هشت سال و شش ماه: تصمیم به رها کردن کاری
هشت سال و پنج ماهگی کودک شما به پایان رسیده و حالا او یک کودک هشت سال و شش ماهه است. در این مطلب با بخشی از زندگی یک کودک هشت سال و نیمه آشنا خواهید شد.
رها کردن یک فعالیت
«من دیگه نمیرم کلاس!» وقتی رقصندهٔ کوچک یا ورزشکار کوچک شما تصمیم میگیرد که دیگر بس است و نمیخواهد فعالیتی فوق برنامه را انجام دهد، والدین باید چه کنند؟
از یک طرف، شما ممکن است روی آن فعالیت هزینه کرده باشید و این تصمیم کودکتان برای شما ناگهانی و شوکآور باشد. از طرفی هم، شاید مطمئن باشید که در نهایت فرزند شما از دنبال کردن آن خوشحال خواهد شد، یا ممکن است نگران باشید که فرزندتان در قبال همتیمیها یا مربیاش وظیفه دارد و باید تعهد خود را تا آخر انجام دهد. اما لازم است بدانید کودکتان حالا آنقدر بزرگ هست که احساساتش از اهمیت بیشتری برخوردار باشد و اگر واقعاً ناراضی است، پافشاری نتیجهٔ خوبی نخواهد داشت. اما چند کار وجود دارد که میتوانید قبل از قبول درخواست کودکتان امتحان کنید.
- ابتدا سعی کنید بفهمید کودک شما دقیقاً چه چیزی را دوست ندارد. آیا خود این فعالیت را دوست ندارد، یا مشکلی با بچههای دیگر است یا شاید خستگی ناشی از یک برنامهٔ روزمرهٔ بیش از حد شلوغ؟
- سپس ببینید آیا این مشکل قابل تعدیل است یا خیر. مثلاً شاید تمرین فوتبال در ساعت مناسبی از روز نیست. شاید کلاس رقص انفرادی بهتر از محیط گروهی باشد یا بالعکس. یا شاید او موسیقی را دوست دارد اما نه آن ساز خاص را.
- به جای اینکه اجازه دهید فرزندتان در یک چشم به هم زدن از آن فعالیت دست بکشد، در موردش با هم صحبت کنید.
- مطمئن شوید که این یک شکایت موقت و گذرا نیست. مثلاً به خاطر یک بازی بد، یا اینکه مربی خیلی تند صحبت کرده است.
- با یکدیگر موافقت کنید که قبل از تصمیمگیری در مورد رها کردن چیزی، زمان مشخص و فرصتی دوباره را برای ارزیابی مجدد به آن فعالیت بدهید.
نکتهٔ والدین: رعایت بهداشت هنگام عطسه کردن
به کودک خود بیاموزید اگر دستمال کاغذی آماده توی جیبش ندارد، سر خود را برگرداند و به سمت زیر بغلش یا توی آرنجش عطسه کند. این باعث میشود میکروبها روی دستها یا هوای اطراف او پاشیده نشود.
دستمال کاغذی روش ایدهآل برای عطسه کردن است، اما به فرزندتان بگویید که پس از استفاده از آن هم باید دستمال را توی سطل زبالهٔ ترجیحاً دردار بیندازد و دستهای خود را با آب و صابون بشوید.
