شش سال و یک ماه: روتینهای آرامشبخش
کودک شش سال و یک ماههٔ شما همچنان در ماه دوم شش سالگیاش به سر میبرد. در این مطلب با بخشی از زندگی و رفتار یک کودک شش سال و یک ماهه آشنا شوید.
روتینهای آرامشبخش
ساختار و چارچوب باعث میشود بچهها احساس امنیت کنند. با داشتن یک چارچوب، آنها در میان تمام اضطرابهای و تشویشهای زندگی چیزی برای اتکا دارند و میدانند انتظار چه چیزهایی را داشته باشند. کودکتان با خودش فکر میکند: «وقتی به خونه برسم، میدونم که یه میانوعده میخورم، تکالیفم رو انجام میدم و بعدش با بابا میریم پیادهروی».
همچنین متوجه میشوید که اگر به برنامههای روتین پایبند باشید، چقدر درگیری و کشمکش کمتری دارید. بچهها میدانند چه کاری باید انجام شود و در چه زمانی و همین کافی است. آنها وقتی وسایلشان را داخل کولهپشتی میگذارند و وظایف خانگی خود را تمام میکنند، احساس غرور مخواهند کرد. این بدان معنا نیست که شما باید در این مورد متعصب و سختگیر باشید. مواقعی مانند روز تولد وجود دارد که اشکالی ندارد از برنامه منحرف شوید و کمی دیرتر به رختخواب بروید.
اگر بچهها اکنون به روال روتین ادامه دهند و عادتهای خوبی را بیاموزند، در آینده میتوانند تغییرات بزرگتر را مدیریت کنند. بیایید واقعبین باشیم، اگر آنها اکنون نتوانند مسواک بزنند و تکالیف خود را انجام دهند، وقتی بزرگ شوند چگونه میتوانند قبضها را پرداخت کنند و به موقع به سر کارشان برسند؟
نکتهٔ والدین: انجام تکالیف مدرسه
اکنون که فرزندتان وارد سالهای تکالیف مدرسه میشود، زمان مناسبی است تا برای مدیریت آنها برنامهریزی کنید. محلی برای انجام تکالیف فرزندتان تعیین کنید. بسیاری از بچهها با داشتن یک میز تحریر یا میز معمولی در اتاق خواب خود راحتند، اما برخی از بچههای کوچکتر ترجیح میدهند کارشان را در نزدیکی پدر یا مادر انجام دهند، یعنی شاید روی میز آشپزخانه. از کودک خود بخواهید که تکالیفش را در یک زمان ثابت، مثلاً بلافاصله بعد از مدرسه یا بلافاصله بعد از شام انجام دهد.
اما آیا باید در انجام تکالیف کمکش کنید؟ برای پاسخگویی به سؤالات فرزندتان در دسترس باشید، اما بیشتر معلمان فکر میکنند بهتر است اگر پاسخها را به او ندهید یا کار را عملاً شما انجام ندهید. موضوع این نیست که تکلیفش به درستی تمام میشود، بلکه این است که فرزندتان مفاهیم زیربنایی تکالیف را بفهمد.
در مورد شروع مدرسه بدانید.