آمادگی جسمانی برای بچه‌های شش تا 12 ساله
بچه‌های شش تا ۱۲ سال باید چقدر ورزش کنند و چقدر فعالیت بدنی داشته باشند؟ در این مطلب با آمادگی جسمانی در بچه‌های شش تا ۱۲ سال آشنا شوید.
آمادگی جسمانی و بچه‌های شش تا 12 ساله
کودکان در این سن برای ایجاد قدرت بدنی، هماهنگی حرکتی، اعتماد به نفس و همچنین برای زمینه‌سازی یک سبک زندگی سالم نیاز به فعالیت بدنی دارند. به علاوه، آنها به تدریج کنترل بیشتری بر میزان فعال بودن خود به دست می‌آورند.
بچه‌های دبستانی باید شانس زیادی برای انجام انواع فعالیت‌ها، ورزش‌ها و بازی‌های متناسب با شخصیت، توانایی، سن و علایقشان داشته باشند. با فرزندتان در مورد فعالیت‌هایی که می‌توانند مناسب او باشند، فکر کنید. بیشتر بچه‌ها مادامی که برنامۀ ورزشی روزانه مفرح باشد، تنبلی نمی‌کنند و مشکلی با آن ندارند.
دستورالعمل فعالیت‌های بدنی برای بچه‌های سن دبستان توصیه می‌کنند که آنها روزانه حداقل یک ساعت فعالیت بدنی متوسط تا قوی داشته باشند. علاوه بر این:
- بیشتر فعالیت بدنی آنها باید هوازی باشد، شامل عضلات بزرگ باشد و برای مدتی ادامه یابد. دویدن، شنا و رقصیدن نمونه‌هایی از فعالیت‌های هوازی هستند.
- بچه‌ها درسن دبستان معمولاً هر روز دوره‌های کوتاهی از فعالیت بدنی متوسط تا قوی دارند که به دنبال آن به فعالیت سبک یا استراحت می‌پردازند. هر گونه فعالیت متوسط تا قوی جزء آن هدف «یک ساعت در روز» حساب می‌شود.
- فعالیت بدنی تقویت‌کنندهٔ عضلات و تقویت‌کنندهٔ استخوان باید حداقل 3 روز در هفته انجام شود.
- کودکان هنگام دویدن، پریدن و بازی به طور طبیعی ماهیچه‌ها و استخوان‌های خود را قوی‌تر می‌کنند. نیازی به کلاس‌های وزنه‌برداری رسمی نیست، اما اگر این کلاس‌ها طراحی صحیح و مناسبی داشته باشند و تحت نظارت بزرگسالان برگزار شوند، برای بچه‌ها ایمن هستند.
فعالیت‌هایی برای آمادگی جسمانی بچه‌های دبستانی
از طریق فعالیت‌های بدنی، بچه‌ها در مورد اخلاق ورزشی، یعنی رفتار و بازی جوانمردانه با هم‌تیمی‌ها و تیم مقابل، تعیین اهداف، رویارویی با چالش‌ها، کار گروهی و ارزش تمرین کردن یاد می‌گیرند.
برای انتخاب فعالیت‌ها سن و سطح رشد، توانایی‌های طبیعی و علایق فرزندتان را در نظر بگیرید. بچه‌های شش تا هشت ساله در حال تقویت مهارت‌های فیزیکی اولیه مانند پریدن، پرتاب کردن، شوت زدن و گرفتن هستند. برخی بچه‌ها از انجام این کار در قالب تیم‌های ورزشی ساختاریافته لذت می‌برند، اما لیگ‌های غیررقابتی برای بچه‌های کوچک‌تر بهتر هستند. برای حمایت از فرزندتان، مربی تیم او شوید یا در روزهای مسابقهٔ تیمش او را از روی سکوها تشویق کنید.
بچه‌های 9 تا 12 ساله در حال اصلاح، بهبود و هماهنگ کردن مهارت‌های خود هستند. برخی حتی بیشتر به یک ورزش خاص متعهد می‌شوند، درحالی‌که برخی دیگر با داغ شدن رقابت‌ها و بهبود سطح بازی، آن را ترک می‌کنند.
ایرادی ندارد اگر کودکی به ورزش‌های سنتی علاقه‌مند نباشد، اما یافتن راههای جایگزین برای فعال بودن بسیار مهم است. کودکی را که فوتبال، بسکتبال یا سایر ورزش‌های گروهی را دوست ندارد تشویق کنید تا سایر گزینه‌های فعالانه مانند کاراته، شمشیربازی، گلف، دوچرخه‌سواری، اسکیت‌بورد و تنیس را امتحان کند.
