وقتی از معلم مدرسۀ فرزندتان ناراضی هستید چه کار کنید
اگر فرزندتان مدام از معلمش شکایت کند، به راحتی ممکن است از مدرسه دلسرد شوید، اما فوراً به فکر آموزش در خانه نیفتید. مشکل با معلمان مدارس اغلب نتیجۀ سوءتفاهم است. پس پیشنهاد می‌کنیم که به صورت مرحله‌ای با این مشکل برخورد کنید تا بتوانید علت اصلی را بیابید. در این مطلب با نکاتی برای حل مشکل نارضایتی از معلم مدرسهٔ بچه‌ها آشنا شوید.
با فرزندتان صحبت کنید
قبل از انجام هر کاری، مطمئن شوید که معلم واقعاً مشکل‌ساز است. در زمان آرامی با فرزندتان صحبت کنید، یعنی وقتی به خاطر این مشکل ناراحت نیست و از او بخواهید به شما بگوید چه چیزی ناراحتش می‌کند. ممکن است مشکل او اصلاً به معلم مربوط نباشد.
گاهی اوقات بچه‌ها موقعیت‌ها را اشتباه تفسیر می‌کنند و نشانه‌ها را اشتباه می‌خوانند. در مواقع دیگر، بر اساس یک تشخیص غلط کودکانه، علت مشکلات دیگر سر معلم‌ها شکسته می‌شود؛ یعنی فرزند شما از چیز دیگری در مدرسه ناراضی است، اما هدف قرار دادن معلم آسان‌ترین کاری است که می کند. بچه‌ها عمداً این کار را نمی‌کنند، چون برایشان دشوار است که احساسات خود را بیان کنند. برای این‌که به عمق نارضایتی فرزندتان برسید تا بتوانید مشکل را حل کنید به مراحل زیر دقت کنید:
سؤالات خیلی مشخص و جزئی بپرسید: مراجعه به روتین مدرسه و فعالیت‌های روزانه اغلب مفید است. می‌توانید یک منطق زمانی را دنبال کنید: «وقتی به مدرسه می‌رسی، اولین چیزی که ناراحتت میکنه چیه؟» همچنین می‌توانید در مورد موضوعات خاص سوال کنید: مثلاً بپرسید «آیا از تکالیفت ناراحت هستی؟» یا «آیا در طول زنگ تفریح اتفاقی میفته که ناراحتت میکنه؟»
سؤالات کلی‌تر بپرسید: اگر این تاکتیک جواب نداد، رویکرد کلی‌تری را امتحان کنید. به جای تمرکز روی فرزندتان، از او بپرسید: «وقتی خانم معلم می‌خواد کسی رو صدا بزنه، چی کار میکنه؟» یا «وقتی کسی بدرفتاری میکنه، خانمتون چه برخوردی میکنه؟» پرسیدن سؤالات کلی‌تر باعث می‌شود فرزندتان احساس نکند به خاطر مشکل سرزنش شده است.
اگر فرزند شما داوطلبانه اعلام کرد که معلم «بدجنس» است، سؤالات بعدی را بپرسید: «چه کاری میکنه که از روی بدجنسیه؟ داد می‌زنه؟ گچ تخته یا ماژیک رو پرتاب میکنه؟ حالت صورتش ترسناکه؟» بعد آنچه را فرزندتان می‌گوید یادداشت کنید تا علت و مشکل را بررسی کنید.
در مورد روش‌های حرف زدن با کودکان بدانید.
با والدین دیگر صحبت کنید
اگر تشخیص دادید که مسئله واقعاً شخص معلم است، تصور نکنید فرزندتان تنها کسی است که با او مشکل دارد. با والدین چند تا از همکلاسی‌های فرزندتان تماس بگیرید. این کار می‌تواند دشوار باشد، زیرا نمی‌خواهید سؤالات جهت‌دار بپرسید یا در صورت نبود مشکل، بذر سوءظن نسبت به معلم را در والدین دیگر ایجاد کنید. اما مطمئناً می‌توانید گفت‌وگو را با گفتن این جمله آغاز کنید: «سال تحصیلی برای پسرتون تا الان چطور بوده؟» یا «یه چیزی در مورد مدرسه پیش اومده و می‌خوام ببینم می‌تونم در موردش با شما صحبت کنم».
با والدینی که فرزندانشان در گذشته توی کلاس این معلم بودند، تماس بگیرید. ممکن است متوجه شوید که اضطراب‌های فرزندتان دلیل موجهی دارد. همچنین شاید اطلاعات جدیدی به دست آورید که به شما در مقابله با وضعیت کمک کند.
جلسات حضوری بگذارید
با معلم تماس بگیرید و درخواست دیدار حضوری در اسرع وقت را داشته باشید. با ذهن باز و بدون تعصب به جلسه بروید. به یاد داشته باشید، بچه‌ها همیشه نمی‌توانند علت نارحتی‌شان را به طور دقیق مشخص کنند و همچنین برداشت‌های آنها همیشه دقیق نیست. بدون این‌که معلم را در حالت تدافعی قرار دهید به او این فرصت را بدهید که توضیح دهد.
