مشکلات تغذیه در کودکان: پس زدن یا امتناع از خوردن غذا
امتناع از خوردن غذا، یکی از مشکلات تغذیه بین کودکان نوپاست. اما این مشکل چرا به وجود میآید و برای رفع آن چه کارهایی میتوان انجام داد؟ در این مطلب میتوانید با علل و راهکارهای پس زدن غذا توسط بچهها آشنا شوید.
علت پس زدن غذا در کودکان نوپا
یكی از اولین مهارتهایی که كودک نوپایتان یاد میگیرد این است که خودش غذا بخورد. اگرچه اکنون نمیتواند کنترل زیادی روی زندگی خود داشته باشد، اما قطعاً میتواند آنچه را که در دهانش میگذارد کنترل و مدیریت کند.
بنابراین، جای تعجب ندارد که کودکتان در مورد آنچه خواهد خورد و آنچه نخواهد خورد بسیار متعصب و یکدنده باشد. کودک شما ممکن است برای هفتهها فقط یک یا دو نوع غذا را بخورد و سپس ناگهان نظرش را تغییر بدهد و چیزی کاملاً متفاوت بخواهد. پس نگران نباشید، این رفتار معمول و متداولی در میان کودکان نوپاست.
راهحل مشکل پس زدن غذا در کودک نوپا
در مورد داشتن وعدههای غذایی منظم یا انتخابهای غذایی سالم، احتمالاً کودکتان نیاز دارد که شما کمی تشویقش کنید و به وعدههای غذاییاش چارچوب بدهید، اما کودکتان و شرایط موجود، بیشتر از این به چیزی نیاز ندارند! متخصصان مراقبت از کودکان میگویند: «اینکه کودک نوپایتان غذا میخورد یا نه و اینکه چقدر میخورد، در نهایت بهتر است به میل خودش باشد؛ ممکن است فرزند شما یک روز خوب غذا بخورد و روز بعد تقریباً هیچ چیزی نخورد.» پس به جای تمرکز روی این موضوع که فرزندتان امروز از خوردن هر چیزی که در مقابلش گذاشتهاید امتناع کرده است، مجموع چیزهایی را که در طول یک هفته خورده است در نظر بگیرید. والدین اغلب متعجب میشوند وقتی میفهمند که میزان غذای دریافتی فرزندشان در حد متعادل است. خوب که فکر کنید میبینید بالاخره یک چیزی سوخت این همه انرژی او را تأمین کرده است! اما بهطورکلی، چند نکته برای کمک به شما برای عبور از دورههای ایرادگیریهای غذایی کودکان وجود دارد:
چند نوع غذای ساده و سالم تهیه کنید: انواع مختلفی از غذاهای سالم و ساده را در دسترس کودک نوپا قرار دهید و بگذارید خودش غذا بخورد. به این ترتیب او میتواند استقلال خود را تا حدی اعمال کند. منظور هم این نیست که هم قرمهسبزی درست کنید و هم ماکارونی بپزید، بلکه کمی کلم بروکلی پخته، تکهای مرغ، چند برش هویج و مقداری لوبیا سبز پخته کفایت میکند.
عادت تهدید و معامله کردن را ترک کنید: بهتر است همین حالا جملههایی مثل: «اگه یه لقمهٔ دیگه بخوری یه شیرینی بهت میدم»، یا «اگه نخودفرنگیت رو نخوری پارک نمیریم» را فراموش کنید! این روند، وعدههای غذایی را به میدان نبرد و کشمکش تبدیل میکنند. اگر میخواهید کودکی با عادات غذایی سالم تربیت کنید، وعدههای غذایی را به صورت مثبت و خوشایندی برگزار کنید و از شیرینیها هم به عنوان پاداش استفاده نکنید.
با هم غذا بخورید: هر وقت امکان دارد همهٔ اعضای خانواده با هم غذا بخورید. وقتی کودک نوپایتان شما یا خواهر و برادرهایش را در حال خوردن غذاهایی سالم میبیند، احتمال اینکه او هم بخواهد همان کار را بکند بیشتر است.