آمادگی جسمانی بچه‌های دبستانی در خانه
تصور بسیاری از والدین و کودکان از آمادگی جسمانی، ورزش‌های ساختاریافته است. اگرچه ثبت‌نام کودک در یک تیم ورزشی مزایای زیادی دارد، اما یک یا دو بار تمرین و بازی تیمی در هفته برای رسیدن به اهداف ورزشی کافی نخواهد بود. همچنین، والدین نمی‌توانند برای فعالیت بدنی کافی کودکانشان به ساعت تربیت بدنی در مدارس تکیه کنند. بنابراین، چند راه برای حفظ تحرک فرزندان شما در خانه وجود دارد:
- فعالیت بدنی را جزئی از برنامهٔ روزانه قرار دهید. با فعالیت‌های مختلف، از کارهای خانه گرفته تا پیاده‌روی بعد از شام، خانواده خود را هر روز فعال نگه دارید.
- زمان کافی برای بازی آزاد در نظر بگیرید. بچه‌ها وقتی خودشان تصمیم‌گیرنده باشند می‌توانند کالری بیشتری بسوزانند و لذت بیشتری ببرند. بازی‌های گرگم به هوا، دوچرخه‌سواری در محله و ساختن آدم برفی سرگرم‌کننده و سالم هستند.
- انواع بازی‌ها و وسایل ورزشی را در دسترس داشته باشید. لازم نیست وسایل گرانی باشند؛ مجموعه‌ای از توپ‌ها، هولاهوپ یا حلقهٔ کمری و طناب‌های پرش می‌توانند بچه‌ها را ساعت‌ها مشغول خود کنند.
- با هم فعال باشید. این کار شما را نیز به حرکت وامی‌دارد و بچه‌ها دوست دارند با والدین خود بازی کنند.
- زمان صرف‌شده در فعالیت‌های کم‌تحرک، مانند تماشای تلویزیون، استفاده از دستگاه‌های الکترونیکی، اینترنت و بازی‌های ویدیویی را محدود کنید.
اگر در خانه کمبود امکانات دارید، از پارک‌ها و زمین‌های ورزشی محلی استفاده کنید. گردش‌های فعالیت‌محور خانوادگی را بخشی از روتین زندگی خود قرار دهید. به اعضای خانواده اجازه دهید فعالیتی را انتخاب کنند؛ مثلاً پیاده‌روی در طبیعت، اسکیت یا صخره‌نوردی در سالن را امتحان کنید. مادامی که همهٔ اعضای خانواده بتوانند شرکت کنند، هر چیزی قابل قبول است.
و به یاد داشته باشید کهاگر خودتان به طور منظم ورزش کنید، به فرزندان خود نشان خواهید داد که ورزش کردن و به دنبال آن زندگی سالم مهم است.
پیشگیری از مشکلات ورزشی در کودکان دبستانی
بچه‌هایی که در ورزش شرکت می‌کنند در معرض آسیب هستند، بنابراین مطمئن شوید که بچه‌های شما هنگام دوچرخه‌سواری یا اسکیت از تجهیزات حفاظتی مناسب مانند کلاه ایمنی و پدهای محافظ استفاده می‌کنند. بچه‌هایی که به یک ورزش خاص متعهد می‌شوند نیز در معرض آسیب‌های ناشی از «استفادهٔ بیش از حد» مثل شکستگی‌های تنشی استخوان‌ها و آسیب به مفاصل هستند.
نباید فعالیت‌های آمادگی جسمانی را از برنامهٔ کودک مبتلا به بیماری مزمن یا ناتوانی حذف کرد. برخی از فعالیت‌ها ممکن است برای این کودکان نیاز به تغییر یا انطباق داشته باشند و برخی ممکن است با توجه به مشکل کودک خطرناک باشند. با پزشک خود در این مورد که کدام فعالیت برای کودک شما بی‌خطر است صحبت کنید.
بچه‌هایی که از ورزش و تمرین لذت می‌برند، در طول زندگی‌شان فعال می‌مانند و آمادگی جسمانی می‌تواند عملکرد کودکان را در مدرسه بهبود بخشد، عزت نفس بچه‌ها را تقویت کند، از چاقی جلوگیری کند و خطر ابتلا به بیماریهای جدی مانند فشار خون بالا، دیابت و بیماریهای قلبی در آینده را کاهش دهد.
همچنین یادتان باشد اگر کودک شما در حین یا بعد از فعالیت بدنی از درد شکایت دارد، با پزشک کودک خود صحبت کنید.
