روش‌های آموزش خواب به کودکان شیرخوار
روش‌های زیادی برای آموزش عادات سالم خواب به کودکان وجود دارد اما برای اینکه ببینید شما کدام تکنیک را امتحان کنید، اول لازم است تحقیق و بررسی کنید تا متوجه شوید که کودکتان به کدام استراتژی خواب بهتر پاسخ می‌دهد و خود شما با کدام روش راحت‌تر هستید. در این مطلب می‌توانید با سه روش و رویکرد اصلی برای آموزش خواب به کودکان شیرخوار که کارشناسان در مورد آنها نظرات مشخصی دارند آشنا شوید.
نکتهٔ مهم در آموزش خواب
اگرچه محققان هنوز در حال بحث و جدل دربارهٔ گزینه‌های مختلف آموزش خواب هستند، اما به نظر می‌رسد که داشتن ثبات در روش مورد استفاده و پایبندی به نظم آن، بیشتر از خود روش اهمیت دارد. مروری بر پژوهش‌های بسیار دربارهٔ روش‌های مختلف آموزش خواب نشان داد که بیشتر تکنیک‌های آموزش خواب در صورتی مفید واقع شده است که در آن ثبات به خرج داده شده بود.
بنابراین بهتر است روشی را برای آموزش خواب انتخاب کنید که بتوانید بهتر با آن کنار بیایید و آن را ادامه دهید. در مورد اعمال روش انتخاب خود انعطاف‌پذیر باشید و واکنش‌های فرزندتان به آن را با دقت زیر نظر بگیرید. اگر در مقابل آن مقاومت می‌کند یا متوجه تغییر بدی در حالت روحی یا رفتار او شده‌اید، دست نگه دارید و قبل از شروع دوباره یا انتخاب یک روش دیگر مدتی را صبر کنید.
گزینه‌های آموزش خواب به کودک
قبل از شروع یک روش آموزش خواب به کودکتان بهتر است در مورد آن مطالعه داشته باشید و سپس آن روش را با پزشک کودکتان مرور کنید. بیشتر روش‌های آموزش خواب یکی از سه رویکرد زیر را دنبال می‌کند:
رویکرد گریه تا خواب: طرفداران روش گریه تا خواب می‌گویند ایرادی ندارد که وقتی کودک را در تختش می‌‌گذارید و اتاق را ترک می‌کنید، او گریه کند. هرچند آنها خواهان این نیستند که بگذارید کودک به طور نامحدود و برای زمان زیادی گریه کند. به طور معمول، روش‌های آموزش خوابی که از این رویکرد استفاده می‌کنند پیشنهادشان این است که کودک را وقتی هنوز بیدار است در تختش بگذارید و بگذارید فواصل کوتاهی گریه کند و در بین این فواصل او را تسکین دهید و آرام کنید، اما از تخت بلندش نکنید.
متخصص اطفال معرف شناخته‌شده‌ترین تکنیک گریه تا خواب می‌گوید کودکان برای اینکه بتوانند به تنهایی به خواب بروند و در طول شب بخوابند باید یاد بگیرند که خودشان را تسکین و تسلی دهند. این پزشک معتقد است که آموزش یک کودک برای آرام کردن خودش شامل این است که اجازه دهید برای دوره‌های مشخصی به تنهایی گریه کند. شما می‌توانید برای شناخت بهتر از این روش آموزشی بیشتر مطالعه کنید.
رویکرد بدون گریه: حامیان آموزش خواب با روش بدون گریه، یک رویکرد تدریجی‌تر را پیشنهاد می‌کنند یعنی تسکین دادن و آرام کردن کودک تا وقتی خوابش می‌برد و تسکین و تسلی فوری وقتی بیدار می‌شود و دوباره شروع به گریه کردن می‌کند. در مورد روش بدون گریه نیز می‌توانید قبل از انجام بیشتر تحقیق و مطالعه کنید.
رویکرد ناپدید شدن تدریجی: ناپدید شدن تدریجی که به نام ناپدید شدن بزرگسال و اردو زدن هم شناخته می‌شود جایی در میانهٔ روش‌های آموزش خواب قرار می‌گیرد. در این روش، والدین نقش خود را در زمان خواب را به تدریج کاهش می‌دهند. یعنی پدر یا مادر در کنار کودکش می‌نشیند تا خوابش ببرد و هر شب صندلی‌اش را کمی دورتر از تخت یا گهوارهٔ کودک قرار می‌دهد تا جایی که یک شب کاملاً از اتاق خارج شود.
یک روش دیگر از رویکرد ناپدید شدن این است که تا وقتی کودک خوابش می‌برد هر پنج دقیقه یک بار به او سر بزنید و آرامش کنید، اما بدون اینکه از تخت بلندش کنید و هدف این است که به کودکتان فرصت دهید تا یاد بگیرد چگونه خودش را آرام کند. به عبارت دیگر باید مربی و راهنمایش باشید نه چیزی که او همان لحظه برای خوابش می‌خواهد.
