چگونه بفهمید کودکتان برای شب خوابیدن در خانهٔ دوستش آماده است؟
این مسئله به سطح راحتی و احساس آسودگی کودک شما ارتباط دارد. شجاع بودن در طول روز آسان است، اما کودکان سه و چهار ساله تمایل دارند در زمان خواب کمی عقبنشینی کنند و در این زمان است که کودک امنیت خانه را میخواهد. با این اوصاف، حتی در این سن پایین نیز استثناهایی وجود دارد. بسیاری از کودکان پیشدبستانی ممکن است شبهایی را که شما در سفر بودید در خانهٔ اقوام یا خانهٔ مادربزرگ گذرانده باشند، بنابراین ممکن است برای دوری شبانه آماده باشند و حتی آن را یک تفریح و جایزه بدانند.
با این حال هم، شما باید بررسی کنید که آیا کودک شما واقعاً برای خوابیدن در جای دیگری آماده است یا نه. اگر او یک روتین خواب طولانی و مفصل دارد، به طور معمول به حضور و تسکین شما در طول شب احتیاج دارد، یا وقتی ترکش میکنید به شما میچسبد یا گریه میکند، بهتر است خوابیدن دور از خانه را هم به خاطر خودش و هم به خاطر بقیه به تعویق بیندازید و اگر فرزندتان هنوز رختخوابش را خیس میکند، از قبل با او و میزبان صحبت کنید تا خیس شدن رختخواب برای کسی آسیبزا و خجالتآور نباشد. یادتان باشد وسایل مورد نیاز کودک در این مورد مثل یک شلوار اضافه یا هر چیزی را که لازم دارد، در کیف یا ساکی که همراهش میبرد بگذارید تا در صورت لازم از آن استفاده کند.
پس از در نظر گرفتن تمام این مسائل، اگر کودک شما واقعاً آمادگی گذراندن یک شب دور از خانه را ندارد، به جای آن یک دوری تمرینی را امتحان کنید. کودک پیژامهپوشیدهٔ خود را با کیسه خواب برای چند ساعت تفریح، حرف زدن و خوردن میانوعده به خانهٔ یکی از اقوام قابل اعتمادتان بفرستید و ساعت ۹ دنبالش بروید. به این ترتیب همه میتوانند خواب راحتی داشته باشند.
اما اگر فرزند شما برای یک شب دوری آماده به نظر میرسد و مشتاق امتحان کردن آن است و اصرار دارد، میتوانید این کار را انجام دهید. البته شما باید به برخی موارد مهم توجه کنید:
- همیشه قبل از موعد با والدین میزبان دیدار کرده باشید و آنها را بشناسید. به عنوان مثال، بفهمید که والدین در اجازه دادن برای فعالیتهای متناسب با سن به بچهها، مانند فیلمهایی که خیلی وحشتناک نیستند، قضاوت خوبی یا شبیه تصمیم و رویکرد شما دارند یا خیر.
- از احساس امنیت و راحتی فرزندتان در خانهٔ دوستش اطمینان حاصل کنید و مطمئن شوید که اولین دوری شبانهٔ کودکتان از شما در خانهٔ دوست یا شخصی آشناست که هم شما و هم کودکتان، پدر و مادر آن کودک را میشناسید و در نتیجه احساس راحتی بیشتری خواهید داشت.
- حتماً مطمئن شوید که فرزندتان میداند اگر نظرش عوض شد میتواند به خانه بیاید، تنها کاری که باید انجام دهد تماس گرفتن با شماست. پس باید تلفن یا موبایل خود را دم دست داشته باشید.
- از قبل به هر سؤالی که فرزندتان دارد پاسخ دهید. مثلاً اینکه او کجا میخوابد و سپس به او کمک کنید تا برای اتفاق بزرگ آماده شود.
- فراموش نکنید که برای احساس امنیت بیشتر عروسک یا پتوی آرامشبخش کودک را همراهش بفرستید.
- وقتی او را آنجا میگذارید، توضیح دهید که چه زمانی، مثلاً بعد از صبحانه دنبالش میروید.
- اگر فکر میکنید میتواند باعث آرامش او شود، در ساعت خواب به او تلفن بزنید. اگر احتمال دارد این کار با عث گریه یا اضطراب او شود، بگذارید خودش تصمیم بگیرد که آیا میخواهد قبل از خواب با شما صحبت کند یا نه.
به احتمال زیاد او آنقدر با دوست یا میزبان دوستداشتنیاش سرگرم خواهد شد که با خوشحالی به رختخواب میرود، اما در هر صورت، نه لزوماً به خواب! پس اگر کودکتان تلفن زد و گفت میخواهد به خانه برگردد، میتوانید بگویید ایرادی ندارد و اطمینان دهید که یک دفعۀ دیگر میتواند امتحان کند.