از زور و اجبار بپرهیزید: اگر کودکتان چیزی را دوست نداشت، فوراً آن را از برنامهٔ غذاییاش خارج نکنید! بچهها در پذیرش طعمها و بافتهای غذایی جدید کند هستند. بنابراین، اگر بار اول لوبیا سبز را از دهانش تف کرد، هفتهٔ بعد دوباره آن را درست کنید. او ممکن است شما را غافلگیر کند و تصمیم بگیرد که در این هفته، لوبیا سبز غذای محبوب جدیدش باشد! یا ممکن است لازم باشد غذای مفید جدیدی را بارها و بارها و بدون زور و اجبار به او معرفی کنید تا بالاخره حاضر شود آن را به طور منظم بخورد.
نوشیدنیها را هم حساب کنید: همچنین فراموش نکنید که مقدار نوشیدنیهای دریافتی او را حساب کنید. نوشیدن زیاد شیر یا آبمیوه میتواند باعث کاهش اشتها شود. بنابراین، شاید بهتر باشد شیر را بین وعدههای غذایی به او بدهید و آبمیوهٔ دریافتی او را به نصف فنجان در روز محدود کنید. به کودکان زیر یک سال هم آبمیوه ندهید. مصرف شیر و آبمیوهٔ بیش از حد به معنای دریافت قند زیاد است و مهمتر از آن، آبمیوهها فاقد فیبر و برخی مواد مغذی موجود در میوهها هستند.
مراقب هلههوله خوردن باشید: اجازه ندهیم کودکانمان معدهٔ خود را با شیرینیها، غذاهای ناسالم و هلههوله پر کنند. بدن در حال رشد آنها به مواد مغذی برنامهریزیشده در یک رژیم غذایی سالم نیاز دارد و نه کالریهای خالی و بیارزش! به اطرافیانتان مثل دایی و عمههای کودک هم که از روی محبتشان و هر بار هنگام ملاقات با کودکتان برای او آبنبات و پاستیل میآورند، این موضوع را اطلاع دهید تا کودک به این طعم و خوراکیهای بیارزش عادت نکند.
نکتهٔ مهم در مورد پس زدن غذا توسط کودک
هرچند تا زمانی که فرزندتان به رشد کافی خود ادامه میدهد و به شکل متناسب وزن اضافه میکند، میتوانید مطمئن باشید که او به اندازهٔ کافی غذا میخورد، اما اگر خیلی نگران هستید، میتوانید از پزشک فرزندتان بخواهید تا نمودار رشد او را بررسی کند که احتمالاً متوجه میشوید هیچ دلیلی برای نگرانی ندارید و خیالتان راحت میشود.
اما نکتهای که باید به آن توجه کنید، دریاقت ویتامینها توسط کودکان است. یک آکادمی طب اطفال برتر در دنیا میگوید: «اگر کودک نوپای شما مواد غذایی متنوعی بخورد، معمولاً به خوردن مولتیویتامین روزانه نیاز ندارد. اما اگر او به اندازهٔ کافی گوشت یا ماهی یا سبزیجات تیرهبرگ سرشار از آهن نخورد، ممکن است به مصرف مکمل آهن نیاز داشته باشد. بهترین راه برای فهمیدن اینکه آیا کودکتان به مولتیویتامین روزانه و از چه نوع آن نیاز دارد، این است که به پزشکش مراجعه کنید.
همینطور، بدن ما، به ویژه کودکان به ویتامین D نیاز دارد. ویتامین D به بدن کمک میکند تا کلسیم و فسفر؛ که استخوانها را میسازند، جذب کند. کرمهای ضدآفتاب هم مانع از تولید ویتامین D توسط نور خورشید میشود و دریافت این مادهٔ مغذی ضروری نیز، فقط با خوردن شیر دشوار است. بنابراین، پزشکان توصیه میکنند که روزانه ۴۰۰ واحد (IU) مکمل ویتامین D به بچهها بدهید.
همچنین بیشتر مولتیویتامینها حاوی ویتامین D هم هستند. پس اگر پزشک مصرف مولتیویتامین را توصیه کرد، معمولاً کودکتان دیگر به مصرف مکمل ویتامین D جداگانه نیاز ندارد. اما در هر حال، نظر پزشک کودکتان به هر توصیهٔ دیگری ارجحیت دارد.
