کمبود وزن کودک دو تا چهار سال: آیا کودک شما لاغر است؟
آیا کودک شما کمبود وزن دارد؟ چطور به کودکی که کمبود وزن دارد کمک کنید تا رشد بهتری داشته باشد؟ در این مطلب با این موضوعات آشنا شوید.
چه کودکی بیش از حد لاغر است؟
چند فاکتور وجود دارد که باید هنگام ارزیابی وزن کودک در نظر گرفته شود. آیا او همیشه لاغر بوده است؟ آیا پدر و مادر او هر دو بسیار لاغر هستند؟ کودکی که ژن لاغری دارد در گروهی متفاوت از کودکی که همیشه نرمال تا سنگین بوده است و به تازگی افزایش وزنش متوقف شده یا شروع به کاهش وزن کرده است قرار میگیرد. اما حتی اگر فرزند شما به تازگی لاغر شده است هم شاید جایی برای نگرانی نباشد.
به خاطر داشته باشید که وزن کودک پویاست و با رشد کردن تغییر میکند. وقتی افزایش قد از افزایش وزن پیشی میگیرد، ممکن است کودک شما برای مدتی کموزن به نظر برسد تا زمانی که افزایش وزنش به افزایش قد او میرسد. اما همچنین ممکن است افزایش وزن فرزندتان در نهایت از افزایش قدش پیشی بگیرد و در نتیجه دچار اضافه وزن شود. پزشکان بسیار نگرانند که بسیاری از کودکان وقتی بزرگتر میشوند اضافه وزن پیدا میکنند و برخی از این کودکان در ابتدا کمبود وزن داشتهاند.
بهترین راه برای تعیین اینکه آیا کودک شما کموزنی دارد و همچنین فهمیدن اینکه در این مورد چه باید بکنید، گرفتن وقت ملاقات از پزشک اوست تا بتواند به شما در ارزیابی وزن و رژیم غذایی فرزندتان کمک کند.
پزشک چگونه تشخیص میدهد که کودک کموزنی دارد؟
پزشک کودکتان فاکتورهای ذکرشده در بالا مثل وزن پدر و مادر و طول مدت لاغر بودن کودک را بررسی میکند. او همچنین عادات غذایی کودک و سلامت کلی او را ارزیابی خواهد کرد و احتمالاً از شما سؤال میپرسد که آیا فرزندتان مشکلی که ممکن است در کاهش وزن نقش داشته باشد، مانند اسهال مزمن یا استفراغ داشته است یا نه.
پزشک همچنین قد و وزن فرزندتان را اندازه میگیرد و این اعداد را روی نمودار رشد ثبت میکند. پزشکان امروزه از یک سری جدید از نمودارهای رشد استفاده میکنند که شاخص تودهٔ بدنی کودک یا BMI را هم دارد. این شاخص قد و وزن هر دو را در نظر میگیرد تا مشخص کند آیا متناسب هستند یا نه. شاخص تودهٔ بدنی در مقایسه با اندازهگیری وزن به تنهایی، شاخص بهتری است. درحالیکه شاخص تودهٔ بدنی یک بزرگسال با یک فرمول سرراست محاسبه میشود، شاخص تودهٔ بدنی کودکان بر اساس جنسیت و سن آنها تعیین میشود تا این واقعیت را که ترکیب بدن با بزرگتر شدن کودک تغییر میکند، به حساب بیاورد.
اگر شاخص تودهٔ بدنی فرزندتان در صدک ۵ باشد، او کمزون محسوب میشود. پزشک از شما سؤالاتی در مورد رژیم غذایی کودک میپرسد تا بتواند کمبودهای عمده را مشخص کند. او ممکن است شما را به هرم راهنمای غذایی ارجاع دهد تا بتوانید تعیین کنید که فرزندتان از کدام گروههای غذایی به اندازهٔ کافی دریافت نمیکند. یک معاینهٔ بدنی انجام خواهد شد و ممکن است آزمایشاتی هم لازم باشد تا مشخص شود که آیا علتی زمینهای وجود دارد یا نه، به ویژه اگر به نظر میرسد کودکتان خوب غذا میخورد اما وزنش بالا نمیرود.
