وقتی کودک نوپای شما در خانهٔ دیگران الم‌شنگه به پا می‌کند، چطور آن را کنترل کنید؟
قشقرق و الم‌شنگه‌ها بخشی اساسی از خزانهٔ هیجانی و عاطفی کودک نوپا هستند، چه در خانه شما اتفاق بیفتند و چه در خانه شخص دیگری. فرزندتان آشفته می‌شود، چون هنوز واژگان لازم برای بیان احساسات خود را ندارد و این او را درمانده و کلافه می‌کند. در این سن کاسه‌ٔ صبر او هنوز کوچک است، بنابراین اگر به درخواستی «نه» گفته‌اید یا او سعی دارد روی انجام کاری مثل ساخت برجی از لگو کار کند و احساس می‌کند انگشتانش به آن سرعتی که می‌خواهد حرکت نمی‌کنند، ممکن است کنترل خود را از دست بدهد. او همچنین مفهوم تحمل برای برآورده شدن خواسته‌ها و خودداری از لذت آنی برای درک لذت بهتر در آینده را درک نمی‌کند، بنابراین اگر مثلاً یک شیشه آب‌نبات روی میز خانهٔ مادرتان است و شما به او می‌گویید که برای خوردن از آن باید تا بعد از صرف شام منتظر بماند، احتمالاً طغیان می‌کند.
سعی کنید واکنش او را پیش‌بینی کنید و متناسب با آن عمل کنید. اگر به مهمانی خانهٔ دوستانی می‌روید که شام را دیرتر از عادت کودکتان صرف می‌کنند، یک میان‌وعده و یک اسباب‌بازی یا کتاب همراه ببرید تا او را مشغول کنید. وقتی در خانه‌ای هستید که بچه‌های بزرگ‌تری در آن هستند، اسباب‌بازی‌هایی را که برای او خیلی پیشرفته هستند، دور از دسترسش بگذارید تا او را کلافه نکنند و به او قول یک خوردنی یا سرگرمی را ندهید اگر نمی‌توانید همین الان آن را به او بدهید. مثلاْ به او نگویید برای دسر بستنی خواهید داشت.
اگر کودک نوپای شما با ترک کردن و جدایی مشکل دارد، در مورد زمان رفتن قریب الوقوع خود به او هشدار کافی بدهید. مثلاً می‌توانید بگویید: «می‌دونم که از خداحافظی با مادربزرگ و پدربزرگ خوشت نمیاد اما مجبوریم بعد از شام بریم خونه.» به یاد داشته باشید که کودکان نوپا درکی از زمان ندارند، بنابراین اگر به او بگویید که می‌خواهید نیم ساعت دیگر بروید برای او معنای چندانی نخواهد داشت. سپس با نزدیک‌تر شدن به زمان رفتن به او چند هشدار دیگر بدهید.
با این وجود، شما نمی‌توانید انتظار داشته باشید كه همیشه از بروز الم‌شنگه جلوگیری كنید. کودکان نوپا همیشه مشغول کاوش و بررسی و یادگیری برقراری ارتباط هستند و فعلاً، الم‌شنگه یکی از روش‌هایی است که با آن به والدینشان می‌فهمانند چه احساسی دارند. هنگامی که فرزندتان قشقرق به پا می‌کند، اعصاب تحریک‌شده‌ٔ او را با صحبت کردن به لحنی آرام تسکین دهید و به او یادآوری کنید که «از کلمات برای بیان منظورش استفاده کند».
شما می‌توانید سؤالاتی از کودک بپرسید تا به او کمک کنید روشن کند که دقیقاً چه احساسی دارد و چه می‌خواهد. اما بهترین کار این است که فقط کنارش بنشینید و منتظر تمام شدن الم‌شنگه بمانید. البته وقتی کودک نوپایتان در حضور دوستان یا بستگانتان قشقرقی بزرگ به پا می‌کند، هرچند شاید برای شما خجالت‌آور باشد، اما نمی‌توانید کار زیادی در مورد آن انجام دهید. سعی کنید به آن بخندید و به شاهدان یادآوری کنید این کاری است که کودکان نوپا انجام می‌دهند، چون آنها دچار حملات خشم و عصبانیت می‌شوند، حتی ملایم‌ترین و آرام‌ترین آنها! سپس کودک خود را بغل کنید و او را به اتاق دیگری ببرید که بتواند آرام شود بدون این‌که احساس کند همه دارند او را نگاه می‌کنند. به مرور زمان کودکتان یاد می‌گیرد در موقعیت‌های اجتماعی چگونه رفتار کند و وقتی مهارت‌های کلامی‌اش رشد کرد، راه‌های بهتری برای انتقال احساسات خود خواهد داشت.
