هفتهٔ اول ماه ششم بعد از زایمان
حالا کودک شما پنج ماهش کامل شده است و شما در حال گذراندن اولین هفته از ماه ششم بعد از زایمان خود هستید. در این مطلب میتوانید با نکاتی در رابطه با وضعیت زندگی مادر در هفتهٔ اول از ماه ششم پس از زایمانش و همچنین رشد و چگونگی زندگی کودک در هفتهٔ اول ماه ششم بعد از تولدش آشنا شوید.
زندگی و احساسات مادر
وقتی تازه بچهدار شدهاید، پیدا کردن فرصت و انرژی برای رابطهٔ جنسی خودش به اندازهٔ کافی دشوار است، اما غیر از آن یک موضوع دیگر هم وجود دارد؛ حضور نفر سومی در اتاق شما یا در اتاق خودش که آماده است در نامناسبترین لحظهٔ ممکن جیغ بکشد. اما با کمی برنامهریزی و تلاش، همه چیز امکانپذیر است. برای فراموش نکردن رابطهٔ جنسی با همسرتان میتوانید راهکارهای زیر را امتحان کنید:
دلربایی را فراموش نکنید: دلبری کردن همان معاشقهٔ پیش از رابطهٔ جنسی نیست، بلکه منظورمان بازیها و شیطنتهایی است که قصد آن رابطهٔ جنسی فوری نیست. شیطنت و دلربایی از همسرتان چه به شکل حضوری، تلفنی یا پیامهای مختلف به هر دوی شما کمک میکند تا کمی آمادگی روحی و تمایل کافی به رابطهٔ جنسی پیدا کنید.
زمان مناسبی را پیدا کنید: همیشه لازم نیست وقتی کودک میخوابد شما هم بخوابید. زمان چرت زدن کودک، فرصتی عالی برای یک رابطهٔ دلچسب است، یعنی قبل از اینکه روز به پایان برسد و خستگی شما را فرا گیرد.
به یک قرار دونفره بروید: نیازی به لباس پوشیدن و بیرون رفتن نیست، شما میتوانید در خانه قرار بگذارید. وقتی پدر و مادر میشوید، ماساژ دادن یا حمام دونفره هم یک قرار عاشقانه به حساب میآید.
به مشکلات با شوخطبعی نگاه کنید: آمادگی این را داشته باشید که برخی چیزها طبق انتظار شما پیش نرود. برای مثال، اگر به کودک خود شیر میدهید، ممکن است هنگام رابطهٔ جنسی از سینههای شما شیر نشت کند. اگر کودک شما شروع به گریه کرد، فوراً به سوی او ندوید. چند دقیقه صبر کنید تا شاید کودک دوباره به خواب برود. اگر کودک ساکت شد، ممکن است ببینید که حس و حال شما تغییر کرده، اما فوراً با اکراه تغییر برنامه ندهید. معاشقهٔ آهسته و ملایم را دوباره شروع کنید تا ببینید چه اتفاقی میافتد، شاید همه چیز بهتر هم شد.
رشد و زندگی کودک
کودک شما در طول این روزها هنوز نمیتواند احساسات خود را به شکل پیچیدهای بیان کند. اگرچه او حالا هم میتواند به خوبی به شما نشان دهد که چه زمانی خوشحال است و چه زمانی ناراحت، اما تواناییهای او برای ابراز دوست داشتن و درک طنز و شوخی تازه در حال رشد است.
کودکتان که بزرگتر میشود، ممکن است با خارج شدن شما از اتاق شروع به گریه کند و زمانی که بازمیگردید هیجانزده شود. همچنین ممکن است وقتی دوست دارد او را بغل كنيد، دستهای خود را بلند کند و بعد در آغوش شما پشتتان را نوازش کند. همچنین احتمالاً میبینید که متوجه شوخیهای شما میشود، چون او به کارهای بامزه میخندد و سعی میکند شما را بخنداند، پس شما هم با شکلک درآوردن او را بخندانید.
در رابطه با سلامت کودک طی این روزها میتوان به سرماخوردگی اشاره کرد، چون بدیهی است که کودک شما در طول سال اول زندگی خود سرما بخورد و محفوظ ماندن از ویروسهای متعددی که باعث سرماخوردگی میشوند تقریباً غیرممکن است. بر اساس آمار، کودکان به طور میانگین تا هشت بار در سال سرما میخورند. ویروسها میتوانند از طریق قطرات معلق در هوا و با لمس اشیای آلوده مانند دستگیرهٔ در و اسباببازیها منتشر میشوند و کودک نمیتواند به خوبی شما با آنها مبارزه کند، زیرا سیستم ایمنی بدن او هنوز به طور کامل رشد نکرده است.
علاوه بر این، کودک شما دائما دست خود را به چشمها و دهانش میزند و به ویروسهایی که روی دستهای او کمین کردهاند اجازهٔ ورود آسان به بدنش را میدهد. اگر کودک شما به مهدکودک میرود یا خواهر و برادر بزرگتری دارد هم احتمال بیشتری دارد که با انواع میکروبهای مختلف سرماخوردگی تماس پیدا کند. علائم شایع سرماخوردگی شامل عطسه، آبریزش چشم، گرفتگی بینی، سرفه، آبریزش بینی، بیقراری و وجود تب است. این علائم معمولاً حدود یک هفته ادامه دارد.
یادتان باشد به کودک خود هیچ داروی سرماخوردگیای ندهید. پزشکان آنها را برای کودکان زیر شش سال توصیه نمیکنند، زیرا طبق پژوهشها، این داروها کمکی به کودکان نمیکنند و میتوانند عوارض جانبی جدی داشته باشند. از آنجا که اکثر موارد سرماخوردگی منشأ ویروسی دارند، آنتیبیوتیکها نیز کمکی به درمان نمیکنند و بدن کودک شما باید به تنهایی با عفونت مبارزه کند. اما در هر صورت شما باید جانب احتیاط را حفظ کنید و اگر کودک شما هر کدام از علائم زیر را داشت حتماً با پزشکش تماس بگیرید:
- تب مقعدی ۳۸ درجهٔ سانتیگراد یا بالاتر
- تنفس سخت یا سریع و بیشتر از ۶۰ تنفس در دقیقه
- بدتر شدن سرفه، خسخس سینه یا نفسنفس زدن
- ترشح از چشم
- کشیدن مداوم گوش
- گریه کردن در حین مکیدن سینه یا پستانک
- گریهٔ غیرمعمول
اگر پس از پنج تا هفت روز از شروع بیماری، حال کودک بدتر به نظر میرسد یا علائم بیماری بیش از دو هفته ادامه یافت دوباره با پزشک کودکتان تماس بگیرید.