چرا کودک دو ساله دستش را توی بینی میکند و چطور باید برخورد کرد؟
دست کردن کودک در بینی ممکن است یکی از عادتهای کودک شما نیز باشد. اما چه علتی دارد و چطور باید در این موقعیت با کودکان دو ساله برخورد کرد؟ در این مطلب با این موضوع آشنا شوید تا بتوانید آگاهانهتر از این مرحله عبور کنید.
چرا کودک دو ساله دستش را توی بینی میکند؟
کودک دو سالهٔ شما به احتمال زیاد دستش را توی بینی میکند، چون بینیاش آنجاست! او احتمالاً کنجکاو یا کسل شده است. دست کردن توی بینی مثل سایر عادتها، میتواند استرس را کاهش دهد یا وقت را پر کند. اگرچه برخی مردم آن را یک «عادت عصبی» میدانند، مقولهای که شامل مکیدن انگشت شست، جویدن ناخن، پیچیدن مو و دندانقروچه است، اما دست کردن توی بینی لزوماً نشانهٔ اضطراب بیش از حد کودک شما نیست.
مشتاقترین دنبالکنندگان این عادت معمولاً بچههای مبتلا به آلرژی هستند، زیرا جریان زیاد مخاط و خشک شدن متعاقب آن باعث میشود احساس کنند «چیزی داخل آن است» که این رها کردن بینی به حال خود را برایشان دشوار میکند. برخی شرایط محیطی خاص نیز احتمال انگشت کردن بچهها در بینیشان را بیشتر میکند. به عنوان مثال، اگر سیستم گرمایشی یا تهویهٔ مطبوع خانه باعث خشک شدن مجاری بینی کودک شما شده، یک دستگاه رطوبتساز میتواند کمک کند.
خوشبختانه برخلاف ناخن جویدن، دست کردن توی بینی عادتی است که بعید است کودک شما در بزرگسالی ادامه دهد. بیشتر بچهها سرانجام خودبهخود دست از این کار میکشند، یا به این دلیل که علاقهٔ خود را از دست میدهند یا به این خاطر که بچههای دیگر آنها را به اندازهای مسخره میکنند که وادار به ترک آن میشوند.
در مورد دست کردن توی بینی چه میتوان کرد؟
توصیههایی وجود دارد که لازم است در مورد دست کردن توی بینی توسط کودکان بدانید تا بتوانید آگاهانهتر از این مرحله عبور کنید. برخی از این راهکارها به شکل زیر است:
واکنش نشان ندهید: هرچه هم که از این عادت فرزندتان خجالت میکشید یا اذیت میشوید، چیزی نگویید. غر زدن یا تنبیه کردنش وقتی دست توی بینیاش میکند کمکی نخواهد کرد، چون احتمالاً اصلاً حواسش نیست که در حال انجام این کار است. تکنیکهایی مثل بستن چسب زخم روی انگشتان دست از نظر یک کودک دو ساله مجازات ناعادلانهای برای کاری اینقدر بیضرر به نظر خواهد آمد. با این حال، اگر خود فرزندتان در سن بالاتر تصمیم گرفت که این عادت را ترک کند، تکنیک بستن چسب ممکن است به او کمک میکند، زیرا باعث میشود مچ خود را در حین این کار بگیرد. به علاوه، همانطور که اغلب در مورد کودکان دو ساله پیش میآید، تحت فشار قرار دادن او برای ترک این کار ممکن است باعث شروع یک جنگ قدرت شود. هرچه بیشتر بفهمد که این رفتار شما را آزار میدهد، لذت بیشتری از آن خواهد برد!
انگشتان دستش را مشغول نگه دارید: اگر میتوانید زمان و مکانهایی را که کودک شما احتمال زیادی برای دست کردن توی بینی دارد، مثلاً هنگام تماشای تلویزیون یا توی ماشین شناسایی و سعی کنید جایگزینی به او بدهید. به عنوان مثال، یک توپ لاستیکی یا ابری نرم برای فشار دادن، یک دستهکلید با آویز عروسکی نرم برای نوازش کردن، یا عروسک انگشتی برای بازی.
فین کردن را یادش بدهید: آموزش فین کردن نیز میتواند به رفع این مشکل کمک کند. فین کردن و غرغره کردن آب در دهان از کارهایی است که هرچند میتواند برای بچهها سررمکننده باشد اما بخشی از مهارت کودکان به حساب میآید و هر کودکی در مرحلهٔ خاصی میتواند آن را به شکل دقیقی انجام دهد، پس به این مورد نیز توجه کنید.
وضعیت را ارزیابی کنید: اگر دست کردن فرزندتان توی بینیاش آنقدر شدید است که از بینیاش خون میآید یا اگر به نظر میرسد این عادت یکی از مجموعهای از رفتارهای عصبی است، به عنوان مثال اگر آنقدر این کار را میکند که بینیاش خونریزی میکند و علاوه بر آن انگشتش را هم میمکد و در خوابیدن هم مشکل دارد، لازم است با پزشک متخصص اطفال او صحبت کنید.
صبر کنید و امیدوار باشید: وقتی کودک شما بزرگتر میشود و از دستهای خود برای کارهای پیچیدهتری مانند ساختن قلعههای لگو و مخلوط کردن خمیرهای بازی یا هر چیز دیگری استفاده میکند، به احتمال زیاد انگشتان او به میل خودش از بینیاش دور میمانند. اگر اینطور نشد و پزشک هم معتقد بود مشکلی وجود ندارد و کودکتان کاملاً رفتار نرمالی دارد، زمانی که به پیشدبستانی یا دبستان میرود، احتمالاً در جایی بالاخره کودک دیگری میگوید: «وای دستشو تو بینیش میکنه!»، و او ناگهان انگیزهٔ زیادی برای ترک این کار خواهد داشت. در آن مرحله شما میتوانید با یک سیستم یادآوری مخفی روی پایان دادن به این عادت کار کنید. تا آن زمان، فقط دستهای او را مشغول نگه دارید و امیدوار باشید.