پنج راه برای فعال بودن بچه‌های دو تا چهار سال

پنج راه برای فعال بودن بچه‌های دو تا چهار سال

چطور بچه‌ها را سرگرم کنیم، آن هم وقتی کلافه هستند یا چیزی باعث بدخلقی آنها شده است؟ در این مطلب با پنج راه برای فعال کردن فرزندانتان در سن دو تا چهار سالگی آشنا شوید.

۱. به فضای باز بروید

شاید راحت‌تر باشد که کودک خود را در کالسکه هل بدهید، او را در صندلی ماشین بگذارید، یا در سبد خرید جا بدهید، اما در این وضعیت‌ها او را بی‌تحرک می‌کنید، یعنی حالتی که برای یک کودک خردسال طبیعی نیست.

وقتی محدودیت زمانی ندارید، اجازه دهید کودکتان درحالی‌که شما او را تحت نظر دارید، آزادانه پرسه بزند. یکی از بهترین راه‌ها برای اطمینان از این‌که کودکتان تمام ورزش‌ مورد نیاز خود را انجام می‌دهد، بیرون رفتن است.

بچه‌ها در فضای باز خیلی بیشتر از زمانی که در داخل خانه گیر کرده‌اند می‌دوند، بالا می‌روند، می‌پرند، لی‌لی‌ و ورجه وورجه می‌کنند. به هر حال در خانه توصیه‌های زیادی برای ترک عادت پریدن روی مبلمان می‌شنوند یا همسایه‌های طبقهٔ پایین به ستوه می‌آیند.

بنابراین، به دنبال مکان‌های امنی در فضای باز بگردید، لباس مناسب ورزش به کودکتان بپوشانید و توپ‌ و یک سه‌چرخه یا دوچرخۀ دارای چرخ‌های آموزشی همراه داشته باشید و بر فعالیت‌های او نظارت کنید. یا حتی بهتر این است که با او توپ‌بازی کنید، یا قایم باشک، یا نوعی بازی تعقیب و گریز را بازی کنید.

اگر از زمین بازی یا پارک محلی خود خسته شده‌اید، برای یافتن گنجینه‌های پنهان به ساحل یا دریاچه‌ای در شهرتان بروید یا در طبیعت پیاده‌روی کنید و به دنبال موجودات جالب بگردید. بعد از شام هم برای تماشای ستارگان به بیرون از خانه بروید.

۲. بچرخید و برقصید

وقتی بیرون رفتن غیرممکن به نظر می‌رسد، مثل وقتی باران شدیدی می‌بارد، کودکتان بیمار است، یا الم‌شنگه به پا کرده، موسیقی پخش کنید و به رقصیدن مشغول شوید.

لازم نیست موسیقی بچگانه باشد تا کودک شما را به حرکت درآورد، چون برخی از کودکان پیش‌دبستانی و خردسال به شدت دوستدار سبک‌های موسیقی جدی و خاص هستند. هر آهنگ ضرب‌داری می‌تواند کافی باشد. پس بلند شوید و با کودک خود قر بدهید تا هر دو در عین ورزش کردن مقداری از کلافگی و انرژی خود را تخلیه کنید.

۳. با هم ورزش کنید

شما می‌دانید که آنچه می‌گویید بر نحوهٔ صحبت کردن کودکتان ةأثیرگذار است و آنچه می‌خورید بر عادت‌های غذایی او اثر می‌گذارد. در مورد ورزش هم همین‌طور است. تناسب اندام و سطح فعالیت کودکتان تا حد زیادی تحت تأثیر وقت‌گذرانی شما در اوقات فراغت است.

بنابراین هر وقت می‌توانید، به جای استفاده از ماشین، مسیر خانه تا فروشگاه، کتابخانه یا خانهٔ دوستان را پیاده بروید. اگر شک دارید که کودکتان خسته شود، یک کالسکه همراه داشته باشید.

در خانه، وقتی حرکات کششی یوگا یا کششی انجام می‌دهید، یک روتین رقص را تمرین می‌کنید، یا یک برنامهٔ ورزشی را از روی ویدیو دنبال می‌کنید، از کودکتان بخواهید با شما همراه شود.

همچنین سعی کنید تا جای ممکن برخی از گردش‌های خانوادگی به‌ جای گردش‌های کم‌تحرک، مانند رانندگی کردن، گردش‌هایی فعال مثلاً شنا در استخر، دوچرخه‌سواری در پارک، یا هوا کردن بادکنک در یک محیط باز باشد.

۴. رفقا را همراه ببرید

هیچ چیز مانند حضور دوستان در تشویق کودک شما به انجام تمرینات بدنی تأثیر ندارد. بهترین دوستش را برای آب‌بازی به یک استخر دعوت کنید یا آنها را به دوچرخه‌سواری ببرید، یا برای تعقیب یکدیگر با گلوله‌های برفی به حیاط یا پارک ببرید.

اگر فرزندتان عضوی از یک گروه بازی است که به صورت هفتگی یکدیگر را می‌بینند، مطمئن شوید که حداقل بعضی از اوقات بچه‌ها این شانس را دارند که بدوند، کشتی بگیرند و غلت بزنند؛ البته زیر نظر یک بزرگسال. یا در پارک محلی خود دور هم جمع شوید تا وقتی که شما و سایر والدین حرف می‌زنید، بچه‌ها بتوانند بدن خود را کمی ورزش دهند.

۵. یک کلاس را امتحان کنید

حتی در این سن کم هم کودک می‌تواند بهرۀ زیادی از کلاس شنا، ژیمناستیک یا کلاس یوگا ببرد. فقط برنامهٔ روزانهٔ فرزندتان را بیش از حد پر نکنید. فعالیت‌های ورزشی مناسب کودکان را ببینید.

در این مورد، خلق و خو، برنامهٔ روزمره و نیازهای اجتماعی کودک باید راهنمای شما باشد. به عنوان مثال، برای کودکی که پنج روز در هفته در پیش‌دبستانی است، شاید حتی یک کلاس اضافه زیاد باشد. از سوی دیگر، اگر یک بچهٔ اجتماعی دارید که بیشتر وقت خود را با شما می‌گذراند، می‌تواند از یکی دو فعالیت منظم در هفته سود ببرد.

تمرکز شما باید جذاب کردن ورزش باشد، نه آماده کردن یک قهرمان المپیک! شما نمی‌خواهید در این سن حساس به فرزندتان فشار بیاورید تا در آینده قهرمان دو و میدانی شود.

به دنبال مربیانی باشید که می‌توانند با بچه‌ها خوب ارتباط برقرار کنند و تشویق می‌کنند اما به آنها فشار نمی‌آورند. کلاس‌ها باید تجهیزاتی مناسب سن و ایمن داشته باشند و شکل کلاس باید طوری باشد که عمدتاً از بازی آزادانه تشکیل شده باشد، نه یک روتین ورزشی سخت. به‌طورکلی حداکثر 20 دقیقه آموزش کافی است.

اندازهٔ کلاس نیز می‌تواند مهم باشد. برخی از بچه‌ها در موقعیت‌هایی با سروصدای زیاد و تعداد زیادی بدن کوچک، آشفته و پریشان می‌شوند. پس قبل از ثبت‌نام، از مربی اجازه بگیرید که فرزندتان چند جلسه آزمایشی در کلاس شرکت کند تا ببینید آیا از آن لذت می‌برد یا نه. 

در مورد ورزش برای کودکان بیشتر بدانید.

با دوستانتان به اشتراک بگذارید

مقاله مرتبط