آمادگی برای تنها گذاشتن کودک با پرستار بچه
طبیعی است بار اولی که کودکتان را با یک پرستار بچه تنها میگذارید احساسات متناقضی داشته باشید. مثلاً ممکن است نگران اما در عین حال هیجانزده باشید. همچنین به خاطر داشته باشید که شما نه تنها استحقاق آن را دارید که برای خودتان کمی زمان اختصاصی داشته باشید، بلکه به آن نیاز ضروری دارید. ساعاتی که سر کار میگذرانید نیز وقتی برای خودتان به حساب نمیآید، زیرا شما به عنوان فردی سالم باز هم گاهی به وقت آزاد برای ورزش، دیدن دوستان یا بیرون رفتن با همسرتان نیاز دارید. در این مطلب با راههای آماده کردن خود و کودکتان برای اینکه ساعتهای مراقبت پرستار از کودک تا جای ممکن راحتتر پیش برود آشنا خواهید شد.
عادت دادن کودک به بیرون رفتن شما
این موضوع که کودکتان را به مراقبت یک نفر دیگر هم عادت بدهید مهم است و اگر این فرایند را نسبتاً زود شروع کنید یعنی قبل از اینکه احساسی مثل اضطراب حضور غریبه بروز کند، برای همه راحتتر خواهد بود. برای این کار میتوانید نبودنتان را به شکلهای عملی زیر تمرین کنید:
بازههای زمانی دوری کوتاهی داشته باشید: ابتدا با بازههای زمانی کوتاه شروع کنید و مثلاً ۱۵ دقیقه از او دور شوید. سپس به تدریج این زمانها را طولانیتر کنید. این به کودکتان کمک میکند تا به غیبت شما عادت کند.
غذا دادن را به شخص دیگری بسپارید: اگر برایتان امکانپذیر است، وقتی شما مدت کوتاهی از خانه خارج میشوید، همسرتان تغذیهٔ کودک را انجام دهد. چند بار اول شما میتوانید تنها به یک پیادهروی کوتاه بروید یا به کاری در خارج از خانه رسیدگی کنید. این کار همچنین به ایجاد پیوند عاطفی بین همسرتان با کودک کمک میکند و اگر شیردهی میکنید، این کار به معنای آموزش گرفتن شیشهشیر محتوی شیر مادر پمپشده یا حاوی شیر خشک خواهد بود و این چیزی است که غیبت طولانیتر شما در آینده را امکانپذیرتر میکند.
راحتتر کردن جداییها
شما هم حتماً بارها از خودتان پرسیدهاید که جدایی از کودکتان را برای مدت کوتاهی چطور برای او و خودتان راحتتر کنید. درست است که هیچ راهی وجود ندارد که به طور قطع بتواند جدایی را برای کودکتان آسانتر کند اما همیشه نکاتی برای حتی سختترین جداییها نیز وجود دارد که میتواند به شما کمک کند. برخی از این نکات میتواند شامل موارد زیر باشد:
دلواپس و نگران نباشید: سعی کنید اجازه ندهید که کودک متوجه هر گونه احساس دلواپسی در شما شود. اگر شما نگران باشید کودک متوجه آن میشود و او هم مضطرب خواهد شد.
جداییهای کوتاه را سخت نکنید: جداییهای کوتاه را به شکلی سرسری و بیخیال برگزار کنید. برای مثال وقتی موقع رفتن شد، نگران نشوید یا خداحافظی را خیلی طولانی نکنید.
کودک را خسته و گرسنه ترک نکنید: قبل از بیرون رفتن مطمئن شوید کودک خوب غذا خورده و به قدر کافی خوابیده است. اگر او خسته یا گرسنه باشد احتمال بیشتری وجود دارد که موقع رفتنتان ناراحت شود.
کودک را با پرستارش آشنا کنید: فکر خوبی است که چند روز قبل از برنامهٔ بیرون رفتنتان، از پرستار بچه بخواهید که بیاید و یکی دو ساعت پیش شما بماند. با این کار، او با کودکتان آشنا میشود و شما میتوانید ببینید که آنها چطور با هم کنار میآیند.
هرگز بدون خداحافظی نروید: بدون خداحافظی کردن از کودکتان خانه را ترک نکنید و بیرون نروید، اما وقتی آمادهٔ رفتن شدید اطمینان حاصل کنید که او با یک اسباببازی یا فعالیت جدید سرگرم است، سپس با او خداحافظی کنید و فوراً بیرون بروید.