کودک شاد یا کودک غمگین: چطور بفهمم کودک من شاد است یا غمگین؟

برای پی بردن به شخصیت برون‌گرا یا درون‌گرا بودن کودکمان، اول باید ببینیم که چطور متوجه شادی یا ناراحتی بچه‌ها شویم. به‌طورکلی، نشانه‌های شادمانی کودک معمولاً واضح و آشکار است. یک کودک شاد:

• لبخند می‌زند.
• بازی می‌کند.
• کنجکاوی نشان می‌دهد.
• به کودکان دیگر علاقه نشان می‌دهد.
• به تحریک، تشویق و هیجان مداوم نیاز ندارد.

تشخیص کودکی که شاد نیست هم اغلب واضح و آشکار است. کودکی که شاد نیست:

• کناره‌گیر و ساکت است.
• زیاد غذا نمی‌خورد.
• بازی نمی‌کند.
• سؤال نمی‌پرسد.
• نمی‌خندد و لبخند نمی‌زند.
• به ندرت صحبت می‌کند.
• به طور خودجوش با سایر کودکان تعامل نمی‌کند.

اما اگر کودکی ذاتاً خجالتی یا درون‌گرا دارید که زیاد نمی‌خندد یا زیاد با دیگران تعامل نمی‌کند، بدان معنا نیست که او غمگین است. کم‌رویی با غم و ناراحتی یکی نیست! اما برای فهمیدن سرنخ‌های رفتاری این نوع کودکان باید بیشتر تلاش کنید. برای این کار، نسبت به هر گونه تغییر عمده در رفتار کودک، مثل منزوی یا ترسو شدنش هشیار باشید، زیرا این شاید حاکی از آن باشد که او مشکلی دارد که نیازمند توجه شماست.

یک استاد روان‌پزشکی، چند سیگنال یا علامت ذاتی را که کودکان برای ابراز احساسات خود استفاده می‌کنند شناسایی کرده است. شما هم می‌توانید این سیگنال‌ها را در کودک نوپایتان تشخیص دهید. از میان آنها، دو نشانهٔ «علاقه» و «لذت» احساسات مثبت هستند، درحالی‌که سیگنال‌های منفی، به ویژه «پریشانی»، «خشم» و «ترس»، از یک کودک غمگین خبر می‌دهند.

بیشتر والدین به راحتی تشخیص می‌دهند که وقتی یک کودک از چیزی بترسد، شاد نباشد یا ناراحت باشد، ممکن است اخم یا گریه کند، اما برخی از والدین این موضوع را زیاد در نظر نمی‌گیرند که یک کودک دیگر، معمولاً شاد نبودن و ناراحتی‌اش را از طریق عصبانیت ابراز می‌کند. صرف نظر از سن، خشم فقط به معنای پریشانی و تنش بیش از حد است. به عنوان مثال، هنگامی که فرزندتان برادر یا دوستش را می‌زند یا اسباب‌بازی‌های خود را با خشم پرتاب می‌کند، به معنای این است که او بیش از حدا توانش، مضطرب و پریشان است. به عبارت دیگر، یک کودک درون‌گرا، ناراحتی‌اش را با توی خود فرو رفتن نشان می‌دهد و یک کودک برون‌گرا، با بیرون ریختن احساسش، ولی هر دوی این کودکان در حال بیان یک احساس با دو شخصیت متفاوت هستند و باید به هر دوی آنها توجه و مشکل را شناسایی کرد.

کودک شما هم احتمالاً ناراحتی‌ و پریشانی‌اش را به شیوهٔ خاص خودش به شما نشان می‌دهد. برخی از بچه‌ها ممکن است کناره‌گیر شوند، برخی جنجال و الم‌شنگه به پا می‌کنند و برخی دیگر دائماً به شما می‌چسبند. وقتی کم‌کم خلق‌وخوی کودکتان را می‌شناسید، در فهمیدن این موضوع که مشکلی وجود دارد هم مهارت بیشتری پیدا می‌کنید.

اگر اساس ژنتیکی کودک شما طوری باشد که همیشه مضطرب است یا به راحتی غمگین می‌شود، به این معناست که او یک نوجوان ناشاد و بعد یک بزرگسال افسرده خواهد بود؟ جواب این سؤال را اینجا ببینید.