در مورد داد و فریادهای کودکتان در مکان‌های عمومی چه کار کنید؟
جیغ زدن و الم‌شنگه‌ها بخشی از زندگی یک کودک دو ساله هستند. بهترین کاری که می‌توانید انجام دهید، یک تشخیص به‌موقع و خوب است. به این شکل که هر کجا و هر زمان امکان دارد، سعی کنید از موقعیت‌هایی که می‌توانند باعث برانگیختن الم‌شنگه شوند دوری کنید. بله، گفتن این کار از انجام دادنش آسان‌تر است، اما ترفندهای زیر ممکن است به شما بیشتر کمک کنند.
به خاطر داشته باشید که هنگام گرسنگی یا خستگی کودکتان، الم‌شنگه محتمل‌تر است بنابراین سعی کنید خریدها و بانک رفتن را برای زمانی که کودکتان غذا خورده و استراحت کرده است نگه دارید و همیشه میان‌وعده‌ای همراه داشته باشید.
ناامیدی و درماندگی نیز یکی از محرک‌های اصلی داد و فریادها و قشقرق به پا کردن است. اگر می‌دانید فرزندتان هنگام مراجعه به مرکز خرید اصرار خواهد کرد که اسباب‌بازی‌ها را ببیند، مطمئن شوید که برای انجام این کار وقت دارید، وگرنه در مورد رفتن به این خرید تجدید نظر کنید. این به معنای تسلیم شدن در برابر کودکتان نیست، فقط پیش‌بینی واکنش احتمالی کودک و فکر کردن در مورد عواقب هر کار و جایگزین‌های موجود است.
مسلماً پیشگیری از الم‌شنگه همیشه امکان‌پذیر نیست. به محض شروع یک قشقرق، استدلال کردن و صحبت منطقی با کودک دشوار می‌شود. اگر از الم‌شنگه‌ٔ کودکتان در مکان‌های عمومی و جلوی مردم خجالت می‌کشید، بهترین گزینه‌ٔ شما ترک آنجاست. رفتار خشن یا تنبیه به خاتمه بخشیدن به الم‌شنگه کمک نمی‌کند و فقط باعث ناراحتی و عصبانیت بیشتر شما می‌شود. به یاد داشته باشید کار شما این است که تا حد ممکن خونسرد بمانید. ترک کردن آن محیط به همه کمک می‌کند، حتی اگر این به معنای آن باشد که برای اتمام خرید خود مجبورید بعداً به فروشگاه برگردید. اگر نمی‌توانید آنجا را کلاً ترک کنید، سعی کنید از صحنه دور شوید. به جای این‌که اجازه دهید مثلاً در اتاق انتظار دندان‌پزشک الم‌شنگه به پا کند، حداقل به راهرو یا پارکینگ بروید.
این را نیز به خاطر داشته باشید که الم‌شنگه‌ٔ فرزند شما به هیچ‌کس جز خودتان ارتباطی ندارد و این بدان معنا نیست که شما پدر یا مادر بدی هستید! خیر، شما فقط والد کودکی دو ساله هستید. ممکن است مردم به شما نگاه کنند، اما بسیار محتمل است که آنها احساس همدردی کنند، نه انتقاد و ملامت. صرف‌نظر از هر نگاهی که به شما می‌شود، به یاد داشته باشید که کودک شرمندگی شما را درک نمی‌کند. هدف او از الم‌شنگه‌ٔ عمومی تحقیر شما نیست، بنابراین با کودک خود همان رفتاری را بکنید که در صورت اتفاق افتادن الم‌شنگه در خانه نشان می‌دادید.
پس از فروکش کردن الم‌شنگه، کودک شما ممکن است به آغوش و اطمینان خاطر نیاز داشته باشد، زیرا از کنترل خارج شدنش برای خود او ترسناک است. در آغوش گرفتن خوب است، اما بعد از عصبانیت قوانین را تغییر ندهید. اگر به او گفتید كه وقت ترک زمین بازی است و او با الم‌شنگه پاسخ داد، پس از پایان الم‌شنگه هنوز هم باید از پارک بروید. اما وقتی دانستید که او چقدر از این ضرورت ناراحت است، می‌توانید این احساسات را بپذیرید و سعی کنید با پیشنهاد خواندن داستان محبوبش هنگام بازگشت به خانه، ناراحتی ترک کردن پارک را کاهش دهید.
همچنین بد نیست که بدانید اگرچه احتمالاً تا زمانی که فرزند شما دو سال و نیمه می‌شود، دفعات الم‌شنگه افزایش می‌یابد، اما پس از آن باید کم‌رنگ شوند. تا زمانی که این اتفاق بیفتد می‌توانید تصمیم بگیرید که نزدیک خانه بمانید یا آماده باشید تا سریعاً از محل خارج شوید.
در مورد قشقرق‌های کودکان خردسال بیشتر بدانید.
