وقتی کودکتان اصرار دارد غذایش را روی پای شما بخورد
شاید این سؤال شما هم باشد که اگر کودکتان اصرار دارد که وعدههای غذایی خود را روی پای شما بخورد، باید چکار کنید؟ در این مطلب با چند راهکار برای حل این مشکل آشنا شوید.
در نظر گرفتن سن کودک
اول باید دید کودک شما چند ساله است، چون همهٔ پدر و مادرها احساس نمیکنند که یک بچهٔ دو ساله برای نشستن روی پای والدین حین خوردن وعدههای غذایی بیش از حد بزرگ است و مطمئناً هم مسئلهای نیست که یک کودک دو ساله در پایان وعدهٔ غذایی یا وقتی بیش از حد خسته است، در دامن شما قرار بگیرد! با این حال، برای بزرگ شدن او مهم است که مسئولیت غذا خوردن خود را در سال آینده به عهده بگیرد و اشغال یک صندلی به جای دامن مادرش، بخشی از این کار است.
اگر اکنون مشکل به نظر میرسد، اولین قدم این است که بفهمید کوچولوی شما چگونه توانسته است با موفقیت در چیزی که دوست ندارید «اصرار» کند! آیا به خاطر این است که وقتی او را روی صندلی خودش میگذارید گریه میکند و تحمل دیدن ناراحتی او را ندارید؟ یا اینکه فقط در صورتی غذا میخورد که او را در دامن خود نگه دارید و وقتی غذا نمیخورد مضطرب میشوید؟ همچنین مهم است بدانید چرا چنین رفتاری دارد؟ چیزی که در واقع میخواهد چیست؟ نشستن روی دامن شما، یا فقط برای اجتناب از صندلی پایهبلند یا بوستر صندلیاش؟
راه حلها
با توجه به پاسخهایی که به سؤالهای بالا میدهید، تدابیر زیر میتواند مفید باشد:
بگذارید فقط برای خوردن غذای خودش روی پایتان بنشیند
بگذارید فقط برای وعدههای غذایی خودش روی پای شما بنشیند، اما برای وعدههای غذایی شما، نه. اگر برای شما غذا خوردن با وجود کودک دو سالهٔ وولخوری روی دامنتان راحت نیست؛ که البته برای هیچکس راحت نیست، وعدههای غذایی جدا از هم را در نظر بگیرید. البته تشویق غذا خوردن با هم و جامعهپذیری خوب است، اما فرصت زیادی برای این کار وجود دارد. در حال حاضر، به این فکر کنید که بگذارید وقتی غذا میخورد، در آغوش شما بنشیند و سپس در حالی که غذای خود را میخورید او را روی زمین بگذارید تا بازی کند.
در نظر بگیرید که میخواهید کجا بنشیند
اگر صندلی بلند او را کنار گذاشتهاید، میتوانید آن را دوباره برگردانید. بسیاری از کودکان دو ساله هنوز برای استفادهٔ ایمن از بوستر صندلی خیلی کوچک هستند، بنابراین کودک شما ممکن است در صندلی خود احساس بیثباتی کند و تمایل او به نشستن در جای دیگر به این علت است. بیرون آوردن صندلی قدیمیاش از انبار ممکن است تمام کاری باشد که برای حل مشکل لازم است.
از طرف دیگر، اگر هنوز از صندلی پایهبلند خود استفاده میکند، این احتمال وجود دارد که از آن خسته شده باشد و احساس کند زندانی شده یا جایش تنگ است. شاید ارزش امتحان کردن را داشته باشد که او را روی صندلی معمولی بنشانید.
بین وعدههای غذایی به او وقت کافی برای نشستن روی پایتان بدهید
شاید کودکتان بخواهد هنگام وعدههای غذایی روی پای شما بنشیند، زیرا وقتی غذا در میان نباشد نمیتواند وقت کافی را در آنجا بگذراند. سعی کنید وقتی با اسباببازیهایش پشت میز بازی میکند بگذارید روی پایتان بنشیند یا دامنتان را به عنوان مکانی دنج برای استراحت در اختیارش قرار دهید.
روی تمام موضوعات حول غذا خوردنش تمرکز کنید
اگر در مورد مصرف غذای فرزند خود مضطرب هستید، ممکن است ناآگاهانه غذا خوردن او در دامن خودتان را تشویق کنید، فقط به این دلیل که با این کار بیشتر غذا میخورد. اگر چنین است، به این فکر کنید که چرا آنجا بهتر غذا میخورد. شاید صندلی بوستر خود را رد میکند چون انگار او را «روی صحنه» و در معرض تحریکهای شما برای بیشتر خوردن قرار میدهد. در این صورت، تا زمانی که اضطراب خود را کنترل نکنید، نمیتوانید این مسئله را حل کنید.
از این پس به کودک خود بفهمانید که غذا خوردن یا نخوردن او به خودش ارتباط دارد و به او اصرار نکنید. مطمئناً، به محض اینکه شما دست از فشار آوردن به او بردارید، با خوردن غذایی حتی کمتر، راسخ بودن عزم شما را آزمایش میکند. با این حال مطمئن باشید کودکان سالمی که به آنها غذای مغذی ارائه میشود، خود را گرسنگی نمیدهند، هرچند روزهایی وجود دارد که به نظر میرسد اصلاً چیزی نمیخورند.
ترتیبات دیگری را امتحان کنید
ایجاد تغییر در روتین وعدههای غذایی کودک ممکن است کمک کند که او را از دامن خود جدا کنید. مثلاً میتوانید در حالی که روی یک صندلی سایز کودک و پشت میزی کوچک و کمارتفاع مثل میز وسط مبل نشسته است به او غذا بدهید. انواع غذاهای انگشتی را که خودش به راحتی از پس خوردنشان برمیآید، سرو و سعی کنید اغلب مادر و کودک دو سالهٔ دیگری را برای مصاحبت دعوت کنید. اگر این کار را انجام دهید، ممکن است به فرزندتان کمک کنید تا روتینی جدید پیدا کند که مانند نشستن در دامن شما به او احساس راحتی بدهد.
مطالب تربیت کودک را ببینید.