آیا خوردن ماهی دودی یا خام در بارداری بی‌خطر است؟
مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها و سازمان غذا و دارو به زنان باردار توصیه می‌کنند تنها ماهی‌ها و صدف‌دارانی را بخورند که هنگام پخت به دمای ۶۳ درجهٔ سانتی‌گراد رسانده شده‌اند. پختن ماهی در این دما می‌تواند هر گونه انگل یا پاتوژن، یعنی دیگر اندام‌واره‌های عامل بیماری مثل ویروس‌ها و باکتری‌های بالقوه مضر را نابود کند.
در برخی از انواع روش‌های دودی کردن هم ماهی را در دمای امن نمی‌پزند، بنابراین باید از خوردن ماهی دودی هم اجتناب کنید. شما همچنین باید از خوردن گوش‌ماهی خام و سوشی تهیه‌شده از ماهی خام پرهیز کنید.
از آنجا که سیستم ایمنی بدن در طول بارداری سرکوب می‌شود و این به بدن مادر کمک میکند که به جنین در حال رشد حمله نکند، شما بیشتر مستعد بیماری‌های غذازاد مثل لیستریوزیس هستید.
خوردن ماهی یا صدف‌های خام یا کم‌پخته می‌تواند منجر به بیماری‌ای شود که شدت آن برای ایجاد یک عفونت خون مرگبار برای شما و جنین، کافی باشد.
خوردن ماهی خامی که منجمد شده باشد نیز در طول بارداری ایمن نیست. اگرچه منجمد کردن ماهی، می‌تواند انگل‌های بالقوه مضر را نابود میکند، اما پاتوژن‌ها را نمی‌کشد.
در حین پختن ماهی، دمای آن را تا ۶۳ درجهٔ سانتی‌گراد برسانید. اگر حرارات‌سنج غذا ندارید، از این نکات برای فهم این‌که چه زمانی غذای دریایی کاملاً پخته شده است استفاده کنید:
- ماهی را تا زمانی که مات یا سفید شیری و با یک چنگال ورقه‌ورقه شود بپزید.
- میگو، خرچنگ و اسکالوپ را تا وقتی به رنگ مناسبشان درمی‌آیند بپزید. گوشت میگو و خرچنگ باید مات یا سفید شیری شوند. اسکالوپ هم باید سفید شیری و سفت شود.
- صدف‌های دوکفه‌ای، موسل و گوش‌ماهی را تا وقتی پوستهٔ آنها باز می‌شود بپزید. این به معنای آن است که آنها کاملاً پخته شده‌اند. آنهایی را که پوسته‌شان باز نشد دور بریزید.
- صدف‌های دوکفه‌ای پوست‌کنده و گوش‌ماهی پوست‌کنده وقتی کاملاً پخته شده‌اند که سفید شیری و سفت شوند.
در آخر این‌که، شما باید از خوردن برخی ماهی‌های خاصی مثل نیزه‌ماهی حتی در حالت پخته هم اجتناب کنید، زیرا آنها میتوانند حاوی سطوح بالقوهٔ خطرناکی از متیل جیوه باشند. پژوهش‌ها نشان داده‌اند که قرارگیری در معرض غلظت‌های بالای متیل جیوه در طول بارداری می‌تواند مغز و سیستم عصبی در حال رشد جنین را ناقص کند.
