دعواهای خواهر و برادر: بچههای من دائم با هم دعوا و مشاجره دارند
خردی متعارف، ما را به این باور سوق میدهد که دردسر دو کودک چندان بیشتر از یک کودک نیست! این را باور میکنید؟ واقعاً این فکر غلط از کجا به ذهن ما رسیده است؟ هیچ کودک تنهایی نمیتواند شما را بیوقفه درمانده و مستأصل کند، چون به هر حال، او مجبور است گاهی بخوابد اما دو کودک میتوانند و اغلب این کار را میکنند. در این مطلب با دعواهای خواهر و برادر و راهکارهای حل دعواها آشنا شوید.
دعواهای خواهر و برادر
بسیاری از والدین میگویند بدترین قسمت داشتن دو بچه، میزان سروصدایی است که آنها ایجاد میکنند. نه صداهای بلند، بازیهای وحشیانه یا اسباببازیهای پرسروصدا، بلکه صدای خاص و دیوانهکنندهٔ دعوا و مرافعهٔ بچهها با هم.
اگر با هم بازی کنند، خیلی زود چیزی پیش میآید که به نظر برای خودشان بیانصافی و ناعادلانه است. اگر جدا از هم بازی کنند، یکی میخواهد به آن یکی بپیوندد و دیگری نمیخواهد و هر دو کاملاً مشتاقند که در این مورد با بلندترین صدایشان بحث کنند. حتی وقتی پیش شما در خانه، توی ماشین یا یک فروشگاه زنجیرهای هستند، صدای آهستهای از شمردن پیروزیهایشان و شکایت در پسزمینه وجود دارد که شما را روی لبهٔ پرتگاه و فقط منتظر انفجار نگه میدارد.
در این میان، احساس گناه شما این استرس را برایتان بیشتر هم میکند، با خودتان میگویید: «مگه نباید با هم دوست باشن؟ نکنه من کاری کردم اینطوری شدن؟» و بعد هم به دنبال چارهای هستید تا برای حفظ صلح کار بیشتر یا کار متفاوتی انجام دهید.
مطلب ناسازگاری خواهر و برادرها را هم ببینید.
راهکارهای پایان دعواهای بچهها
در حقیقت، ممکن است صلح بیشتری داشته باشید اگر کار کمتری انجام دهید. ایفای نقش داور و هیئت منصفه در مشاجرات کودکان یک بازی بدون برنده است، حتی اگر شاهد عملی پرخاشگرانه باشید یا ناسزایی بشنوید، هرگز نمیتوانید بدانید که چه ستم و بیعدالتی نامحسوس و زیرکانهای از طرف مقابل آن را برانگیخته است.
«منصف» بودن نیز همیشه کمک نمیکند. هرچه پستههای موجود در بشقاب هر کودک را دقیقتر بشمارید، تعداد کادوهایی را که دریافت میکنند با دقت تقسیم کنید و تعداد و شدت تعریفهایی را که از آنها میکنید وزن کنید، بچههای خود را بیشتر تشویق میکنید تا عملکرد شما را روی یک برگهٔ ترازنامه اندازه بگیرند و خطاهایی پیدا کنند.
واقعیت این است، اوقاتی وجود خواهد داشت که باید نیازهای هر کودک را متفاوت ارزیابی کنید. توجه اضافه برای کودکی که بیمار است یا تولدش است و واقعاً هم به آن نیاز دارد و درست است، نباید باعث شود خواهر یا برادرش احساس محرومیت کند. با سهمیهبندی دقیق توجه نمیتوانید دیو حسادت را که در هر خانوادهای زندگی میکند کنترل کنید. تنها کاری که میتوانید انجام دهید این است که به فرزندان خود این حس را بدهید که نیازی به سهمیهبندی نیست، زیرا عشق بیقید و شرط بیش از حدی برای همه وجود دارد.
هر قدر هم که دوست دارید دخترانتان یکدیگر را دوست داشته باشند، نمیتوانید آن را اجباری کنید. احساسات آنها به خودشان مربوط است و تنها چیزی که میتوانید روی آن اعمال کنترل کنید رفتارشان است. در شروع برای آنها روشن کنید که هر احساسی که هم نسبت به هم دارند، باید یکدیگر را تحمل کنند و رفتار شایستهای با هم داشته باشند. قلدری، تمسخر بیرحمانه و چغلی کردن مجاز نیست، صرف نظر از اینکه چه کسی شروع کرده است یا کودک دیگر چه کاری انجام میداد.
اگرچه آنها از نظر خیلی بسیار نزدیک هستند، اما سعی کنید کودکان خود را مجبور به مصاحبت یکدیگر نکنید. اگر اجازه دهید منافع خود را دنبال کنند و اجازه دهید در خانه و مدرسه دوستان جداگانهای داشته باشند، ممکن است همبستگی و اتحاد متقابلی پیدا کنند که شما را متحیر کند.
بیش از هر چیز به شأن و منزلت هر کودک احترام بگذارید. دوست داشتن هر کدام به عنوان یک انسان منحصربهفرد به معنای این است که شما هرگز نباید یکی را در مقابل خودش، در مقابل خواهر یا برادرش یا در مقابل دیگران کوچک جلوه دهید و البته، هرگز، هرگز آنها را با یکدیگر مقایسه نکنید، چه رسد به این که یکی را به عنوان نمونه و سرمشقی برای دیگری اعلام کنید. شاید آرزو کنید این پرتقال شیرینتر باشد، اما هرگز آرزو نمیکنید که بیشتر شبیه سیب باشد، اینطور نیست؟
در مورد تربیت بچهها بیشتر بدانید.