سونوگرافی سهبعدی و چهاربعدی
انجام سونوگرافی سهبعدی و چهاربعدی اختیاری است و یکی از سونوگرافیهای معمول و استاندارد بارداری نیست. پزشکان اغلب این سونوگرافیها را بنا به درخواست زنان باردار تجویز میکنند و همۀ پزشکان نیز امکانات سونوگرافی سهبعدی و چهاربعدی را در مطبشان ندارند. در این مطلب با کاربردهای این نوع سونوگرافی بیشتر آشنا میشوید.
موارد کاربرد سونوگرافی سهبعدی و چهاربعدی
سونوگرافی سهبعدی و چهاربعدی همانند سونوگرافیهای معمول، از امواج صوتی برای ایجاد تصویر جنین در رحم مادر استفاده میکند. تنها تفاوت این است که در سونوگرافی سهبعدی، تصویر ثبتشده از جنین به شکل سهبعدی و در سونوگرافی چهاربعدی، تصویر ویدیویی زنده مانند فیلم ایجاد میشود و شما میتوانید لبخند جنین یا خمیازهاش را هم مشاهده کنید. والدین اغلب خواهان انجام این نوع سونوگرافی هستند. در این سونوگرافی میتوانید برای اولین بار صورت کودک خود را ببینید.
در برخی موارد ممکن است پزشکان برای بررسی مشکلی خاص این نوع سونوگرافی را تجویز کنند، زیرا با استفاده از آن میتوان برخی از نقصهای جنینی مانند شکاف کام را بهتر مشاهده کرد. اما با توجه به هزینۀ بالا و در دسترس نبودن این نوع سونوگرافی، معمولاً این سونوگرافی از سونوگرافیهای روتین در مراقبتهای بارداری نیست. ممکن است این سونوگرافی یادگاری جالبی برای والدین باشد. اگرچه انجام این نوع سونوگرافی تنها با هدف مشاهدۀ چهرۀ دوقلوها و داشتن یک تصویر یا فیلم یادگاری از او ایدۀ جالبی به نظر میرسد، اما انجام آن اصلاً ضروری نیست و ممکن است هزینۀ زیادی نیز داشته باشد.
نتایج سونوگرافی سهبعدی و چهاربعدی
پس از سونوگرافی سهبعدی به شما نسخهای از عکس جنین و در سونوگرافی چهاربعدی، فیلمی از جنین داده میشود. اگر این سونوگرافی به منظور موارد تشخیصی انجام شده باشد، پزشک توضیحات لازم را به شما خواهد داد. به خاطر داشته باشید که سونوگرافی سهبعدی و چهاربعدی معمولاً برای تشخیص مشکلات جنینی انجام نمیشود. هرچند مطالعات نشان میدهد که سونوگرافی سهبعدی و چهاربعدی بیخطر است.
ولی برخی از تحقیقات هشدار میدهد که قرار گرفتن بیش از حد در معرض سونوگرافی برای جنین خوب نیست و انجام سونوگرافی فقط برای دیدن چهرۀ کودک، ایدهی جالبی نخواهد بود. همچنین انجام این نوع سونوگرافی در برخی از مراکز غیرتخصصی نمیتواند جایگزین مناسبی برای مراقبتهای پزشکی معمول بارداری محسوب شود، زیرا در برخی موارد، افراد شاغل در این مراکز واجد شرایط برای تشخیص یا رد مشکل نیستند.