با تشکر کردن از معلم برای چیزی که اخیراً اتفاق افتاده است یا چیزی که به خاطرش قدردان او هستید، شروع کنید. سپس توضیح دهید که به دلیل مشکلی اینجا هستید و این را به عنوان یک جلسۀ حل مشکل می‌بینید. به عنوان مثال بگویید: «دخترم از وضعیت تکالیف ناراضیه و امیدوارم بتونیم با هم راه‌حلی پیدا کنیم». از سرزنش معلم به خاطر مشکل خودداری کنید. هرچه کمتر احساس متهم بودن کند، کمتر گارد دفاعی می‌گیرد و با صراحت بیشتری پاسخ می‌دهد.
در مورد جلسات اولیا و مربیان بدانید.
با مدیر و سلسه مراتب تماس بگیرید
اگر بحث شما با معلم شما را راضی نکرد، مثلاً اگر او پاسخگو نیست، حالت دفاعی به خود می‌گیرد یا به جای قبول مسئولیت، شما یا فرزندتان را سرزنش می‌کند، باید موضوع را بیشتر پیگیری کنید. چند پیشنهاد زیر را امتحان کنید:
- از معلم برای جلسه تشکر کنید، به او بگویید می‌خواهید بحث را در زمان دیگری ادامه دهید و قصد دارید با افراد دیگری را در مدرسه صحبت کنید.
- ببینید در سلسه مراتب مسئولیت، چه کسی در رتبۀ بعدی است. مثلاً ممکن است دستیار مدیر باشد. جلسه‌ای را با این شخص ترتیب دهید و معلم را نیز در جلسه بگنجانید.
- اگر این جلسه رضایت‌بخش نبود، شاید مجبور شوید فرزندتان را به کلاس دیگری منتقل کنید.
درخواست تغییر کلاس بدهید
این یک واکنش و اقدام شدید است که باید فقط برای جدی‌ترین مشکلات در نظر گرفته شود. با فرزندتان در مورد احساس او دربارۀ رفتن به کلاس جدید صحبت کنید. اگر می‌خواهد منتقل شود، وقت آن است که خودتان با مدیر مدرسه ملاقات کنید. برای این کار به شکل زیر عمل کنید:
یک دلیل منطقی و بی‌حاشیه پیدا کنید: با آماده کردن یک استدلال منطقی و متقاعدکننده برای تغییر کلاس، خود را برای ملاقات با مدیر آماده کنید. معلم را با شرح کاستی‌هایش سرزنش نکنید. گاهی اوقات مدیران تمایلی به پذیرش مشکل معلم ندارند، ئس دلیلی بی‌طرف‌تر و قانع‌کننده‌تری برای تغییر پیدا کنید. مثلاً «سبک یادگیری فرزندم با سبک تدریس معلم همخوانی ندارد»، «فرزندم اگر در کلاس درس آرام‌تری باشد بهتر یاد می‌گیرد» یا «بچۀ من از نظر بدنی فعال است و در کلاسی که در آن آزادی بیشتری برای حرکت دارد، بهتر عمل می‌کند».
همچنین از مثال‌های خاصی در مورد نحوۀ برخورد معلم فعلی فرزندتان با موقعیت‌های مشکل‌ساز و این‌که فرزند شما چقدر ناراضی است، استفاده کنید. این کار به مدیر عامل راهی برای توجیه تغییر می‌دهد.
یک زمان تعیین کنید: گاهی اوقات مدیران موافقت می‌کنند که این موضوع را بررسی کنند، اما اقدام کردن را تا وقتی سال تحصیلی تقریباً رو به پایان است، به تعویق می‌اندازند. اگر می‌خواهید بلافاصله کلاس فرزندتان تغییر کند، از او بپرسید که چه موقع نتیجه را به شما اطلاع خواهد داد.
از معلم به صورت گروهی شکایت کنید
اگر فرزند شما معلمی دارد که هیچ‌کس از او راضی نیست و جلسه با مدیر هیچ راه‌حلی به دنبال ندارد، باید با والدین دیگر دیدار کنید و به عنوان یک گروه به مدیر مدرسه مراجعه کنید. دلایل خود برای ناکارآمد بودن معلم را مطرح کنید. مطمئن شوید که مستندات و نمونه‌های خاصی از آنچه رفتار مشکل‌ساز تلقی می‌کنید، ارائه دهید. اگرچه بعید است یک معلم رسمی اخراج شود، اما می‌توان او را از آن کلاس درس حذف کرد.
اغلب اوقات می‌توان تعارضات را قبل از این‌که تشدید شوند و به این نقطه برسند، حل کرد. اما اگر نمی‌توان این کار را کرد، به یاد داشته باشید که شما ناتوان و بدون قدرت نیستید و بخشی از وظیفۀ شما به عنوان والدین، حمایت از فرزندتان است.
