می‌خواهد داشته باشد، می‌تواند الم‌شنگه‌های بزرگی را آغاز کند.

چگونه آن را مدیریت کنیم؟ اولین قدم این است كه به فرزند خود نشان دهید دركش می‌كنید و به او احترام می‌گذارید. با استفاده از کلماتی ساده و تکراری، واقعیت درونی کودک خود را توصیف کنید که کارشناسان آن را «زبان نوپایی» می‌نامند. به عنوان مثال بگویید: «تو می‌گی غذای سبز نه، نه، نه، فقط غذای قرمز». یادتان باشد فقط توصیف کنید و او را مسخره نکنید! وقتی کودک شما احساس می‌کند فهمیده می‌شود، به تدریج آرام‌تر و نسبت به توضیحات و پیشنهادها پذیراتر می‌شود. در این مرحله، می‌توانید پیشنهاد کنید که اگرچه برنج سفید است، اما شاید بتواند آن را از کاسه‌ٔ قرمز خود بخورد یا شاید برنج را با مقداری گوجه‌فرنگی قرمز بپذیرد.

اگر کودک هنوز مقاومت می‌کند، ضرری ندارد که اجازه دهید برای چند روز فقط غذای قرمز بخورد و به ارائه‌ٔ غذاهای دیگر هم بدون فشار آوردن به او ادامه دهید. به این شکل، احتمال زیادی هست که در نهایت شروع به خوردن انواع بیشتری از غذاها کند. اما سعی کنید زمان غذا را به میدان نبرد تبدیل نکنید و از استفاده از غذا به عنوان پاداش یا رشوه خودداری کنید، زیرا معمولاً مشکلات بیشتری ایجاد می‌کند.

در مورد کودکان بدغذا بیشتر بدانید.

اگر رفتار فرزندتان شما را نگران می‌کند، به احتمال زیاد پزشک کودکتان می‌تواند وجود هر گونه مشکل اساسی دیگر را بررسی و خیال شما را راحت کند. اما اگر وسواس فرزندتان به یک رنگ خاص همراه با رفتاری باشد که شامل پرهیز از ارتباط چشمی، به اشتراک نگذاشتن علایق یا دستاوردها با شما یا دیگران، یا دشواری در درک حالت‌های صورت و بدن باشد، اینها ممکن است نشانه‌های اتیسم باشد و ​​مداخله‌ٔ زودهنگام می‌تواند تفاوت زیادی ایجاد کند.