نقاط عطف صحبت کردن کودک در دو سالگی
صحبت کردن و حرف زدن پیوندی ناگسستنی با شنیدن گفتار و فهم آن دارد. با گوش دادن به صحبتهای دیگران، کودک شما یاد میگیرد کلمات چه صدایی دارند و چگونه یک جمله را سرهم کند. در این مطلب با صحبت کردن که یکی از نقطه عطفهای رشد کودکان دو ساله، سه ساله و چهار ساله است آشنا شوید.
صحبت کردن کودک دو ساله
در دو سالگی انتظار چه چیزی را داشته باشید
در کودک شیرخوار، کودک ابتدا چگونگی ایجاد صداها و سپس چگونگی تبدیل آن صداها به کلمات واقعی را کشف کرد و حتیممکن است «ماما» و «دادا» را در اوایل 9 یا 10 ماهگی از او شنیده باشید. زمانی که یک ساله بود، با جدیت سعی میکرد صداهای اطرافش را تقلید کن، احتمالاً صدای غان و غون او را با زبانی که فقط خودش و شاید یک کودک یک سالۀ دیگر میتوانست بفهمد، شنیدهاید.
اکنون در دو سالگی دورۀ رشد خارقالعادهای فرا میرسد، که در طول آن میبینید که فرزندتان از گفتن چند کلمۀ ساده به سؤال پرسیدن، دستور دادن، حتی تعریف کردن داستانهایی که ساخته است میرسد.
در دو سالگی چه کلماتی از کودکتان خواهید شنید
از آنجا که فرزند شما دایرۀ لغات بزرگتری دارد، شروع به آزمایش مدولاسیون، یعنی دامنه و بسامد صدا خواهد کرد. ممکن است وقتی میخواهد به شکل نرمال صحبت کند فریاد بزند و هنگام پاسخ دادن به یک سؤال زمزمه کند، اما به زودی تن و ولوم صدای مناسب را پیدا خواهد کرد.
او همچنین شروع به استفاده از ضمایری مانند «تو» و «من» کرده است. بین دو تا سه سالگی، دایرۀ لغات فعال او از 50 کلمه به حدود 300 کلمه افزایش مییابد. او اسمها و افعال را پشت سر هم میچیند تا جملات ساده اما کاملی مانند «میرم الان» را تشکیل دهد.
کودکتان حتی میتواند در مورد رویدادهایی که در گذشته اتفاق افتاده است صحبت کند، هرچند مفهوم اشکال افعال بیقاعده را نمیفهمد و ممکن است عبارتهایی مانند «من دوید» یا «من شنا کرد» را از او بشنوید.
ممکن است به اشتباهش لبخند بزنید، اما این در واقع یک دستاور است. این اشتباه بدان معناست که فرزند شما در حال فهم قوانین اساسی دستور زبان است. مثلاً اگر چیزی دیروز یا به قول او: «دیروزشب» اتفاق افتاده است، به فعل یک بود اضافه میکنیم و مثلاً میگوییم: «دیشب رفته بود» وبه همین ترتیب، کتاب به «کتابها» تبدیل خواهد شد و ادامه خواهد یافت.
در این سن، کودک باید شروع به پاسخ دادن به سؤالات ساده مانند «کی؛ چه کسی» و «کجا» کند. اگر او به جای پاسخ دادن به شما، دائماً سؤال را تکرار میکند، بد نیست این موضوع را به پزشک فرزندتان هم بگویید.
وقتی فرزندتان به سه سالگی برسد، سخنور پیشرفتهتری خواهد بود. در یک گفت و شنود ادامهدار شرکت خواهد کرد و لحن، الگوهای گفتار و واژگان خود را متناسب با فردی که با او در یک موقعیت خاص صحبت میکند، تنظیم خواهد کرد.
در حال حاضر، دیگر بزرگسالان، از جمله غریبهها، باید بتوانند تقریباً نیمی از همۀ چیزهایی را که میگوید بفهمند، که به معنای نیاز کمتر به ترجمۀ حرفهایش توسط شماست. او حتی در گفتن نام و نام خانوادگی و سن خود کاملاً ماهر خواهد شد و معمولاً وقتی از او سؤال میشود، با علاقه جواب میدهد.