چطور باید به کودک کموزن کمک کرد؟
با فرض اینکه فرزندتان هیچ بیماری زمینهای ندارد، راهحل این خواهد بود که او کالری بیشتری دریافت کند. برای برخی از بچهها، فقط افزودن غذاهایی که منبع چربیهای «سالم برای قلب» هستند، مانند آووکادو، آجیل و روغنهای گیاهی، کالری اضافی کافی برای تأمین نیازهای رشد را فراهم میکند. سعی کنید برای کودک خود وعدهها و میانوعدههای سالم و پرکالری برنامهریزی کنید.
در تلاش برای افزایش وزن کودکتان، هر کاری که انجام میدهید فقط به او هلههوله ندهید. عادتهای غذایی در اوایل زندگی ریشه میگیرند و وقتی تثبیت شدند تغییر آنها ممکن است دشوار باشد.
زمان غذا خوردن را خوشایند و بدون شتاب برگزار کنید. هر زمان که میتوانید بنشینید و از غذا و وقت گذراندن با هم لذت ببرید. کودک خود را در برنامهریزی وعدههای غذایی، خرید میوه از بازار ترهبار، برداشتن نان در نانوایی و آماده کردن غذا درگیر کنید تا علاقهٔ او به غذا و غذا خوردن را بیشتر کنید. همچنین اجازه ندهید کودک چنان غرق کاری شود که وعدههای غذایی را جا بیندازد، چون اگر میخواهید وزن اضافه کند، باید به طور منظم و مکرر غذا بخورد.
چه غذاهایی باید به کودک کموزن داد؟
فهرستی از برخی غذاهای پرکالری سالم که میتوانید به کودک کموزن خود بدهید شامل موارد زیر است:
لبنیات: شیر کامل، پنیر، ماست، بستنی و سوپهای خامهای
پروتئین: تخممرغ، سوپ لوبیا و آجیل
کربوهیدراتها: نان، ماکارونی و پنیر، پاستا، انواع تستها، پنکیک، پورهٔ سیبزمینی و غلات صبحانه
اگر فرزندتان در مورد غذا ایرادگیر و سختپسند است و از افزودن غذاهای جدید به رژیم غذایی خود امتناع میکند، شاید پزشک او یک نوشیدنی مکمل پرکالری را پیشنهاد کند. طعم این مکملها مانند میلکشیک است و ویتامینها و مواد معدنی اضافی را که ممکن است کودکتان کم داشته باشد، فراهم میکنند.
با این حال، مطمئن شوید که فرزندتان خود را با نوشیدنیهایی مانند آبمیوه یا حتی شیر سیر نمیکند، طوری که برای وعدههای غذایی گرسنه نباشد. سعی کنید آبمیوه را به حداکثر نصف لیوان در روز و شیر را به یک لیوان کوچک در روز محدود کنید.
اگرچه شما مشتاق بررسی پیشرفت او در وزنگیری خواهید بود اما شروع به اندازهگیری مرتب وزن او در خانه نکنید، زیرا این کار ممکن است او را نسبت به وزنش مضطرب و خودآگاه کند. با این حال، ممکن است پزشک بخواهد هر ماه او را ویزیت کند تا روی پیشرفتش نظارت داشته باشد. با این ویزیتها مانند سایر مراجعات خود به پزشک برخورد کنید و فرایند سنجش وزن را بزرگ نکنید.
اگر کودک شروع به وزنگیری نکرد چه کار کنید؟
اگر کودک به اندازهٔ کافی کالری دریافت میکند اما هنوز به نظر نمیرسد که به طور مناسب وزنگیری کند، برای کشف هر گونه بیماری زمینهای به همکاری با پزشک او ادامه دهید. از سوی دیگر، اگر فرزندتان از خوردن غذا امتناع میکند، ممکن است یک دلیل روانشناختی وجود داشته باشد که باید با یک درمانگر کودک در میان بگذارید. پزشک کودک میتواند شما را به درمانگر اطفال ارجاع دهد. اما احتمال اینکه فرزندتان با کمی صبوری و برنامهریزی دقیق برای وعدهها و میانوعدهها به تعادل قدی و وزنی خوبی برسد، بسیار بالاتر است.
