پیشگیری از بحث و دعواهای زناشویی پس از تولد نوزاد
روزها و ماههای پس از تولد نوزاد، ممکن است وقتی گیج هستید، کمبود خواب دارید و به دلیل شرایط زندگی با فرزند جدیدتان بدخلق هستید، خیلی راحت با همسرتان برای هر چیز کوچکی درگیر بحثی طولانی شوید که منجر به دعوای بزرگی شود. در این مطلب میتوانید با مواردی که باعث ایجاد بحث و جدال بین والدین میشود و راهکارهایی درست و منطقی برای پیشگیری از آنها آشنا شوید.
بیدار شدن هنگام خواب شب
نوزادان در دل شب از خواب بیدار میشوند و گریه میکنند. این اتفاق شاید در روزهای اول تولد نوزادتان آزاردهنده نباشد، ولی به مرور باعث بیخوابی و در نتیجه احساس خستگی شما خواهد شد. درخواست همسرتان از شما برای آرام کردن کودک، اتفاقی است که ممکن است هر تازهمادری را عصبانی کند، اما این یک واکنش غلط است. برای حل مشکل خواب و پرهیز از بحث در این مورد، راههایی وجود دارد که برخی از آنها شامل موارد زیر است:
تعیین نوبت بیداری
با به دنیا آمدن یک کودک، خواب به یک اتفاق مشترک تبدیل میشود که باید با حفظ آرامش در موردش صحبت کنید و برای آن نوبت تعیین شود و بدانید که انجامش هم کار سادهای نیست. نباید خیلی حساس شوید یا به این فکر کنید که کدام شما حتماً لیاقت خواب شب را دارید یا سعی نکنید در مسابقۀ چه کسی خستهتر است، برنده شوید. هر دوی شما خستهاید و نیاز به خواب دارید، پس برای اینکه از بحث دربارۀ نوبت خواب و بیداری جلوگیری کنید، با همسرتان یک برنامۀ تبادل خواب بگذارید، مثلاً شبها شیفتهای چهار ساعته بگذارید یا اگر فرزندتان شیر خشک میخورد، یک شب در میان برای شیر دادن نوبت تعیین کنید.
کمک گرفتن از اطرافیان
از اعضای خانواده یا دوستان صمیمی کمک بگیرید. کمک گرفتن از دیگران برای اینکه هر دوی شما کمی استراحت کنید، اصلاً خجالتآور نیست. شاید خیلی از اطرافیان شما دلشان بخواهد در این تولد، شریک کوچکی برای شما باشند و کاری کنند.
برنامۀ خواب والدین شاغل
اگر یکی از شما سر کار میرود و دیگری با نوزاد در خانه میماند، شاید بهتر باشد طوری برنامهریزی کنید که کسی که سر کار میرود، بعد از آمدن به خانه از سر کار، خواب کوتاهی داشته باشد و در عوض در آخر هفته جبران کند و کسی که کار نمیکند در تعطیلات آخر هفته بتواند بیشتر بخوابد.
پرهیز از نظارت
اگر نوبت استراحت شماست، بروید استراحت کنید و وقتتان را با راهنمایی همسرتان دربارۀ مراقبت از بچه تلف نکنید. یادتان باشد که راههای مختلفی برای آرام و سرگرم کردن بچهها وجود دارد و بد نیست اگر شیوۀ همسرتان با شما متفاوت است، زیرا این اتفاق برای انعطافپذیری فرزندتان بهتر است.
یادتان باشد که کمبود خواب باعث افسردگی، بدخلقی و بحث و دعوا میشود و مطمئتن باشید که چند ساعت استراحت کردن، تفاوت شگفتآوری در حال و برخوردتان ایجاد خواهد کرد.
سپردن کودک فقط به مادر
اگر همسرتان بعد از تنها چند دقیقه نگه داشتن کودکتان گفت: «بیا بچه تو رو میخواد!» و از شما خواست که نوزاد گریان را از او بگیرید، شاید خودتان هم بخواهید همراه کودکتان گریه کنید و جیغ بکشید. اما راهکارهای بهتری هم برای این حرکت شایع پدرها وجود دارد که مهمترین آنها شامل موارد زیر است:
تقسیم وظایف
گاهی به محض این که فرزندتان به چیزی نیاز دارد یا شروع به گریه میکند، همسرتان او را به شما میدهد. این لحظهای است که شما با خودتان فکر میکنید شاید فقط وقتی کودکتان خوشحال است، همسرتان با او وقت میگذراند. بهتر است با همکاری همسرتان برای نگهداری از بچه، یک برنامۀ مشخص برای کارهای کودک بگذارید. به این ترتیب جلوی این باور اشتباه گرفته میشود که کودک گریان فقط مادرش را میخواهد. برای مثال اگر حمام کردن کودک پسرتان به عهدۀ پدر است، به مرور این کار برای او تبدیل به یک وظیفۀ معمول خواهد شد و دیگر دربارهاش بحثی نخواهید داشت. پدر کمکم میداند چه کار باید بکند و همیشه این کار را انجام میدهد و کودکتان هم عادت میکند تا زمان لازم با پدرش حمام کند.
