چه تدابیری در آموزش توالت رفتن کودک مفید نیست
برای اینکه آموزش توالت رفتن را تا حد امکان برای خود و کودک دو سالهتان آسان و هموار کنید، چند لحظه وقت بگذارید و نه تنها در مورد چیزهایی که مؤثر است، بلکه در مورد چیزهایی که مفید نیستند نیز یاد بگیرید. در این مطلب با این موضوع که چه کارهایی برای یاد دادن توالت رفتن به بچهها موفق نیست آشنا شوید.
برای یاد دادن توالت رفتن چه تدابیری موفق نیست: دو تا چهار سالگی
خیلی زود شروع کردن
شروع آموزش دستشویی رفتن قبل از آماده بودن کودک دو سالۀ شما فقط آن را دشوارتر کرده و فرایند آموزش را طولانیتر میکند. هیچ زمان جادویی برای شروع وجود ندارد. برخی از بچهها مهارتهای فیزیکی و شناختی لازم را بین 18 تا 24 ماهگی دارند و برخی دیگر تا چهار سالگی آماده نیستند. اما بیشتر بچهها در سه یا چهار سالگی این مهارت را کسب میکنند. گوش به زنگ علائم فیزیکی، شناختی و رفتاری که نشاندهندۀ آمادگی کودکتان است، باشید.
ممکن است آموزش دستشویی رفتن به کودکتان تا سه ماه طول بکشد و مهم است که در طول این مدت صبور و حمایتگر باشید. اگر سه ماه بدون موفقیت تلاش کردهاید، ممکن است فرزندتان آماده نباشد، پس چند هفته صبر و دوباره امتحان کنید.
در مورد سن توالت رفتن بدانید.
شروع در زمان اشتباه
شروع آموزش دستشویی رفتن یک هفته قبل از موعد تولد نوزاد جدید، زمانی که در حال تغییر پرستار بچه هستید یا در هر زمان مختلکنندهٔ دیگری در زندگی کودک دو ساله، فکر خوبی نیست. کودکان خردسال بندۀ عادت و روتین هستند و هر تغییری در برنامۀ روتین ممکن است باعث شکست و پسرفت شود. پس قبل از شروع صبر کنید تا اوضاع آرام شود.
تحت فشار قرار دادن
اگر کودک دو سالۀ شما به آموزش توالت علاقه نشان داده که عالی است. اما او را تحت فشار قرار ندهید تا سریعتر از آنچه میتواند، آن را تمام کند. اگر و مضطرب شود، ممکن است مدفوع خود را نگه دارد، که میتواند منجر به یبوست و سایر مشکلات شود.
بگذارید آرام و آهسته پیش برود و قدم به قدم به این فرایند جدید و چند بخشی عادت کند. او با سرعت خودش از یک مرحله به مرحلۀ بعد حرکت میکند. خوب است که با یادآوریهای ملایم و تشویق کردن ایجاد انگیزه کنید، اما اگر مخالفت کرد، اصرار نکنید.
دنبال کردن جدول زمانی مادر خود یا مادر همسرتان
هر هفته اوضاع بدتر میشود، اما هرچه هم که والدینتان یا پدر و مادر همسرتان، یا شخص دیگری از نسلهای قبلی به شما میگوید باید عجله کنید و آموزش را شروع کنید، مقاومت کنید و نشنیده بگیرید.
روشهای آموزش توالت رفتن در 40 سال گذشته بسیار تغییر کرده است و آنچه در دوران کودکی شما استاندارد بود، دیگر معمول نیست. این روزها روال رایج این است که به جای تحمیل برنامۀ زمانی خود، منتظر سیگنالهایی حاکی از آمادگی فرزندتان باشید و تحقیقات نشان میدهد که کودکان تا حداقل 18 ماهگی نمیتوانند به طور خودخواسته عضلات مثانه و مقعد خود را کنترل کنند.
بنابراین اگر داستان دیگری در مورد یکی از اقوام شنیدید که در اولین سالگرد تولدش دستشویی رفتن را یاد گرفته بود، لبخند بزنید، با سر تأیید کنید و بگویید: «ما یه برنامه داریم. نگرانش نیستیم».
سپردن تمام مسئولیت به فرزندتان
اگرچه فرزند شما مدام مستقلتر میشود، اما هنوز نمیتوانید فرض کنید که او ابتکار عمل لازم برای رسیدن به لگن در زمان لازم را دارد. بچههای این سن اغلب آنقدر مجذوب کاری که در حال انجامش هستند میشوند که ترجیح میدهند «آن را نگه دارند» تا اینکه بازی خود را متوقف کنند. نگه داشتن ادرار اغلب به خیس کردن شلوار ختم میشود و نگه داشتن مدفوع میتواند منجر به یبوست شود که به نوبۀ خود میتواند آموزش دستشویی رفتن را پیچیده کند.
بنابراین درگیر فرایند آموزش بمانید و مطمئن شوید که کودکتان در طول روز مرتب به دستشویی میرود، حتی اگر بگوید دستشویی ندارد. یک رژیم غذایی سرشار از مایعات و فیبر برایش فراهم کنید تا همه چیز جاری و روان باشد.
تنبیه فرزندتان
اگر کودک دو سالۀ شما علاقهای به یادگیری استفاده از توالت نداشته باشد، روی لگن ننشیند، خرابکاری کند یا هر یک از مشکل رایج دیگری که بچهها در حین آموزش دارند، عصبانی شدن یا جریمه کردن فرزندتان کاری از پیش نخواهد برد. شکستها طبیعی هستند و سرزنش کردن فقط باعث میشود که او علاقهای به آموزش نداشته باشد، چون میترسد که هر اشتباهی شما را ناراحت کند.
اگر میتوانید، به خرابکاریها و چالشهای دیگر با آرامش پاسخ دهید و اگر نمیتوانید، با یک لبخند جلوی خود را بگیرید و تا ۱۰ بشمارید، سپس دوباره تلاش کنید.
در مورد شبادراری کودکان بیشتر بدانید.