هفتهٔ چهارم بعد از زایمان
حالا سه هفتهٔ کامل از روز زایمان و تولد نوزادتان می‌گذرد. در این مطلب می‌توانید با چگونگی زندگی مادران طی هفتهٔ چهارم بعد از زایمان و رشد نوزاد در هفتهٔ چهارم تولدش و همچنین برخی از مشکلات احتمالی نوزاد در طول هفتهٔ چهارم پس از زایمان آشنا شوید.
زندگی و احساسات مادر
برخی مادران از عشق ناگهانی و عظیمی صحبت می‌کنند که از همان لحظهٔ اول نسبت به کودک خود احساس کرده‌اند. همین تجربه به تصویر غالب از آنچه قرار است پیوند مادری باشد تبدیل شده است. اما برقراری پیوند و دلبستگی عاطفی، یک لحظه جادویی در اتاق زایمان نیست. برای بیش از نیمی از تازه‌مادرها، دلبسته شدن کمی زمان می‌برد و دلایل منطقی‌ای نیز برای آن وجود دارد.
فرایند زایمان و بهبود مادر می‌تواند تجربه‌های فیزیکی دشواری باشد، به ویژه اگر عوارضی هم وجود داشته باشد. همچنین اگر شما هرگز وقت زیادی را با نوزادان صرف نکرده‌اید، احساس اضطراب و نگرانی در مورد انجام درست همهٔ کارها می‌تواند سد راه ایجاد پیوند عاطفی شود. رابطه‌ٔ شما با نوزادتان خیلی متفاوت از روابط دیگر شما نیست و رشد احساس دلبستگی می‌تواند به زمان و همنشینی زیادی نیاز داشته باشد. بنابراین اگر به نوزادی که مدت‌ها در انتظارش بودید نگاه و احساس می‌کنید که به یک غریبهٔ کوچولو خیره شده‌اید، نیازی نیست احساس گناه کنید. به همه چیز و خودتان زمان بدهید تا در نهایت یک روز ببینید که حتی نمی‌توانید زندگی بدون او را تصور کنید.
با این حال، اگر پس از چند هفته، احساس سردی یا حتی ناخشنودی شما ادامه داشت، شما ممکن است به افسردگی پس از زایمان مبتلا شده باشید. علائم دیگر این افسردگی شامل بی‌خوابی، اضطراب، تغییر در اشتها و افکاری در مورد صدمه زدن به خود یا نوزادتان است. افسردگی پس از زایمان کاملاً مرتبط با تغییرات بیوشیمیایی است که شما کنترل بسیار کمی بر آن دارید. در چنین شرایطی لازم است با متخصص زنان و زایمان یا مامای خود تماس بگیرید و تا موعد بعدی معاینهٔ بعد از ترخیص زایمان خود منتظر نمانید، چون هرچه زودتر کمک بگیرید، زودتر درمان خواهید شد.
رشد و زندگی نوزاد
نوزادان عاشق مکیدن هستند و به آن نیاز دارند و حتی ممکن است هنگام گرسنگی از انگشتان خود برای مکیدن و تسکین استفاده کند. اگر شما شیردهی می‌کنید، بهتر است برای دادن پستانک به نوزاد تا زمان برقراری و تثبیت شیردهی که معمولاً حدود سه یا چهار هفته پس از تولد است صبر کنید و اگر نوزاد خوابیده است نیازی نیست که پستانک افتاده را دوباره در دهان او بگذارید. همچنین اگر نوزاد پستانک را دوست ندارد او را مجبور به استفاده از آن نکنید.
در مورد مراقبت‌های پزشکی نوزادان ممکن است از خودتان بپرسید که نوزاد را چند وقت یک بار نزد پزشک ببرم؟ برای دریافت کامل پاسخ می‌توانید مقالهٔ ما در مورد معاینات و ملاقات‌های نوزاد بعد از ترخیص را بخوانید.
همچنین برخی از نوزادان در طول این هفته‌ها دچار قولنج نوزادی می شوند. قولنج نوزادی، بروز گریهٔ غیرقابل کنترل در یک نوزاد سالم است. همهٔ نوزادان در سه ماه اول زندگی بیش از هر زمان دیگری گریه می‌کنند، اما قولنج نوزادی متفاوت است. برخی از پزشکان قولنج را این گونه تعریف می‌کنند که سه ساعت گریهٔ مداوم، حداقل سه بار در هفته، به مدت حداقل سه هفتهٔ متوالی که معمولاً بین هفتهٔ سوم و ششم زندگی آغاز می‌شود.
موارد وقوع قولنج اغلب به طور ناگهانی در ساعات شب شروع می‌شود. بسیاری از نوزادان مبتلا به قولنج به شدت گریه می‌کنند، قابل آرام شدن نیستند، مشت خود را فشار می‌دهند و پاهای خود را جمع می‌کنند. هر کودکی با دیگری فرق دارد، اما قولنج معمولاً در حدود سه ماهگی برطرف می‌شود. برخی پزشکان معتقدند این عارضه ناشی از سیستم گوارش تکامل نیافتهٔ نوزاد یا حساسیت‌های غذایی است و دیگر متخصصان بر این باورند که علت آن سیستم عصبی هنوز در حال رشد یا طبیعت نوزادان است که اجازه می‌دهد به راحتی بیش از حد تحریک شوند. نظریهٔ دیگر این است که قولنج گاهی اوقات به علت عدم تعادل باکتری‌های سالم در روده ایجاد می‌شود.
شما می‌توانید با یک پزشک اطفال در مورد گریهٔ کودک خود صحبت کنید. او می‌تواند احتمال وجود سایر علل بالقوه مانند مشکلات روده یا عفونت‌های ادراری را بررسی کند. پزشک همچنین طبیعی بودن تغذیه و رشد نوزاد شما را بررسی می‌کند. برخی پیشنهادها برای درمان قولنج نوزادی و ایجاد یک محیط آرام‌بخش که ویژگی‌های زندگی گرم و نرم، دنج و آرامش‌بخش رحم را برای نوزاد شبیه‌سازی می‌کند شامل موارد زیر است:
- نوزاد خود را در یک پارچهٔ سبک به شکل درست بپیچید یا در یک آغوشی بگذارید و در خانه بگردانید.
- او را در آغوش خود آرام تاب بدهید.
- سعی کنید او را در حالت عمودی نگه دارید تا نفخ شکم او در صورت وجود برطرف شود.
- چیزی مانند جاروبرقی یا سشوار را که صدای تکرارشونده‌ای دارد روشن کنید.
- او را با ماشین یا با کالسکهٔ کودک بیرون ببرید؛ حرکت می‌تواند برای او تسکین‌دهنده باشد.
