چطور به کودکم کمک کنم از حق خودش دفاع کند؟
قبل از هر چیز بدانیم که برای دفاع از کودکان، ابتدا باید سن آنها را در نظر گرفت!
ناراحت‌کننده است که بینید کودک دو ساله‌ٔ شما حمله‌ٔ ربودن و قاپیدن اسباب‌بازی‌‌ها را از بچه‌ٔ دیگری تحمل می‌کند، اما واقعاً وظیفه‌ٔ او نیست که از حقش دفاع کند. این وظیفه‌ٔ شماست که در مواقع لزوم بتوانید با مدیریت درست بین بچه‌‌ها از حق آنها در سن کم دفاع کنید. همچنین وظیفه‌ٔ تمام والدین یک گروه مادران است تا اطمینان حاصل کنند که این کار چقدر لازم هست یا اصلاً لازم نیست.
در مورد بچه‌های بزرگ‌تر کم‌کم این مهارت را با تعامل و بازی با کودکان دیگر و راهنمایی والدین آگاه یاد می‌گیرند. برای اطلاعات بیشتر مطلب برخورد با بدرفتاری کودکان دیگر را ببینید.
کودکان دو ساله شیفته‌ٔ کودکان همسال خود هستند. در صورت داشتن فرصت، بسیاری از آنها دوستی‌های واقعی و پایداری با یکدیگر ایجاد می‌کنند. اما حتی بهترین دوستان نیز می‌توانند یکدیگر را کلافه کنند و به هم صدمه بزنند، زیرا هنوز نمی‌توانند خود را جای یکدیگر بگذارند. اگر دو کودک دو ساله یک اسباب‌بازی را بخواهند، به احتمال زیاد کودک پرخاشگرتر آن را می‌گیرد، دیگری گریه می‌کند و والدینشان از هر دوی آنها ناخشنود می‌شوند و اگر یکی می‌خواهد دیگری را بغل کند، اما آن کودک نمی‌خواهد بغل شود، ممکن است نتوانید تصمیم بگیرید که برای کدام یک بیشتر متأسفید.
این توانایی حیاتی برای درک آنچه کودک دیگر احساس می‌کند و بعدتر، پیش‌بینی این‌که احتمالاً چه احساسی خواهد داشت اگر اسباب‌بازی او را بقاپد، تا سه یا چهار سالگی کودک ایجاد نمی‌شود. در آن زمان است که می‌توانید مهارت‌هایی مانند حل مناقشه و اختلاف را یاد بدهید. در این فاصله، از یک کودک دو ساله انتظار نداشته باشید که مسائل را برای خودش حل کند. او برای حفظ صلح و کمک به او در درک احساس همبازی‌هایش و به شما نیاز دارد.
