رفتار کودک ۲۳ ماههٔ شما

رفتار کودک ۲۳ ماههٔ شما

با تمام شدن این ماه، ۲۳ ماه از تولد کودک شما گذشته است و تا یک ماه دیگر کودک شما دو ساله خواهد شد. مادرشو این اتفاق را با تمام وجود تبریک می‌گوید. در این مطلب می‌توانید با رفتار یک کودک ۲۳ ماهه‌ و برخی از رفتارها و موضوعات رفتاری او طی این ماه آشنا شوید.

رفتار جدید این ماه: نشاط و سرخوشی

کودک ۲۳ ماههٔ شما سراپا جنب‌وجوش است. او می‌دود، می‌پرد، پرتاب می‌کند، فریاد می‌زند. تمام مهارت‌های حرکتی ظریف و درشتی که در دو سال گذشته رویشان کار کرده است کم‌کم با یکدیگر هماهنگ‌تر می‌شوند و تقریباً غیرممکن است که کودک نوپای خود را برای مدتی بیش از چند دقیقه بی‌حرکت نگه دارید که این می‌تواند غذا خوردن، خرید رفتن یا حتی رفتن به یک حمام کوتاه را هم برایتان دشوار کند.

اما تا زمانی که انتظارات واقع‌بینانه‌ای داشته باشید، این سن، دورهٔ فوق‌العاده‌ای از زندگی شما هم هست. به عنوان مثال، کافی است کودکتان را که کاملاً فاقد خودآگاهی و از خود بی‌خود است، در حال دویدن و پریدن و چرخیدن در وسط یک پارک تماشا کنید تا معنای شادی خالص را کشف و درک کنید. چرا باید یک‌جا بنشیند؟ در یک‌جا نشستن چه رازی نهفته است؟ بگذارید تا می‌توانید آزاد و شاد زندگی کند.

به کودک نوپای خود فرصت‌های فراوانی برای تخلیهٔ شور و نشاطش بدهید. پارک محلی، موزه‌‌های مختلف یا کلاس ژیمناستیک کودکان مکان‌هایی عالی است تا در آنها بتواند یک کودک نوپا باشد و وقتی شادمانه می‌پرد، می‌چرخد یا فریاد می‌زند، هیچ‌کس چشم‌غره نخواهد رفت و بعد از یک روز تمرین و دویدن، حتمی است که مثل یک نوزاد نیز بخوابد.

اگر وعده‌های غذایش خیلی بی‌نظم و آشفته شده‌اند، تغییر دادن برنامهٔ روتین کودک ممکن است کمک کند. می‌توانید به کودکتان درحالی‌که در یک صندلی کودک و پشت میز کوچک و کم‌ارتفاعی نشسته غذا بدهید و انواع غذاهای انگشتی را که می‌تواند خودش به راحتی بخورد، امتحان کنید. اگر او اصلاً نمی‌تواند به اندازهٔ طول یک وعدهٔ غذای بزرگسالان یک‌جا بنشیند، ابتدا غذای او را بدهید و سپس درحالی‌که او بازی می‌کند شما از غذا خوردن با بقیهٔ اعضای خانواده‌تان لذت ببرید.

موضوع جدید این ماه: چسبیدن به شما

چرا کودک خوش‌بین شما که از امتحان کردن هیچ چیز نمی‌ترسید، حالا به کودک نوپای چسبنده‌ای تبدیل شده است و مدام به شما می‌چسبد؟ چه اتفاقی افتاده است؟ در این سن، چسبیدن به شما می‌تواند نتیجهٔ این باشد که تخیلش کنترل او را در دست گرفته و مثلاً کودک ممکن است از این بترسد که جاروبرقی بتواند او را ناگهان ببلعد، درست مثل اسباب‌بازی کوچکی که قبلاً مکیده است. یا از این بترسد که او با حباب‌های صابون و آب از راه‌آب حمام پایین برود. این ترس‌ها ممکن است به نظر شما غیرمنطقی باشد، اما برای کودکی که تازه شروع به تنهایی فهمیدن و سیاحت کرده است، بسیار هم واقعی هستند.

ترس‌های او را رد نکنید، بلکه آنها را به رسمیت بشناسید. مثلاً بگویید: «من می‌دونم که آب از راه‌آب پایین می‌ره، اما نگاه کن، من حتی نمی‌تونم دستم رو توی راه‌آب جا بدم.» و با او درباره‌ٔ چیزی که ناراحتش می‌کند صحبت کنید. به یاد داشته باشید که کودکان نوپا تخیل قوی و دایرهٔ واژگان محدودی دارند، بنابراین این به عهدهٔ شماست که بفهمید موضوع دقیقاً از چه قرار است.

همچنین وقتی باید از او جدا شوید، مراسم خداحافظی خود را به همان شکلی که در گذشته بود انجام دهید. همیشه خداحافظی کنید، به او بگویید کجا می‌روید و چه کسی از او مراقبت می‌کند و او در امان است. در صورت امکان نیز قبل از رفتن، کودک و مراقبش را مشغول فعالیتی دونفره کنید.

با دوستانتان به اشتراک بگذارید

مقاله مرتبط