زمانبندی برای سپردن کودک به همسرتان
اگر کودک را به محض این که همسرتان از در وارد شد به او بدهید احتمالاً با شکست روبهرو میشوید، زیرا این تغییر خیلی ناگهانی است. به جای این کار، مدتی وقت بگذارید تا به آرامی و در زمان مشخصی پس از رفع خستگیاش این کار را انجام دهید. تکرار این کار در یک زمان مشخص کمکم به شکل یک عادت درخواهد آمد. اگر مرتب یک کار را انجام دهید، همسرتان یاد میگیرد که چه موقع باید انتظار چه چیزی را داشته باشد و کمتر احتمال دارد اعتراض کند. بغل کردن کودک توسط پدران و نگه داشتن آنها نزدیک به بدنشان، میتواند نوزادان را عادت به آرام گرفتن هنگام گریه در آغوش پدرش کند. گاهی هم هر کاری برای آرام کردن نوزاد بکنید، باز هم او گریه میکند. در چنین مواقعی همسرتان را تشویق کنید که با وجود جیغهای نوزاد طاقت بیاورد و او را به شکلی آرام کند. این تمرین خوبی است و در بلندمدت به نوزاد کمک میکند تا پدرش را که همیشه سر کار است، بالاخره بپذیرد و در آغوشش آرام بگیرد.
فرزند شما در سالهای بعدی رشد خود، حتماً باید بتواند حضور پدرش را در زندگی خود به عنوان یک حامی احساس کند. پس بهتر است از همین حالا شروع کنید و این مسئله را جدی بگیرید.
بینظمی و نامرتب بودن خانه
نوزادان فقط چند نیاز اساسی دارند، اما برآورده کردن این نیازها کل روز را پر میکند. ظرفها در سینک ظرفشویی تلنبار میشود، لباسهای کثیف نشسته میماند و کارهای خانه پیش نمیرود. این واقعیت که یک نوزاد کوچک میتواند تا این حد در برنامۀ زندگی بزرگسالان آشفتگی ایجاد کند، یکی از بزرگترین شگفتیهای والدین است و شاید درکش برای پدر یا مادری که کل روز را سر کار بوده است، سخت باشد. شاید وقتی همسرتان از سر کار برمیگردد، بلافاصله شروع میکند به ایراد گرفتن و بعد از شما میپرسد که تمام روز را در خانه چه کار کردهاید. برای این مشکل هم راهکارهایی وجود دارد که برخی از آنها شامل موارد زیر است:
صبر برای آرام کردن شرایط
گرفتن حالت تدافعی یک واکنش طبیعی است، اما فقط وضع را بدتر میکند. ممکن است شما بلافاصله موجی از بهانهها را برای نامرتب بودن خانه یا آماده نبودن غذا بازگو کنید و بعد به اینجا برسید که چرا او هیچ کمکی برای مراقبت از نوزاد نمیکند و در آخر هم با یکدیگر دعوا کنید. بهتر است به جای این کار تکراری و تاریخ مصرف گذشته، ابتدا کمی صبور باشید تا او هم آرام بگیرد.
در میان گذاشتن احساسات
بعد از آرام شدن، به همسرتان بگویید که چه احساس بدی دارید وقتی او از شما میپرسد که تمام روز را چه کار کردهاید. به این ترتیب، شرایط کمی آرامتر میشود تا زمانی که بتوانید در این مورد صحبت کنید. بهتر است منتظر بمانید تا کودک بخوابد و بعد بتوانید گفتوگویی آرام برای راهحلی جدید داشته باشید.
پذیرفتن شرایط
شما میتوانید قبول کنید غیر از مراقبت از کودک، در طول روز به کارهای خانه کمی بیشتر توجه داشته باشید و همسرتان هم بپذیرد که وقتی از در وارد میشود و خانه در مرتبترین حالت ممکن نیست یا غذا آماده نبود، این واقعیت را بپذیرد که شرایط دیگر مثل قبل نیست و حالا شما والدین یک کودک یا یک انسان جدید هستید.
