۳۰ ماهگی: پایان نالهها
۳۰ ماهگی کودک شما در حال تمام شدن است. در این مطلب با بخشی از روزهای زندگی یک کودک در ۳۰ ماهگیاش آشنا شوید.
نالهها
ناله کردن و نالیدن برای یک کودک دو سالهٔ نیمهسخنگو همان کاربردی را دارد که گریه برای یک کودک بیزبان دارد، به عبارت دیگر، ناله کردن یک کودک خردسال راهی برای ابراز درماندگی و بیتابی است. بچههای خردسال غالباً حتی نمیفهمند که در حال ناله کردن هستند، بلکه این فقط احساساتشان است که این شکلی از دهانشان بیرون میآید. نالیدن میتواند به سرعت به یک عادت آزاردهنده تبدیل شود، بنابراین بهتر است که برای آن راهکاری پیدا کنید.
مغز راهحل اصلی این است که محکم بمانید و تسلیم نشوید. اگر فرزندتان به خاطر داشتن چیزی ناله میکند و شما «فقط همین یک بار» تسلیم شوید، احتمالاً دفعهٔ بعد خیلی بلندتر و طولانیتر ناله میکند، زیرا میداند این احتمال هست که شما دوباره تسلیم شوید. راهحل دیگر این است که با تقلید از نالیدن او نشانش دهید که تن صدایش چقدر ناخوشایند به گوش میرسد، این کار همچنین راه خوبی برای تبدیل ناله به قهقههٔ خنده نیز هست اما یادتان باشد اگر چیزی کودکتان را اذیت کرده است، آن را نادیده نگیرید و این کار را با بررسی شرایط و بعد از پیدا کردن علت اصلی نالهٔ کودک انجام دهید.
شما همچنین میتوانید اعلامدرماندگی کنید و مثلاً بگویید: «وقتی از این صدا استفاده میکنی، نمیتونم بفهمم چی میگی.» اما با احساس پشت ناله همدردی کنید و سپس او را به مسیر دیگری هدایت کنید. به عنوان مثال بگویید: «میدونم که الان نمیخوای چرت بزنی و خیلی انرژی داری اما صدات گوش من رو اذیت میکنه. بیا ۱۰ تا حرکت پروانه انجام بدیم و بعدش یک کتاب بخونیم.»
مطلب تجربههای والدین از نالههای کودکان را بخوانید.
نکتهٔ والدین: مراکز آموزشی
اگر قصد دارید فرزند خود را به یک مرکز آموزشی بفرستید، برای شروع برنامهریزی کنید. با برنامهریزی قبلی بهتر میتوانید طیف گستردهٔ گزینههای موجود در شهرتان را بررسی کنید.
مراکز آموزشی کودکان از لحاظ فلسفهٔ تربیتی، سیاستها و میزان درگیری مورد انتظار والدین بسیار متفاوت از هم هستند. هوشمندانه است که با والدین دیگر صحبت کنید و از خود مراکز بازدید کنید تا فضای مناسب خانوادهتان را پیدا کنید.
در مورد مهدکودک و پیشدبستانیها بدانید.