کودکانی که بدون ناف متولد می‌‌شوند

ناف ممکن است یک عضو بامزه‌‌ باشد، اما هدف چندانی را دنبال نمی‌کند و با در نظر گرفتن اینکه تعداد زیادی از مردم، بدون ناف هم خوشحال و شاد زندگی می‌کنند، در زندگی‌های بی‌‌ناف هم هیچ مشکلی وجود نخواهد داشت. این موضوع که کودک شما یکی از این عارضه‌ها را داشته باشد می‌تواند برای برخی والدین ترسناک و تشویش‌برانگیز باشد اما خوشبختانه، درمان‌هایی عالی برای این عارضه‌ها در دسترس هستند که در برخی موارد، تنها چیزی که از این تجربه‌ٔ دشوار باقی می‌ماند، یک جای زخم کوچک است. اما این اتفاق چرا و چگونه می‌افتد؟ در این مطلب می‌توانید با چگونگی تولد یک کودک بدون ناف آشنا شوید.

دلیل نداشتن بند ناف در نوزاد

در اوایل بارداری، بند ناف از داخل به بدن کودک متصل است و نه از خارج. در حدود هفتهٔ یازدهم بارداری، دیوارهٔ شکم باید روده‌ها را ببندد و فقط سوراخ کوچکی برای بند ناف بگذارد. بعدتر، عضلات شکمی باید با هم رشد کنند و سوراخ را به طور کامل مهر و موم کنند و این فرایند چیزی را ایجاد می‌کند که آن را ناف می‌نامیم.

هنگامی که این روند به نحوی که باید اتفاق نیفتد، مورد امفالوسل ایجاد می‌شود. در مقایسه با گاستروشزی، ممکن است علاوه بر روده‌ها، اندام‌های شکم نیز بیرون بزنند و هر چیزی که بیرون بزند در پوششی محصور شده است.

عوامل نداشتن بند ناف نوزاد

عامل این عارضه دو نوع فتق یا حفره است که می‌تواند هنگام تولد در دیوارهٔ شکمی وجود داشته باشند که یکی گاستروشزی و دیگری امفالوسل نام دارد که در زیر به چگونگی ایجاد و درمان آنها پرداخته شده است:

گاستروشزی: وقتی کودکی در ظاهر ناف ندارد و به جای آن اندکی فرورفتگی روی شکمش وجود دارد، این کودک با گاستروشزی متولد شده است. کودکان مبتلا به این عارضه، سوراخی در دیوارهٔ شکمی خود در کناره‌ٔ بند ناف دارند که ممکن است هنگام تولد، روده‌ها از این سوراخ بیرون بزنند. بیشتر والدین کودکان مبتلا به گاستروشزی حتی ناف را نمی‌بینند، اما ناف وجود دارد.

برای درمان این مشکل، جراحان روده‌ها را به داخل شکم برمی‌گردانند و گاهی اوقات می‌توانند ناف را روی سوراخ شکم بکشند. وقتی جراحی را به این روش انجام می‌دهند، خود ناف به عنوان مانع مورد نیاز عمل می‌کند. اما در موارد دیگر که سوراخ شکم بزرگ‌تر از آن است که این کار انجام شود. اگر پزشکان نتوانند بند ناف را نجات دهند، اغلب سعی خواهند کرد محل بسته شدن حفره را به نحوی شبیه ریسمان سر کیسه ببندند که در نتیجه شکلی دایره‌ای پیدا می‌کند. در این صورت، محل انسداد تا حدی چین خورده است که ظاهری شبیه ناف ایجاد می‌کند.

امفالوسل: اما کودکانی که امفالوسل دارند، واقعاً بدون ناف متولد می‌شوند. در این مورد، روده یا سایر اندام‌های شکمی از طریق سوراخی در وسط شکم کودک، یعنی درست در جایی که باید ناف وجود داشته باشد، بیرون می‌زند.

پزشکان امفالوسل را با جراحی یا در بعضی موارد با استفاده از تکنیکی به نام «نقاشی» ترمیم می‌کنند. در تکنیک نقاشی، پوشش مذکور را با استفاده از بتادین یا ماده‌ٔ مشابهی خشک می‌کنند و این اجازه می‌دهد که پوست به دور آن رشد کند. معمولاً به دنبال آن وقتی کودک کمی بزرگ‌تر شد، یک عمل جراحی برای ترمیم عضله انجام می‌شود. کودکانی که امفالوسل دارند قطعاً ناف ندارند، بنابراین پزشکان معمولاً سعی می‌کنند چیزی ایجاد کنند که ظاهر یک ناف را داشته باشد.

عارضه‌های احتمالی دیگر در نوزادان بدون بند ناف

طبق گفته‌ٔ پزشکان، وضعیت و سلامت این کودکان بسته به این است که آیا عارضه‌های دیگری هم با نبود ناف همراه است یا خیر و در صورت پاسخ مثبت باشد، باید دید به چه عارضه‌هایی و آنها را بررسی کرد. نقایص مادرزادی مرتبط در کودکان مبتلا به گاستروشزی نادر است، اما حدود ۲۵ تا ۴۰ درصد از کودکان مبتلا به امفالوسل نقص‌های مادرزادی دیگری از قبیل ناهنجاری‌های کروموزومی و نقص‌های قلبی نیز دارند.