رژیم غذایی برای دیابت بارداری
اگر دچار دیابت بارداری شدهاید، تغذیهٔ شما اهمیت بیشتری پیدا میکند. دیابت زمانی به وجود میآید که بدن نمیتواند انسولین را به شکل مؤثری تولید یا مصرف کند. انسولین هورمونی است که توسط لوزالمعده تولید میشود و به سلولها اجازه میدهد قندی را که در خون شما هست و گلوکز نام دارد به سوختی قابل استفاده تبدیل کنند. تجمع مقدار زیادی گلوکز در خون به معنای این است که سلولهای بدنتان سوخت مورد نیازشان را دریافت نمیکنند و قند خون بالا میتواند برای شما و جنین در حال رشد مضر باشد. بنابراین، مهم است که برای کنترل آن تلاش کنید و یکی از راهکارهای شما داشتن رژیم غذایی خوب و مناسب است. در این مطلب میتوانید با یک تغذیهٔ مناسب برای دیابت در دوران بارداری آشنا شوید.
کنترل قند خون
یکی از راههای کنترل سطح قند خون دنبال کردن یک برنامهٔ غذایی خاص است. شاید بهتر باشد به یک متخصص تغذیه مراجعه کنید تا بتواند رژیم غذایی ویژهٔ شما را بر اساس وزن، قد، سطح فعالیت فیزیکی و نیازهای جنین در حال رشدتان و همچنین سطح عدم تحمل بدنتان نسبت به گلوکز طراحی کند. بهتر است از پزشک بخواهید سلیقهٔ غذایی شما را تا حد ممکن در نظر بگیرد.
اگر تغییرات رژیمی برای حفظ قند خون شما در محدودهٔ سالم کافی نباشد، ممکن است لازم باشد انسولین نیز تزریق کنید. اگر پزشکتان تزریق انسولین را تجویز کند باید دوباره به متخصص تغذیه مراجعه کنید تا رژیم غذاییتان متناسب با آن تعدیل شود.
متخصص تغذیه با تعیین تعداد کالریهای مورد نیازتان در هر روز شروع خواهد کرد. سپس به شما یاد میدهد چطور مواد غذایی را اندازهگیری کنید و چگونه مقدار صحیح پروتئین، کربوهیدرات و چربی را در وعدههای غذایی خود بگنجانید. او همچنین عادتهای غذایی فعلی شما را ارزیابی میکند تا اطمینان حاصل کند که ویتامینها و مواد معدنی کافی دریافت میکنید.
رژیم دیابت بارداری
وقتی شما دچار یکی از عارضههای دوران بارداری میشوید، تغذیهٔ شما اهمیت بیشتری پیدا میکند. نکات زیر میتواند راهنماییهایی برای داشتن یک رژیم غذایی مناسب در بارداری برای شما باشد:
حجم غذای خود را تقسیم کنید: طیف وسیعی از غذاها را بخورید و کالریها و کربوهیدراتها را به شکل یکنواختی در طول روز پخش کنید. پزشکان توصیه میکنند که هر روز سه وعده با حجم کم تا متوسط و دو تا چهار میانوعده، از جمله یک میانوعدهٔ بعد از شام داشته باشید.
مصرف کربوهیدرات را مدیریت کنید: برنامهٔ وعدههای غذایی شما بهتر است حاوی کربوهیدراتی کمتر از معمول همیشگیتان باشد. بهتر است که کربوهیدراتهای پیچیده یعنی آنهایی را که شامل فیبر هم هستند نیز در وعدههای غذایی بگنجانید و خوردن آنها را در سراسر روز پخش کنید. در تمام وعدهها و میانوعدهها پروتئین کمچربی را با کربوهیدراتها همراه کنید. پروتئین کمک میکند که احساس سیری بیشتری داشته باشید، انرژیتان را حفظ کنید و کنترل بهتری روی قند خون خود داشته باشید.
وعدههای غذایی را جا نیندازید: زمان خوردن وعدههای غذایی و مقدار غذایی را که در هر وعده میخورید ثابت نگه دارید. اگر چیزهایی که میخورید همیشه به شکل یکنواختی در طول روز پخش شود و جا بگیرد، قند خونتان ثبات بیشتری خواهد داشت.
صبحانهٔ خوبی بخورید: احتمال عدم تعادل سطح قند خون در صبحها بیشتر از هر زمان دیگری است. برای نگه داشتن قند خون در محدودهٔ سالم باید مصرف کربوهیدراتها شامل نان، سرلاک، میوه و شیر را محدود کنید، پروتئین دریافتی خود را یعنی تخممرغ، پنیر، کرهٔ بادامزمینی و آجیلها را بیشتر کنید و احتمالاً از میوه و آبمیوه به طور کامل پرهیز کنید.
مصرف فیبر را مد نظر قرار دهید: مواد غذایی پرفیبر مثل میوهها و سبزیجات تازه، نانهای تهیه شده از غلهٔ کامل و سرلاک، نخود، لوبیا و دیگر حبوبات خشکشده را در رژیم غذاییتان بگنجانید. این غذاها شکسته شدهاند و آهستهتر از کربوهیدراتهای ساده جذب میشوند و همین ممکن است به جلوگیری از افزایش بیش از حد قند خون شما بعد از وعدههای غذایی کمک کند.
مصرف قند را کنترل کنید: مصرف غذاها و نوشیدنیهایی که حاوی قندهای ساده هستند، مثل نوشابه، آبمیوه، چایهای طعمدار و آبهای طعمدار و بیشتر دسرها را محدود کنید یا به طور کامل از آنها پرهیز کنید. این مواد میتوانند قند خون را به سرعت افزایش دهند. از پزشکتان دربارهٔ مصرف خوردنیهای شیرینشده با شیرینکنندههای مصنوعی در صورت نیازتان به خوردن مواد غذایی شیرین سؤال کنید.
مصرف شیر را کمتر کنید: شیر لاکتوز بالایی دارد و لاکتوز یک قند ساده است. بنابراین، لازم است شیر مصرفیتان را محدود کنید و منبع جایگزینی برای کلسیم پیدا کنید. اگر به دنبال یک نوشیدنی جدید هستید، آب گازدار با چند قطره لیمو یا پرتقال را امتحان کنید.
افزایش متوسط سطح فعالیت نیز راه خوبی برای کمک به طبیعی نگه داشتن سطح قند خون است که شاید بهتر باشد که در این مورد هم یعنی دربارهٔ مقدار و شدت ورزش مناسب خود با پزشک صحبت کنید.