رفتار کودک ۱۴ ماههٔ شما
حالا کودک شما وارد چهاردهمین ماه بعد از تولدش شده است. در این ماه او با موضوعاتی مثل سنجیدن حد و مرزها و ارزیابی میزان صبر شما به کشف دنیای پیرامونش میپردازد. در این مطلب میتوانید با مواردی در رابطه با رفتار یک کودک ۱۴ ماهه آشنا شوید.
رفتار جدید این ماه: کلهشقی و خودسری
یک کودک ۱۴ ماهه نمونهٔ کاملی از خودسری و کلهشقی است. او شاید به طور ناگهانی در مورد آنچه میخواهد انجام دهد یا بخورد، جایی که میخواهد برود و شاید حتی آنچه میخواهد بپوشد مثلاً امتناع از پوشیدن کلاه یا ژاکتش، بسیار سمج و جسور شود و اغلب، کارهایی که شما اصلاً نمیخواهید انجام دهد دقیقاً همان کارهایی است که او بیش از همه خواهان انجام دادن آنهاست. همچنین کودک نوپای شما ممکن است مصمم باشد که برخی کارها مانند ریختن شیر در لیوانش یا پوشیدن کفشهایش را خودش انجام دهد، حتی اگر هنوز قادر به انجام چنین کارهایی نیست.
اما شما چه میتوانید بکنید؟ اگر این روزها احساس میکنید تکراریترین کلمهای که به زبان میآورید کلمهٔ «نه» است، سعی کنید خانه یا حداقل بخشی از خانه یا حیاط را برای تحقیق و اکتشاف کودکتان در نظر بگیرید و آن را کاملاً ایمن کنید. مثلاً اطمینان حاصل کنید که هیچ خطر بالقوهای مانند استخر آب یا وسایل باغبانی در حیاط وجود ندارد. سپس چند توپ در دسترس بگذارید که او بتواند با آنها بازی کند و برای ضربه زدن به آن تلاش کند. یک ورزش توپی پرتحرک میتواند بسیار سرگرمکننده باشد.
همچنین شما میتوانید یک اتاق یا گوشهای از خانه را به عنوان منطقهٔ بازی تعیین کنید و آن را پر از بالش و اسباببازی کنید. چیزهای شکستنی مثل میزهای شیشهای یا وسایل شکستنی را که کودک به آنها دسترسی دارد بردارید. اطمینان حاصل کنید که همهٔ گوشههای تیز وسایلی مثل میز را با ضربهگیر فومی گوشهٔ میز پوشش دادهاید که البته بهتر این است میز وسط مبل و عسلیهای خطرساز را کلاً بردارید. به کودکتان اجازه دهید تا سعی کند خودش غذا بخورد، حتی اگر ریخت و پاش زیادی ایجاد میکند. به یاد داشته باشید که از طریق بازی و جستوجوگری است که کودکان این جهان را میشناسند، یعنی به این شکل نیست که کودک ۱۴ ماههٔ شما قصد سرپیچی و نافرمانی دارد، بلکه او فقط دربارهٔ همه چیز اطرافش کنجکاو است و نمیخواهد بگذارد کسی او را از کندوکاو چیزها باز دارد.
کودکان نوپا مجذوب آب نیز هستند. بازی با آب میتواند هم آرامشبخش و هم هیجانانگیز باشد، بنابراین دفعهٔ بعد که به چیزی برای مشغول کردن کودک نوپای خود نیاز داشتید، مثلاً وقتی در حال پختوپز هستید، او را در صندلی بلند کودک بگذارید، یک کاسهٔ پلاستیکی را با آب صابونی و حبابدار پر کنید و به او یک اسفنج یا اسکاچ بدهید تا بتواند لیوانها و بشقابهای پلاستیکی را بشوید. اگر نگران کثیفکاری هستید، میتوانید یک پارچه یا یک پردهٔ حمام کهنه را زیر صندلیاش پهن کنید.
موضوع جدید این ماه: مواجهه با رفتار تهاجمی
کودکان نوپا میتوانند با همبازیهای خود واقعاً تهاجمی برخورد کنند، آنها را بزنند یا گاز بگیرند. دانستن این موضوع که این نوع رفتار احتمالاً بیشتر ناشی از کلافگی کودک است تا شرارت او، ممکن است به شما در مواجهه با این رفتارهای مشکلساز کمک کند. همچنین به یاد داشته باشید که کودک ۱۴ ماهه قادر به فهمیدن این نیست که بچههای دیگر هم احساسات دارند. اگر وقتی موهای یک همبازی را میکشد او جیغ بزند، احتمالاً کودکتان یک مکث خواهد کرد و واکنشش را تماشا میکند، اما به احتمال زیاد هیچ گونه همدردیای نشان نمیدهد. در واقع این اتفاق برای او این فقط فرایند علت و معلولی است و برایش به اندازهٔ پرتاب غذا از بالای صندلیاش و تماشای افتادن آن جذاب خواهد بود.
به همین دلیل است که شما به احتمال زیاد مجبور به نظارت دقیق روی قرارهای بازی کودکان و آمادگی برای مداخله در زمان درستش هستید. بهترین راه برای مهار کردن رفتار تهاجمی این است که با قاطعیت به فرزندتان بگویید: «نه، زدن درد داره» یا چیزی شبیه این و فرزندتان را از موقعیتی که واضح است در آن نمیتواند خود را کنترل کند، خارج کنید.
کارشناسان همه همعقیدهاند که ضربه زدن به باسن کودک یا دیگر انواع تنبیهات بدنی برای تربیت کودک تأثیری ندارد. اگرچه پرورش یک کودک نوپا میتواند کلافهکننده باشد، اما اگر روشهای دیگری برای تعیین حد و مرزها پیدا کنید، شما و فرزندتان هر دو بسیار راحتتر خواهید بود. همچنین هیچ تکنیک انضباطی در تمام موارد رفتاری مؤثر نخواهد بود. برای مثال، زمانی که فرزندتان کاری را که شما دوست ندارید انجام میدهد تا توجهتان را جلب کند، سعی کنید واکنش بیش از حدی نشان ندهید. به احتمال زیاد تنها چیزی که او میخواهد همان توجه شماست، بنابراین اگر بتوانید وقتی اذیتتان نمیکند از او تعریف و به او توجه کنید، ممکن است کمتر به بدرفتاری و سرپیچی احساس نیاز پیدا کند.