پنج سال و یک ماه: نافرمانی

کودک شما پنج سال و یک ماهه است و وارد ماه دوم از پنج سالگی‌اش شده و در این مطلب با بخشی از زندگی یک کودک پنج سال و یک ماهه آشنا خواهید شد.

نافرمانی‌ها

بیشتر بچه‌های پنج ساله از مرحله‌ٔ الم‌شنگه با پا کردن عبور کرده‌اند. اما این بدان معنا نیست که دست از تحریک و عصبانی کردن شما برداشته‌اند. سرکشی و نافرمانی مثل درآوردن زبانشان یا امتناع از جمع کردن چیزهایی که ریخته‌اند، برای بچه‌ها روشی طبیعی و نرمال است تا امتحان کنند که تا کجا می‌توانند پیش بروند.

مدیریت و مهار سرکشی بچه‌ها نیازمند حفظ تعادل ظریفی است. اگرچه نمی‌خواهید اجازه دهید فرزندتان از رفتارهای نامحترمانه قسر در برود، اما در عین حال نمی‌خواهید توجه و تأکید زیادی روی آن بکنید. داد زدن و تنبیه سخت اغلب منجر به رفتار بد بیشتر می‌شود.

آنچه بیش از همه کمک می‌کند، داشتن مرزها و محدودیت‌های مشخص و تعریف‌شده در وهله‌ٔ اول است. هر قدر هم که بچه‌ها در مورد قوانین غر بزنند و شکایت کنند، از چارچوب و ساختار مشخص این قوانین آسودگی می‌گیرند.

ابتدا اطمینان حاصل کنید که فرزند شما قوانین را می‌فهمد، سپس با لحنی خونسرد و منطقی به تخلفات اشاره و تلاش کنید او را درک کنید. اگر فرزندتان در پیروی از قانونی مشکل دارد، با او در این باره صحبت کنید. شاید لازم باشد این قانون را یا انتظارات خودتان را اندکی تغییر دهید.

فرصت‌های فرزندتان برای سرپیچی و نافرمانی را کاهش دهید. در جایی که می‌توانید، به او گزینه‌هایی برای انتخاب بدهید، مثلاً بگویید: «می‌خوای کفش‌هات رو اینجا بپوشی یا توی ماشین؟» قبل از انتقال به فعالیت‌های جدید، هشدارهای کافی بدهید. در مورد چیزهایی که واقعاً مهم نیستند کنترل کمتری اعمال کنید. اگر او سه روز پشت سر هم یک پیراهن را بپوشد، آیا زمین از چرخیدن باز خواهد ماند؟

مطمئن شوید که وقتی فرزندتان رفتار خوبی دارد متوجه آن می‌شوید و او را به خاطرش تحسین می‌کنید. در نهایت، هدف شما این نیست که او از ترس درست رفتار کند، بلکه می‌خواهید به خاطر میل به انجام کار درست، خوب رفتار کند.

در مورد نافرمانی در کودکان بدانید.

نکتهٔ والدین: زمان خواب

سعی کنید زمان خواب را ناگهانی و غیرمنتظره اعلام نکنید. به ندرت بچه‌ای پیدا می‌شود که هر کاری را دارد انجام می‌دهد فوراً رها کند یا از وسط یک برنامه‌ٔ تلویزیونی بلند ‌شود و بدون بهانه‌گیری و غر زدن مستقیم برود لباس خواب بپوشد و بخوابد.

بچه‌های پنج ساله با یک یادآوری مبنی بر اینکه زمان خواب نزدیک است و به دنبال آن انتقال آرام به رختخواب، عملکرد بهتری دارند. به جای پایان دادن به روز به شکلی ناگهانی و شدید، زممان قبل از خواب را به زمانی آرام و صلح‌آمیز تبدیل کنید که در آن همه می‌توانید ریلکس شوید و در مورد چگونگی گذشت روز تأمل کنید.

در مورد خواب کودکان دو تا هشت ساله بیشتر بدانید.

با دوستانتان به اشتراک بگذارید

مقاله مرتبط