پنج سال و ۱۰ ماه: شروع مدرسه
پنج سال و ۹ ماهگی کودکتان تمام شده و او حالا یک کودک پنج سال و ۱۰ ماهه است. در این مطلب با بخشی از زندگی یک کودک پنج سال و ۱۰ ماهه آشنا شوید.
شروع مدرسه
حتی بچههایی که در مهدکودک به راحتی از شما جدا میشدند، گاهی اوقات در روزهای اول پیشدبستانی به بچههای چسبنده و گریانی تبدیل میشوند. ریشهٔ این ترس هم اضطراب ناشی از ناشناختههاست. پرسیدن چیزهایی از خود مثل، آیا دوست پیدا میکنم؟ آیا یادگیری خواندن سخت خواهد بود؟ آیا به موقع به سرویس میرسم؟ آیا باید در کلاس صحبت کنم؟
برخی از مدارس ممکن است قبل از روز اول مدرسه، زمانی را برای بازدید از کلاس و آشنا شدن با معلم مشخص کنند. بهتر است شما هم در این تمرین حاضر شوید. به کودکتان خود نشان دهید که کجا از او جدا میشوید و چگونه میتواند به کلاسش برود. وقتی سروکلهٔ ترس پیدا میشود، در موردش با او صحبت کنید. اگر بتواند به شکل مشخصتری بگوید که چه چیزی آزارش میدهد، شما بهتر میتوانید راهحل ارائه دهید.
مهمتر از همه، ترس فرزندتان را کوچک نکنید. مثلاً نگویید: «دوستای جدید پیدا میکنی» برای یک کودک ونج سالهٔ ترسیده قوت قلب نیست. به جایش، در مورد نحوهٔ نزدیک شدن به همبازیهای جدید صحبت کنید. چیزی را که میتواند برای شروع کردن یک بازی بگوید، به صورت نمایشی با هم اجرا کنید.
در مواقع تغییر و تحول، داشتن ساختار و چارچوب نیز برای بچهها مهم است. در خانه با دنبال کردن برنامههای روتین قبل و بعد از مدرسه، تا حد ممکن روال زندگی را طبیعی نگه دارید.
در مورد ترس کودکان از مدرسه بدانید.
نکتهٔ والدین: اسلحه و بازیهای خشن
بسیاری از والدین با این سؤوال روبهرو میشوند که آیا باید اجازهٔ بازی با تفنگ اسباببازی یا شرکت در دیگر بازیهای خشونتآمیز را به فرزندان خود بدهند یا نه؟ این یک انتخاب فردیست! اما بد نیست بدانید که در پنج سالگی، علاقهٔ کودک شما به این اسباببازیها نه بازتاب فرهنگ خشونتآمیز، بلکه بیشتر مرحلهای طبیعی و مشترک از رشد و تکامل بچههاست.
بازی با تفنگ نوعی بازی تخیلی است که به فرزندتان اجازه میدهد که احساس کند روی دنیای خود اعمال کنترل میکند، مثلاً با شکست دادن «آدم بدها». هیچ شواهدی مبنی بر ارتباط اسلحههای اسباببازی با اقدامات خشونتآمیز در آینده وجود ندارد. این مرحله معمولاً در عرض چند سال میگذرد و فرزند شما به سمت علایق دیگری میرود.
بسیاری از والدین تفنگهای اسباببازی را ممنوع میکنند اما متوجه میشوند که بچههایشان از یک ساندویچ، چوب یا هر چیزی دیگری در نقش تفنگ استفاده میکنند. شما میتوانید از خرید اسلحههای اسباببازی واقعنما خودداری کنید، اما جلوگیری از این نوع بازی به طور کامل چالشبرانگیزتر است.
به جای اینکه کودک خود را از این بازیها شرمنده کنید، در مورد اینکه چرا چنین بازیهایی را دوست دارد سؤالاتی با پایان باز بپرسید. با او بازی کنید و روشهای ظریف و نامحسوسی برای صحبت در مورد ارزشهای اخلاقی خودتان و پرهیز از خشونت پیدا کنید.
همچنین، تحریم اسلحههای اسباببازی ممکن است آنها را برای بچهها جذابتر کند. هرچه بازی با تفنگ را کمتر بزرگ کنید و در عین حال مطمئن شوید که فرزندتان اسباببازیهای زیاد دیگری نیز دارد، این مرحله با سرعت بیشتری میگذرد.
