رفتار کودک ۱۹ ماههٔ شما
طی این ماه کودک شما ۱۹ ماهه میشود. در این مطلب میتوانید با بخشی از رفتارهای یک کودک ۱۹ ماهه، پرورش کودکی خوشرفتار و برخی تغییرات خواب بچهها در این سن آشنا شوید.
موضوع اول این ماه: آموزش خوشرفتاری به کودک
تربیت برای شما چه معنایی دارد؟ تعریف شما از این بخش بنیادی فرزندپروری، رویکردتان به آن را تعیین خواهد کرد. اگر فکر میکنید تأدیب و تربیت این است که فرزندتان را طوری آموزش دهید که کاری را انجام دهد که شما میخواهید احتمالاً موفق نمیشوید و سرخورده خواهید شد. در مقابل، اگر تأدیب و تربیت را به عنوان آموختن حد و حدود رفتار قابلقبول به کودک میدانید، میتوانید به او کمک کنید تا به فردی مسئولیتپذیر و مستقل تبدیل شود.
برای کم کردن منازعه بر سر قدرت در دورهٔ تلاش کودک نوپایتان برای کسب استقلال، اطمینان حاصل کنید که با او همانطوری رفتار میکنید که دوست دارید با خودتان رفتار شود. سعی کنید به جای دستور دادن مصالحه کنید، در این صورت او نیز دوستانهتر پاسخ خواهد داد. اما شما چه کاری میتوانید بکنید؟ شاید برخی راهکارهای زیر بتواند به شما کمک کند.
به عنوان مثال، اگر الان وقت خواب است میتوانید بگویید: «الان نمیتونی بیرون بری، اما ما میتونیم الان یک کتاب بخونیم و چرت بزنیم و بعدش که بیدارش شدیم بریم بیرون.» یا به جای «تو باید لگوها را قبل از شام جمع کنی»، بگویید: «من قطعههای پازل رو جمع میکنم اگر تو لگوها رو جمع کنی.»
همچنین قوانینی ایجاد کنید، اما آنها را ساده نگه دارید و همه چیز را به چند قانون ساده محدود کنید، چون کودک نوپا قادر به دنبال کردن بیش از چند قانون کلی نیست و در اعمال قوانین خانواده هم ثابتقدم باشید. سختگیر نباشید و حس شوخطبعی خود را حفظ کنید. به یاد داشته باشید که تربیت کودک نوپا فرایندی ادامهدار است و نمیتوانید انتظار داشته باشید که او همیشه به همان شیوهای که شما میخواهید رفتار کند.
راههایی برای تعیین حد و مرزها پیدا کنید که به او این اطمینان خاطر را بدهد که حتی وقتی کاری را انجام میدهد که شما نمیخواهید، هنوز هم او را دوست دارید و میپذیرید. شما میتوانید با گفتن: «نه، من نمیتونم بذارم این کار رو انجام بدی»، او را به شکلی مهرآمیز و قاطعانه از آسیب رساندن به خود یا شخص دیگری بازدارید یا او را از بالای مبل بردارید و سپس مطمئنش کنید که همچنان و هنوز هم دوستش دارید.
موضوع دوم این ماه: تغییرات خواب کودک
اگرچه هر کودکی برنامهٔ خواب خود را دارد، کودکان نوپا به طور متوسط بین ۱۰ تا ۱۳ ساعت در روز میخوابند. بیشتر کودکان تا ۱۹ ماهگی چرت صبح خود را کنار گذاشتهاند، اما هنوز هم در حدود دو ساعت در بعدازظهر میخوابند. اگر متوجه شدید که حتی یک وعده خواب روز کودکتان را آنقدر سرحال میکند که شب بدون دعوا نمیخوابد، میتوانید ساعت آرامی شامل کتاب خواندن یا بازی آرام در داخل خانه را جایگزین چرت بعدازظهر کنید.
حتی یک کودک نوپای خسته هم سعی خواهد کرد که وقت خواب شب را حداقل گهگاهی به تعویق بیندازد. او عاشق بودن در کنار شماست و وقتی تشخیص میدهد که به رختخواب رفتن به معنای آن است که او اتفاقات و رویدادهای خانواده و دیدن شما را از دست میدهد، شما را با انواع تاکتیکهای به تأخیر انداختن خواب آزمایش خواهد کرد، مثل، «خواندن کتاب بیشتر»، «نوشیدن آب» و بسیاری از موارد دیگر که حتماً دیده و شنیدهاید و اینها روشهای معمول کودکان برای امتناع از خوابیدن هستند.
این بازی درآوردنها ممکن است در ابتدا برایتان خندهدار باشد اما خیلی زود خستهکننده خواهد شد. بهترین راهحل این است که یک برنامهٔ روتین قبل از خواب مثل شستن دست و پاها، خواندن یک داستان جدید و یک ترانه یا شعر زیبا ایجاد کنید که برای کودکتان مؤثر باشد و به آن پایبند بمانید.
آیا کودک نوپایتان هنوز هم با خوابیدن در تخت حفاظدار خود قانع است؟ اگر اینطور است قدردان این نعمت خود باشید. او ممکن است تا دومین سالگرد تولدش از خوابیدن در تخت حفاظدارش کاملاً خوشحال باشد یا ممکن است آنقدر کوهنورد مصممی باشد که کشف کرده است میتواند از حفاظهای جانبی تخت بالا برود که برای شما خیلی نگرانکننده خواهد بود.
برای اینکه تختنوردی را تا جایی که ممکن است دشوارتر کنید، تشک را در پایینترین سطح قرار دهید. از آنجا که کودکان تختنورد در معرض ریسک جراحت هستند، اگر فرزند شما حاضر به ماندن در تخت خود نباشد، ممکن است مجبور شوید او را به تخت استاندارد یک کودک نوپا انتقال دهید.
