چطور به بچههای خردسال بگویید هر چیزی را در دهانشان نگذارند؟
کودکان شیرخوار زیر یک سال همه چیز را در دهان خود میگذارند تا شکل، بافت و طعم اشیای مختلف را کشف کنند. اما غیرمعمول نیست که کودک دو یا سه سالهٔ شما هم در حین کاوش دنیای اطراف خود به این رفتار ادامه دهد و به همین دلیل است که اسباببازیهای دارای قطعات کوچک یک عامل خطرساز خفگی هستند.
کودکان خردسال مرز مشخصی بین چیزهای خوراکی و غیرقابل خوردن ندارند. گذاشتن چیزی در دهان راهی است برای این که بفهمد طعم خوبی دارد یا نه. از نظر بصری، تفاوت زیادی بین یک دونات و یک حلقهٔ اسباببازی وجود ندارد، با این حال بزرگسالان و کودکان بزرگتر میدانند که یکی غذاست و دیگری نه.
برای باز داشتن کودک خود از قرار دادن چیزهای غیرقابل خوردن در دهانش، بر تمایز بین چیزهایی که وارد دهان میشوند، یعنی غذا و چیزهایی که وارد آن نمیشوند، تأکید کنید. وقتی یک تکه از اسباببازی را در دهان خود میگذارد، بگویید: «این یه اسباببازیه. اسباببازیها توی دهن ما نمیرن» یا «ما غذا رو توی دهنمون میذاریم، نه اسباببازی». همچنین محدود کردن غذا خوردن به مناطق خاص خانه، مانند میز آشپزخانه، به تقویت این قانون کمک میکند.
کودک شما هرچه بزرگتر میشود، بیشتر اشیا را با دست خود کشف میکند و کمتر با دهانش. بنابراین، نگران نباشید، چون تا چهار سالگی، بیشتر کودکان این عادت را برای همیشه ترک میکنند.
در مورد نجات کودک بالای یک سال از خفگی بدانید.
