۲۶ ماهگی: تقویت مغز
این هفته یکی از هفتههای زندگی کودک شما در ۲۶ ماهگیاش است. در این مطلب با بخشی از روزهای زندگی کودکتان در ماه ۲۶ تولدش آشنا شوید.
تقویتکنندههای مغز کودک
مغز کودک خردسال شما از لحاظ ازدحام و شلوغی شبیه یک کندوی زنبور عسل است، زیرا در حال ایجاد بیشمار اتصال عصبی جدید است که به او کمک میکنند تا چه چیزیها، چراها و چگونههای جهان را درک کند. اما برای پرورش یک کودک مشتاق چه کاری میتوانید بکنید:
او را با طیف وسیعی از بازیچههای مختلف آشنا کنید: اسباببازیهای بزرگ برای هل دادن یا سوار شدن، اسباببازیهای بادی یا عروسکی شبیه علی ورجه که رابطهٔ علی و معلولی را نشان میدهد، سازهها و لگوهایی که میتوان آنها را مدام تغییر داد و روی هم چید، پازلها، لباسهای نمایشی، عروسکهای خیمهشببازی و وسایل ساخت کاردستیهای هنری. همچنین بهتر است همهٔ آنها را با هم به کودک ندهید، بلکه به صورت چرخشی، یعنی هر هفته یک گروه را بردارید و یک گروه دیگر را به او بدهید تا برایش تازه و جذاب بمانند.
او را از کندوکاو در گوشه و کنار خانه بازندارید: خانه را از هر لحاظ ایمن کنید و بعد بگذارید هر جا میخواهد برود و همه چیز را در حد ایمنش کشف کند. البته خودتان هم از فاصلهٔ نزدیک و البته دور از نظارت سختگیرانه و آزاردهنده به او توجه کنید و مراقبش باشید.
تمام حواس پنجگانهٔ او را تحریک کنید: اسباببازیهای لمسی مانند بیلچه و سطل برای ساختن قلعهها شنی یا مجسمههایی از گل رس مخصوص کودکان و اسباببازیهای موزیکال مانند زیلوفون را در میان بازیچههایش بگنجانید.
او را با مکانها و تجربیات جدید آشنا کنید: او را به استخر، فرودگاه، شهربازی، پارک، موزه، کتابخانهٔ کودکان، تئاتر بچهها و هر جایی که برایش جدید است ببرید.
کتابها را فراموش نکنید: همیشه کتابهایی در دسترسش نگه دارید. برای تنوع دادن به قفسهٔ کتابها، مرتب به کتابخانههای کودکان بروید و کتابهای جدید امانت بگیرید یا کتابهای بچههای دوستانتان را با هم ردوبدل کنید.
نکتهٔ والدین: احساس فشار
جیغ، فریاد و المشنگه در جمع یا فضای عمومی یکی از مواردی است که ممکن است با آن روبهرو شوید. گاهی اوقات علت این ناآرامیها این است که شما و کودکتان هر دو در یک فضای عمومی فشار بیشتری احساس میکنید. شما بیشتر احساس میکنید که مردم شما را به دلیل رفتار کودکتان قضاوت میکنند و او هم در اثر شلوغی بیش از حد تحریک میشود. این المشنگهها میتوانند به سرعت از کنترل خارج شوند، زیرا فرزندتان تردید و تزلزل شما را حس میکند و از توجهی که جلب میکند نیز لذت میبرد.
اگر نادیده گرفتن داد و فریاد کودکتان برای چند دقیقه تأثیری ندارد، یا اگر صبر کردن و تحمل شما خیلی برای دیگران مزاحمت ایجاد میکند، با آرامش کودک خود را از محلی که در آن هستید خارج کنید. ممکن است احساس کنید که همه به شما نگاه میکنند و ممکن هم هست که همینطور باشد، اما یادتان باشد احتمال بیشتر این است که افراد به شما سیگنال همدردی مبنی بر اینکه «من هم جای تو بودهام.» یا «درکت میکنم!» میفرستند، نه اینکه فکر کنند شما مادر یا پدر بدی هستید. چرا این گونه فکر نکنید وقتی این مورد احتمال بیشتری دارد؟
هنگامی که فرزندتان دوباره کنترل خود را به دست آورد، میتوانید به محل برگردید، طوری که انگار هیچ اتفاقی نیفتاده است. بهطورکلی بهتر است موضوع را بزرگ نکنید. احتمالاً هم فردا نوبت یک پدر یا مادر دیگر خواهد بود که با این اتفاق و رفتار کودکش مواجه شود.