قدردانی از یکدیگر
یک تشکر کوچک تأثیر بزرگی دارد. از همسرتان بابت کارهایی که انجام میدهد مثل بیرون بردن زبالهها، خنداندن بچه یا نانآور خانه بودن تشکر کنید. این کار شما حس خوبی به او میدهد و احتمالاً اثر متقابلی خواهد داشت.
البته ممکن است بعد از حدود یک ماه دوباره برگردید به همان مشکل و روش قدیمی، اما یاد بگیرید که دوباره بنشینید و برای حل مشکل با هم صحبت کنید، تا به مرور و قبل از بزرگ شدن کودکتان و دیگر دیر شدن، این وضعیت را سر و سامان بدهید تا کودک سالم و شادی تربیت کنید.
رسیدگی به امور خانه و کارهای کودک
کودک جدید یعنی کارهای جدیدی مثل پوشک عوض کردن و شیر دادن که به کارهای قبلی مثل پختو پز، خرید و نظافت خانه اضافه خواهد شد. پس عجیب نیست که پدر و مادرها احساس کنند فشار زیادی بر دوششان است و مطمئن نیستند چطور کارها را تقسیم کنند که برای هر دو نفر منصفانه باشد. برخی نکات برای حل این مشکل شامل موارد زیر است:
گفتن احساسات
مراقب باشید در این دام نیفتید که انتظار داشته باشید همسرتان فکرتان را بخواند و بعد وقتی این اتفاق نیفتاد دلخور شوید. در عوض، برای او توضیح دهید که چه احساسی دارید تا کمکم این کار برایتان به یک عادت خوب تبدیل شود.
توضیح جزئیات
پس از این که گفتید به کمک نیاز دارید، به جای گفتن این جملۀ مبهم که او باید بیشتر در کارهای خانه به شما کمک کند، کار مشخصی را از همسرتان بخواهید، مثلاً وقتی مشغول شستن ظرفها هستید، از او بخواهید که لباسها را در ماشین لباسشویی بگذارد و آن را روشن کند.
داشتن برنامۀ منظم
این که برنامۀ منظمی برای کارهای خانه داشته باشید، خیلی مؤثر است. یکی از شما میتواند وظیفۀ جارو کردن، گردگیری و شستن ظرفها را به عهده بگیرد و دیگری مسئول آشپزی و شستن سرویسهای بهداشتی و لباسها باشد.
زمان برای انجام کارهای شخصی
این اتفاق برای شما نیز ممکن است افتاده باشد که گاهی همسرتان با شتاب به اتاق خواب میرود و میگوید میخواهد چیزی را در کامپیوترش بررسی کند و ۴۵ دقیقۀ بعد برمیگردد و نمیتواند بفهمد چرا شما عصبانی هستید یا شاید بیرون میرود تا یک کار سریع انجام دهد و این تبدیل میشود به یک سری کارهای خیلی بزرگ. والدین خواسته یا ناخواسته، به شدت نیازمند چند دقیقه یا چند ساعت وقتگذرانی برای خودشان هستند، اما این زمان کوتاه برای کسی که با بچه تنها میماند بسیار طولانی است که برای این مشکل هم راهحلهایی به شرح زیر وجود دارد:
احساسات قابل حل
احساس ناراحتی خود را از چنین موضوعاتی به صورت مشکلی قابل حل مطرح کنید، نه به شکل اشتباهی که همسرتان مرتکب شده است و حالا باید به خاطر آن عذاب وجدان بگیرد.
برنامهریزی
بعد از صحبت کردن اولیه، با هم برنامهریزی کنید تا هر دو وقت داشته باشید به علایق و کارهای شخصیتان برسید. برای حل این مشکل یک تقویم جلوی خودتان بگذارید و زمانهایی را که سر کار هستید، زمانهای با هم بودنتان، زمان رسیدگی به کودک و زمانهای شخصی خود را در آن مشخص کنید و به آن پایبند بمانید.
وقت برای قرارهای عاشقانه
درست است که فرزندتان را دوست دارید و او همه چیز شماست، اما این هم بسیار مهم است که برای همسرتان و در واقع پدر کودکتان نیز وقت بگذارید. شک نکنید که نتیجۀ این وقت گذاشتن سالم را بعد از بزرگ شدن کودک در زندگی خود احساس خواهید کرد.
برنامهریزی برای کارهای شخصی و خانوادگی شاید ابتدا احمقانه به نظر برسد، اما کمکم مفهوم مشارکت و کنار هم بودن را برایتان قابل درک میکند. مطمئن باشید بعد از گذشت چند هفته، روی کارهای فرزندانتان تمرکز دارید و دیگر از انجام غیرممکن کارها به صورت خستهکننده و همزمان دور هستید.