برای کمک به صحبت کردن کودک دو ساله چه کار کنید
کتاب خواندن برای فرزندتان راهی عالی برای تقویت مهارتهای زبانی اوست. کتابها به کودک کمک میکنند تا کلمات را به دایره لغات خود اضافه کند، دستور زبان را درک کند و معانی را به تصاویر پیوند دهد.
به همین ترتیب، صحبت کردن ساده با فرزندتان مفید خواهد بود، فقط مطمئن شوید که به شکل معمول و نرمال صحبت میکنید و از حرف زدن بچگانه خودداری میکنید. بسیاری از والدین متوجه میشوند که زمان صرف غذا و زمان خواب فرصت خوبی برای صحبت کردن است. این موارد شاید تنها لحظاتی از یک روز شلوغ باشند که فرصت دارید با بچههایتان حرف بزنید و واقعاً به حرفهایشان گوش کنید.
همچنین میتوانید علائم اشارۀ ساده را به کودک خود آموزش دهید. کودکان شیرخوار مدتها قبل از اینکه بتوانند صحبت کنند با حرکات ارتباط برقرار میکنند و تحقیقات نشان میدهد که ارتباط برقرار کردن با کودکتان از طریق زبان اشاره ممکن است به مهارتهای زبانی و کلامی او کمک کند.
در روند حرف زدن کودکتان مراقب چه چیزی باشید
شما بهترین معیار برای رشد گفتاری فرزندتان هستید. اگر در سن دو سالگی کودک شما به ندرت سعی میکند صحبت کند یا از دیگران تقلید کند، وقتی نام او را دور از چشمش صدا میکنید واکنشی نشان نمیدهد، یا به نظر میرسد که هیچ علاقهای به صحبت کردن ندارد، ممکن است مشکل گفتاری، شنوایی یا رشدی داشته باشد.
اگر در سه سالگی، کودکتان نمیتواند مصوتها را ادا کند یا اگر بیشتر با استفاده از مصوتها صحبت میکند و کل صامتها را حذف میکند، ممکن است به گفتار درمانی نیاز داشته باشد. با این حال، ابتدا با پزشک فرزندتان صحبت کنید تا احتمال وجود مشکل شنوایی را بررسی کند و بیدلیل نگران نشوید.
سایر علائم هشداردهنده میتوانید این باشد که کودک از تماس چشمی با شما پرهیز میکند، در نام بردن از بیشتر اشیای خانگی مشکل دارد، یا شروع به استفاده از عبارات دو یا سه کلمهای نکرده است.
طبیعی است که کودک مرحلهای از لکنت زبان را پشت سر بگذارد، به خصوص زمانی که توانایی بیان خود به سرعت در حال رشد است. مشکل زمانی رخ میدهد که قدرت مغز او از مهارت کلامیاش پیشی بگیرد؛ کودکتان برای گفتن آنچه در ذهنش وجود دارد به قدری هیجانزده است که گاهی اوقات نمیتواند کلمات را به راحتی بیان کند.
اما اگر همچنان به لکنت زبان ادامه میدهد یا لکنت بدتر میشود تا جایی که فکش را منقبض میکند یا در تلاش برای بیرون آوردن کلمات چهرهاش در هم میرود، حتماً با پزشکش صحبت کنید.
آنچه در تکمیل صحبت کردن کودکتان در پیش است
هرچه فرزندتان بزرگتر میشود، پرحرفتر میشود. شما از پروژههایی که در پیشدبستانی و مدرسه انجام داده است، آنچه دوستش برای ناهار آورده بود، نظر او در مورد گل سرخ شازده کوچولو و هر چیز دیگری که به ذهنش میرسد، باخبر خواهید شد. شاید گاهی آرزوی آن روزهای آرام بیزبانی را داشته باشید، اما هرگز حوصلهتان سر نخواهد رفت.
