وقتی کودک دو سالهتان شما را میزند چه کار کنید؟
بچهها حق دارند از بدن خود برای بیان احساساتشان استفاده کنند، اما حق ندارند به کسی آسیب برسانند. حتی اگر شما معمولاً دیگر رفتارهای نادرست فرزندتان را نادیده میگیرید، باید در این مورد حد و مرز بگذارید و هرگز نپذیرید که فرزندتان شما را از روی عصبانیت بزند.
البته این بدان معنا نیست که وقتی کودک دو سالهتان شما را میزند اشکالی ندارد که شما هم متقابلاً او را بزنید. اگر فرزندتان شما را بزند و شما به باسنش ضربه بزنید یا با اعمال زور فیزیکی تأدیبش کنید، فقط به او میآموزید که خشونت راهی قابل قبول برای ابراز احساساتش یا به دست آوردن چیزی که میخواهد است. به جای آن، دستهای کودکتان را بگیرید و بگویید: «زدن نداریم. میدونم که عصبانی هستی، اما ما کسی رو نمیزنیم. زدن درد داره».
برخی کارشناسان پیشنهاد میکنند که والدین به کودک عصبانی خود راهی بیضرر مانند مشت زدن به یک بالش مخصوص به منظور «برونریزی» خشم فروخوردهاش یاد بدهند. این کار از نظر ما اشتباه است. خشم یک احساس است و احساسات «تخلیه یا تمام» نمیشوند. در حقیقت، بر اساس تحقیقات اخیر روشن شده است که «خشونت بیضرر» عبارتی تناقضآمیز است. کودکی که تشویق میشود از روی خشم بالش خود را مشتباران کند، بیشتر و نه کمتر، احتمال دارد که مشت زدن به یک فرد را به عنوان جایگزین قابل قبولی برای آن ببیند.
وقتی کودکتان تهاجمی رفتار میکند، به روشنی به او بفهمانید این عصبانیتش نیست که شما ناپسند میدانید، بلکه بیان خشونتآمیز آن است. به او نگویید که نباید عصبانی شود یا نباید عصبانیتش را نشان دهد. احساسش را به رسمت بشناسید و شاید حتی با آن همدلی کنید اما بعد یادآوری کنید که بسیار سازندهتر است اگر از کلمات برای گفتن چیزی که ناراحتش کرده استفاده کند. به این ترتیب، با هم میتوانید سعی کنید برای چیزی که او را ناراحت کرده است راهحلی پیدا کنید.