لالایی چیست و چه لالاییهایی را برای کودک بخوانیم؟
لالایی، در گذشته نوعی آهنگ و آواز ملایم بوده است که برای به خواب رفتن نوزادان گریان و بیشتر توسط مادران خوانده میشد. این ترنمهای گوشنواز، بخشی از فرهنگ عامهٔ هر سرزمین محسوب میشود که سینه به سینه از گذشتهها به ما رسیده است و همواره، صدایی آشنا به گوش ما برای آرام گرفتن و خوابیدن بوده است.
اما چیزی که باید به آن دقت کنیم این است که برخی از این لالاییها نوعی درد دل مادر با کودک بودند که نوایی غمانگیز داشتند و نباید امروز هم ما همچنان آنها را با سوز و غم برای کودکمان بخوانیم. درست است که در هر صورت میتواند باعث خوابیدن بچهها شود اما وقتی کودک کمی بزرگتر شود ممکن است به دنبال معنای غم موجود در این لالاییها و دلیل گفتن آنها از زبان مادرش بگردد و این غمها را باور کند، مثل یادآوری لالایی بسیار حزنانگیز «گل پونه» که خیلی بهتر است اگر آن را برای کودکمان نخوانیم. پس بچهها را از شنیدن لالاییهای خوب، مهربان و ساده محروم نکنیم، اما لالاییهای حزنانگیز قدیمی را در سن کم برای بچهها نخوانیم!
