برنامههای ترکیبی برای کودکان شیرخوار
برنامههای ترکیبی، ادغامی از برنامههای راهنمای والدمحور و برنامههای راهنمای کودکمحور است. به این معنی که والدین با توجه به نیازها و برنامهٔ زندگی خودشان و ترکیب آن با نیازهای کودکشان به یک برنامهٔ ترکیبی میرسند که با شرایط زندگی و خانوادهشان بیشتر سازگار است و بهتر جور درمیآید. در این مطلب میتوانید با برنامههای ترکیبی کودکان شیرخوار، همچنین مزایا و معایب آن آشنا شوید.
مفهوم برنامههای روزانهٔ ترکیبی کودک
با استفاده از این روش ترکیبی، شما یک جدول زمانبندی برای زمان غذا خوردن، خوابیدن، بازی کردن و دیگر نیازهای کودکتان تنظیم میکنید و تقریباً هر روز برنامهٔ مشابهی را برخلاف بعضی برنامههای کودکمحور که کاملاً طبق خواست کودک است دنبال میکنید. در این برنامه انعطافپذیری بیشتری نسبت به برنامههای سختگیرانهٔ راهنمای والدین یا والدمحور دارید و هنگامی که میخواهید تصمیم بگیرید چه کاری باید انجام دهید، بیشتر به نشانهها و خواست فرزندتان توجه میکنید. به عنوان مثال، اگر نوزاد شما هنوز خسته به نظر نمیرسد، میتوانید چرت نیمروزی او را کمی عقب بیاندازید یا اگر خرید شما در فروشگاهی طولانیتر از زمان مورد انتظارتان شود، غذا خوردن نوزاد میتواند کمی به تعویق بیفتد.
والدینی که برتری و انعطافپذیری ساختار برنامههای ترکیبی را بهتر درک میکنند و میپسندند، راحتی بیشتری هم با این برنامهها احساس خواهند کرد. این برنامه، هم به والدین و هم به نوزاد کمک میکند تا بدانند که در طول روز چه اتفاق و برنامهای در انتظارشان است. برنامهٔ ترکیبی همچنین برای والدینی که دو روش دیگر را به تنهایی دوست ندارند میتواند یک حالت طبیعیتر و میانهرو باشد.
همچنین بچههایی که برنامههای روتین را دوست دارند و الگوهای قابل پیشبینی را دنبال میکنند؛ که اکثر نوزادان این گونه هستند، نیز با این برنامهها بهتر کنار میآیند. اما باز هم آنهایی سازگارترند که در صورت ایجاد تغییرات ناگهانی در برنامهشان بهانهگیر نمیشوند. مثلاً اگر در زمان چرت صبحگاهی به جای اینکه در تختخواب باشند، ناگهان در راه یا فروشگاه باشند یا بچههایی که در زمان معمول چرت زدنشان مشغول بازی کردن باشند.
زیربنای تفکر برنامهٔ راهنمای کودک به روش ترکیبی
کارشناسانی که از این رویکرد حمایت میکنند معتقدند که برنامههای ترکیبی برخلاف برنامههای سختگیرانهٔ دیگر، نوزادان و والدین را به راحتی با هم سازگار میکنند و در مورد اینکه کودک هر روز باید در یک زمان و مکان مشخص و خاص بخوابد نیز سختگیری نمیکند.
این مدافعان توصیه میکنند که برنامهٔ شیردهی و شیر دادن مکرر به کودک بر اساس نیازش را به هر دو تا چهار ساعت یک بار تبدیل کنید. به این شکل که به عادتهای کودکتان دقت کنید و از آن برای ایجاد جدول زمانی شیردهی استفاده کنید. آنها پیشبینی میکنند که بیماریها، دندان درآوردن، جهش رشد، مسافرتها و تغییر ساعت ممکن است برنامهٔ شما را مختل کند یا به طور کامل از بین ببرد. در چنین زمانهایی بهترین کاری که میتوانید انجام دهید این است که در اسرع وقت برنامههای انتخابی خود را بازنگری کنید تا به نتیجهٔ بهتری برسید.
مزایای برنامههای ترکیبی
طرفداران این برنامهها معتقدند که این برنامه به دلیل ساختارشان، قابل پیشبینی بودن و همچنین انعطافش پذیری آنها، بهترین برنامهٔ موجود برای کودکان و والدین است. همچنین کودک شما یاد میگیرد که اتفاقات مختلف و مهم در هر روز، تقریباً در زمان خاصی از یک شبانهروز اتفاق میافتد، اما اگر این برنامه به طور ناگهانی تغییر کند باز هم آنها یاد گرفتهاند که با این تغییرات به آسانی کنار بیایند.
معایب برنامههای ترکیبی
هنگامی که شما به دقت به ساعت یا نشانههای کودکتان برای تعیین برنامهٔ روزانه خود نگاه نمیکنید و روی آنها حساس نیستید، این امکان وجود دارد که ناگهان خود را در یک موقعیت بلاتکلیف ببینید. این موضوع میتواند باعث شود شما نتوانید کارهای بعدی خود را در طول روز حدس بزنید که برای شما کمی ایجاد دردسر و مشکل میکند.
به عنوان مثال، فرض کنید شما کودک شش ماههٔ خود را برای چرت بعدازظهر میخوابانید و او تنها پس از ۱۵ دقیقه با فریاد و گریه از خواب بیدار میشود، شما با این تصور که این پیشآمدی اتفاقی است و یک مشکل نیست، ممکن است او را از رختخوابش بیرون بیاورید، اما ممکن است روز بعد حتی اگر او اصلاً نخوابیده باشد هم، باز با همین علائم شما را غافلگیر کند.